Język nowosechtoński: Różnice pomiędzy wersjami
m |
|||
Linia 20: | Linia 20: | ||
| tekst u = | | tekst u = | ||
}} | }} | ||
− | [[Plik:SechtFlag.png|thumb|left|150px|<small>Diamentowe oko, flaga języka nowosechtońskiego.</small>]]'''Język nowosechtoński''' - conlang [[Użytkownik:Canis|Canisa]] zapoczątkowany w październiku 2020 roku, zaprojektowany pod państwo [[Secht]] świata [[Kyon]]. Język jest następcą języków [[język starosechtoński|starosechtońskich archaicznego i klasycznego]], a także [[język sechtoński|języka średniosechtońskiego]] autorstwa [[Użytkownik:Henryk Pruthenia|Henryka Pruthenii]]. Choć czerpie on wyraźną inspirację z poprzednich projektów (m.in. z części rdzeni słów), jest zarówno rebootem projektu, a zatem nie jest genetycznie spokrewniony z poprzednikami, jak i podejściem do języków semickich w znacznie luźniejszy sposób niż [[język sechtoński|język średniosechtoński]], tak jak [[język ayu]] jest jedynie powierzchownie spokrewniony z językami polinezyjskimi i greckim. Nowosechtoński przedłuża jednak tradycję poprzednich projektów posiadając w dużej mierze semicką fonetykę, stosując zapis alfabetem syryjskim kroju Serto, i korzystając z rdzeni spółgłoskowych, choć czyni to na swój sposób. W świecie [[Kyon]], języki [[język starosechtoński|starosechtońskie]] (tak archaiczny jak i klasyczny) są wymarłe, [[język | + | [[Plik:SechtFlag.png|thumb|left|150px|<small>Diamentowe oko, flaga języka nowosechtońskiego.</small>]]'''Język nowosechtoński''' - conlang [[Użytkownik:Canis|Canisa]] zapoczątkowany w październiku 2020 roku, zaprojektowany pod państwo [[Secht]] świata [[Kyon]]. Język jest następcą języków [[język starosechtoński|starosechtońskich archaicznego i klasycznego]], a także [[język sechtoński|języka średniosechtońskiego]] autorstwa [[Użytkownik:Henryk Pruthenia|Henryka Pruthenii]]. Choć czerpie on wyraźną inspirację z poprzednich projektów (m.in. z części rdzeni słów), jest zarówno rebootem projektu, a zatem nie jest genetycznie spokrewniony z poprzednikami, jak i podejściem do języków semickich w znacznie luźniejszy sposób niż [[język sechtoński|język średniosechtoński]], tak jak [[język ayu]] jest jedynie powierzchownie spokrewniony z językami polinezyjskimi i greckim. Nowosechtoński przedłuża jednak tradycję poprzednich projektów posiadając w dużej mierze semicką fonetykę, stosując zapis alfabetem syryjskim kroju Serto, i korzystając z rdzeni spółgłoskowych, choć czyni to na swój sposób. W świecie [[Kyon]], języki [[język starosechtoński|starosechtońskie]] (tak archaiczny jak i klasyczny) są wymarłe, [[język sechtoński|średniosechtoński]] (zwany też magnackim czy literackim) jest ważnym językiem małej części populacji, a [[język nowosechtoński|nowosechtoński]] jest językiem religijnym, kontraktowym i powszechnym. |
[[Kategoria:Conlangi]][[Kategoria:Języki Kyonu|s]] | [[Kategoria:Conlangi]][[Kategoria:Języki Kyonu|s]] |
Wersja z 18:09, 25 paź 2020
Język nowosechtoński ܣܹܚܬܬ݁ܢ ܐܲܒ݆ܢ ܟ݇ܢ݆ܟ [səħ'ton a'bun kə'nuk] | |
---|---|
Sposoby zapisu: | syryjskie |
Faktycznie | |
Utworzenie: | Canis w 2012 |
W Kyon | |
Używany w : | Secht |
Klasyfikacja: | J. sechtońskie |
Lista conlangów |
Język nowosechtoński - conlang Canisa zapoczątkowany w październiku 2020 roku, zaprojektowany pod państwo Secht świata Kyon. Język jest następcą języków starosechtońskich archaicznego i klasycznego, a także języka średniosechtońskiego autorstwa Henryka Pruthenii. Choć czerpie on wyraźną inspirację z poprzednich projektów (m.in. z części rdzeni słów), jest zarówno rebootem projektu, a zatem nie jest genetycznie spokrewniony z poprzednikami, jak i podejściem do języków semickich w znacznie luźniejszy sposób niż język średniosechtoński, tak jak język ayu jest jedynie powierzchownie spokrewniony z językami polinezyjskimi i greckim. Nowosechtoński przedłuża jednak tradycję poprzednich projektów posiadając w dużej mierze semicką fonetykę, stosując zapis alfabetem syryjskim kroju Serto, i korzystając z rdzeni spółgłoskowych, choć czyni to na swój sposób. W świecie Kyon, języki starosechtońskie (tak archaiczny jak i klasyczny) są wymarłe, średniosechtoński (zwany też magnackim czy literackim) jest ważnym językiem małej części populacji, a nowosechtoński jest językiem religijnym, kontraktowym i powszechnym.