Język pradarkajski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Linia 1: Linia 1:
 +
 
{{Język
 
{{Język
 
|kolor=#33CC33
 
|kolor=#33CC33
Linia 17: Linia 18:
 
'''Język pradarkajski''' (pdr. ''ddākasasa gaca'' [{{IPA|d̪äːˌkäsäˈsä gäˈgʷä}}]) – prajęzyk w świecie [[Gammaja|Gammaji]], będący przodkiem j. darkajskich.  
 
'''Język pradarkajski''' (pdr. ''ddākasasa gaca'' [{{IPA|d̪äːˌkäsäˈsä gäˈgʷä}}]) – prajęzyk w świecie [[Gammaja|Gammaji]], będący przodkiem j. darkajskich.  
  
Język ten był szyku SOV i był aglutynacyjny. W odróżnieniu od sąsiedniego [[Język_protogamajski|języka pragammajskiego]] posiadał rozbudowane zasady akcentu (który jednak był regularny), miał rodzaje gramatyczne (utrum i r. nijaki) i bogate stopniowanie przymiotników oraz przysłówków. Brakowało natomiast harmonji samogłosek.
+
Język ten był szyku SOV i był aglutynacyjny. W odróżnieniu od sąsiedniego [[Język_protogamajski|języka pragammajskiego]] posiadał rozbudowane zasady akcentu (który jednak był regularny) i bogate stopniowanie przymiotników oraz przysłówków. Brakowało natomiast harmonji samogłosek.
  
 
Język ten (i jego potomkowie) mocno wpłynęły na niektóre języki gammajskie, chociażby na [[języki zongepajckie]], [[języki chamskie]] i [[języki naumowskie]].
 
Język ten (i jego potomkowie) mocno wpłynęły na niektóre języki gammajskie, chociażby na [[języki zongepajckie]], [[języki chamskie]] i [[języki naumowskie]].
Linia 23: Linia 24:
 
== Fonetyka ==
 
== Fonetyka ==
 
===Samogłoski ===
 
===Samogłoski ===
Język ten miał dosyć nietypowy system samogłosek. Rozróżniał tylko trzy barwy, ale i też trzy długości. Dawało to dziewięć fonemicznych samogłosek. Ponadto występowało sześć dyftongów, wszystkie zstępujące. Samogłoski ultrakrótkie były bardziej centralne niż krótkie i długie.
+
Język ten miał dosyć nietypowy system samogłosek. Rozróżniał tylko trzy barwy, ale i też trzy długości. Dawało to dziewięć fonemicznych samogłosek. Ponadto występowało sześć dyftongów, wszystkie opadające. Samogłoski ultrakrótkie były bardziej centralne niż krótkie i długie.
  
 
{| class=wikitable
 
{| class=wikitable
Linia 115: Linia 116:
 
== Gramatyka ==
 
== Gramatyka ==
 
===Rodzajnik ===
 
===Rodzajnik ===
Rodzajnik jest ważną częścią mowy w pradarkajskim. Istnieją rodzajniki określone, nieokreślone i przeczące. Tylko dzięki niemu można określić rodzaj w mianowniku (przypadki zależne mają różną formę).
+
Rodzajnik jest ważną częścią mowy w pradarkajskim. Istnieją rodzajniki określone, nieokreślone i przeczące.  
*Określony utrum: '''a''' np. ''a sir'' "ta dusza"
+
*Określony l. pojedyncza: '''ikъ''' np. ''ikъ karā'' "ta zdrada"
*Określony r. nijaki: '''ikъ''' np. ''ikъ karā'' "ta zdrada"
 
 
*Określona l. mnoga: '''ъddъ''' np. ''ъddъ łъfətta'' "te dni"
 
*Określona l. mnoga: '''ъddъ''' np. ''ъddъ łъfətta'' "te dni"
*Nieokreślony utrum: '''ara''' np. ''ara watta'' "(jakaś) góra"
+
*Nieokreślony l. pojedyncza: '''ila''' np. ''ila ddibilā'' "(jakaś) równina"
*Nieokreślony r. nijaki: '''ila''' np. ''ila ddibilā'' "(jakaś) równina"
 
 
*Nieokreślona l. mnoga: '''ъłъ''' np. ''ъłъ tarəkatta'' "(jakieś) brzegi"
 
*Nieokreślona l. mnoga: '''ъłъ''' np. ''ъłъ tarəkatta'' "(jakieś) brzegi"
  
 
====Przeczenie====
 
====Przeczenie====
Można stoworzyć przeczenie, dodając do rodzajnika nieokreślonego spółgłoskę ''q-'' dla utrum i ''t-'' dla r. nijakiego i l. mnogiej. Przeczenia takiego nie używa się w przypadku kiedy przeczy się z czasownikem ''mieć'' (on nigdy nie może być zaprzeczony – istnieją inne konstrukcje by wyrazić brak czegoś)
+
Można stoworzyć przeczenie, dodając do rodzajnika nieokreślonego spółgłoskę ''t-''. Przeczenia takiego nie używa się w przypadku kiedy przeczy się z czasownikem ''mieć'' (on nigdy nie może być zaprzeczony – istnieją inne konstrukcje by wyrazić brak czegoś)
*Utrum: '''qara''' np. ''qara janъ'' "żaden przywódca"
+
*L. pojedyncza : '''tila''' np. ''tila sagā'' "żaden czas"
*R. nijaki: '''tila''' np. ''tila sagā'' "żaden czas"
 
 
*L. mnoga: '''tъłъ''' np. ''tъłъ lъwъwъtta'' "żadnych szamanów"
 
*L. mnoga: '''tъłъ''' np. ''tъłъ lъwъwъtta'' "żadnych szamanów"
  
 
=== Rzeczownik ===
 
=== Rzeczownik ===
Rzeczownik w pradarkajskim nosi ze sobą rodzaj ‒ utrum lub r. nijaki. Utrum jest zazwyczaj używane do dorosłych ludzi, świętych miejsc oraz postaci, niektórych narzędzi, a także mórz, jezior i rzek, dodatkowo słowa ''syn, córka, wnuk''. R. nijaki określa resztę rzeczy ‒ dzieci, zwierzęta, przyroda, pozostałe narzędzia itd.. Jednak często te reguły nie zdają egzaminu, więc rodzaju trzeba się uczyć razem z słowem.
 
 
Rodzaj ma ważny wpływ na użyte przedimki i rodzaj deklinacji.
 
  
 
Są tylko dwie liczby ‒ pojedyncza i mnoga.
 
Są tylko dwie liczby ‒ pojedyncza i mnoga.
Linia 139: Linia 134:
 
Istnieje sześć przypadków: '''mianownik, dopełniacz, biernik, ablatyw, allatyw''' oraz '''narzędnik'''.
 
Istnieje sześć przypadków: '''mianownik, dopełniacz, biernik, ablatyw, allatyw''' oraz '''narzędnik'''.
  
{|
 
|
 
{| class="wikitable" style="vertical-align:bottom;"
 
|- style="font-weight:bold; text-align:center; background-color:rgb(255, 153, 0);"
 
! colspan="5" | Rodzaj utrum
 
|- style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);"
 
| Przypadek
 
| Sufiks
 
| style="font-style:italic;" | bau (syn)
 
| style="font-style:italic;" | watta (góra)
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 1. Mianownik
 
| style="font-style:italic;" | –ø
 
| bau
 
| watta
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 2. Dopełniacz
 
| style="font-style:italic;" | -lā
 
| baulā
 
| wattalā
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 3. Biernik
 
| style="font-style:italic;" | -pъ
 
| baupъ
 
| wattapъ
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 4. Ablatyw
 
| style="font-style:italic;" | -kā
 
| baukā
 
| wattakā
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 5. Allatyw
 
| style="font-style:italic;" | -kъ
 
| baukъ
 
| wattakъ
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 6. Narzędnik
 
| style="font-style:italic;" | -(ъ)s <ref>samogłoska ultrakrótka występuje przy słowach kończących się na '''s'''</ref>
 
| baus
 
| wattas
 
|}
 
|
 
{| class="wikitable" style="vertical-align:bottom;"
 
|- style="font-weight:bold; text-align:center; background-color:rgb(255, 153, 0);"
 
! colspan="5" | Rodzaj nijaki
 
|- style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);"
 
| Przypadek
 
| Sufiks
 
| style="font-style:italic;" | sagā (czas)
 
| style="font-style:italic;" | papai (las)
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 1. Mianownik
 
| style="font-style:italic;" | –ø
 
| sagā
 
| papai
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 2. Dopełniacz
 
| style="font-style:italic;" | -lə
 
| sagālə
 
| papailə
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 3. Biernik
 
| style="font-style:italic;" | -(h)ur <ref>'''h''' jest pomijane przy słowach kończących się na '''s'''</ref>
 
| sagāhur
 
| papaihur
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 4. Ablatyw
 
| style="font-style:italic;" | -sā
 
| sagāsā
 
| papaisā
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 5. Allatyw
 
| style="font-style:italic;" | -kā
 
| sagākā
 
| papaikā
 
|-
 
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | 6. Narzędnik
 
| style="font-style:italic;" | -(ъ)s <ref>samogłoska ultrakrótka występuje przy słowach kończących się na '''s'''</ref>
 
| sagās
 
| papais
 
|}
 
|
 
|}
 
 
==== Tworzenie liczby mnogiej ====
 
==== Tworzenie liczby mnogiej ====
 
Liczbę mnogą tworzy się dodając sufiks '''-tta''' po sufiksie przypadku.
 
Liczbę mnogą tworzy się dodając sufiks '''-tta''' po sufiksie przypadku.
  
 
=== Przymiotnik ===
 
=== Przymiotnik ===
Nie odmienia się przez przypadki, liczbę, rodzaj, ale podlega stopniowaniu. Zawsze stoi przed rzeczownikem, który jest określany.
+
Nie odmienia się przez przypadki, liczbę, ale podlega stopniowaniu. Zawsze stoi przed rzeczownikem, który jest określany.
  
 
W pradarkajskim istniały dwie formy przymiotnika: krótkie i długie.  
 
W pradarkajskim istniały dwie formy przymiotnika: krótkie i długie.  
Linia 233: Linia 145:
 
Używana była głównie do opisu rzeczy wyjątkowych w swoim rodzaju, pojedynczych osób, wydarzeń historycznych, rutyny.
 
Używana była głównie do opisu rzeczy wyjątkowych w swoim rodzaju, pojedynczych osób, wydarzeń historycznych, rutyny.
 
{| class="wikitable" style="vertical-align:bottom;"
 
{| class="wikitable" style="vertical-align:bottom;"
|- style="font-weight:bold; text-align:center; background-color:rgb(255, 153, 0);"
+
|-  
 
! colspan="5" | Przykład stopniowania
 
! colspan="5" | Przykład stopniowania
|- style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);"
+
|-  
| Stopień
+
! Stopień
| Sufiks
+
! Sufiks
| style="font-style:italic;" | bara (wiara)
+
! ''bara (wiara)''
| tłumaczenie
+
! tłumaczenie
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Najwyższy
+
! Najwyższy
| style="font-style:italic;" | -sarara
+
| ''-sarara''
 
| barasarara
 
| barasarara
 
| najwierniejszy
 
| najwierniejszy
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Wyższy
+
! Wyższy
| style="font-style:italic;" | -rara
+
| ''-rara''
 
| bararara
 
| bararara
 
| wierniejszy
 
| wierniejszy
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Zwykły
+
! Zwykły
| style="font-style:italic;" | -sasa
+
| '' -sasa''
 
| barasasa
 
| barasasa
 
| wierny
 
| wierny
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Niższy
+
! Niższy
| style="font-style:italic;" | -kaka
+
| '' -kaka''
 
| barakaka
 
| barakaka
 
| mniej wierny
 
| mniej wierny
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Najniższy
+
! Najniższy
| style="font-style:italic;" | -sakaka
+
| ''-sakaka''
 
| barasakaka
 
| barasakaka
 
| najmniej wierny
 
| najmniej wierny
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Zerowy (brak cechy)
+
! Zerowy (brak cechy)
| style="font-style:italic;" | -kiu
+
|'' -kiu''
 
| barakiu
 
| barakiu
 
| bez wiary/niewierny
 
| bez wiary/niewierny
Linia 275: Linia 187:
 
Używana była do innych określeń.
 
Używana była do innych określeń.
 
{| class="wikitable" style="vertical-align:bottom;"
 
{| class="wikitable" style="vertical-align:bottom;"
|- style="font-weight:bold; text-align:center; background-color:rgb(255, 153, 0);"
+
|-
 
! colspan="5" | Przykład stopniowania
 
! colspan="5" | Przykład stopniowania
|- style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);"
+
|-  
| Stopień
+
! Stopień
| Sufiks
+
! Sufiks
| style="font-style:italic;" | huja (mięso)
+
! '' huja (mięso)''
| tłumaczenie
+
! tłumaczenie
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Najwyższy
+
! Najwyższy
| style="font-style:italic;" | -sara
+
| '' -sara''
 
| hujasara
 
| hujasara
 
| najbardziej mięsny
 
| najbardziej mięsny
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Wyższy
+
! Wyższy
| style="font-style:italic;" | -ra
+
| '' -ra''
 
|hujara
 
|hujara
 
| bardziej mięsny
 
| bardziej mięsny
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Zwykły
+
! Zwykły
| style="font-style:italic;" | -sa
+
| '' -sa''
 
| hujasa
 
| hujasa
 
| mięsny
 
| mięsny
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Niższy
+
! Niższy
| style="font-style:italic;" | -ka
+
| '' -ka''
 
| hujaka
 
| hujaka
 
| mniej mięsny
 
| mniej mięsny
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Najniższy
+
! Najniższy
| style="font-style:italic;" | -saka
+
| ''-saka''
 
| hujasaka
 
| hujasaka
 
| najmniej mięsny
 
| najmniej mięsny
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Zerowy (brak cechy)
+
! Zerowy (brak cechy)
| style="font-style:italic;" | -ƕa
+
| '' -ƕa''
 
|hujaƕa
 
|hujaƕa
 
| bezmięsny
 
| bezmięsny
Linia 315: Linia 227:
  
 
=== Przysłówek ===
 
=== Przysłówek ===
Określa sposób wykonania czynności. Zawsze znajduje się przed czasownikem. Jeżeli jest użyty czasownik posiłkowy, stoi pomiędzy czasownikem posiłkowym a właściwym.
+
Określa sposób wykonania czynności. Zawsze znajduje się przed czasownikiem. Jeżeli jest użyty czasownik posiłkowy, stoi właśnie przed nim.
  
 
W odróżnieniu od przymiotnika, nie miał podziału na formę długą i krótką.
 
W odróżnieniu od przymiotnika, nie miał podziału na formę długą i krótką.
 
{| class="wikitable" style="vertical-align:bottom;"
 
{| class="wikitable" style="vertical-align:bottom;"
|- style="font-weight:bold; text-align:center; background-color:rgb(255, 153, 0);"
+
|-  
 
! colspan="5" | Przykład stopniowania
 
! colspan="5" | Przykład stopniowania
|- style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);"
 
| Stopień
 
| Sufiks
 
| style="font-style:italic;" | hъkъ (szybkość)
 
| tłumaczenie
 
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Najwyższy
+
! Stopień
| style="font-style:italic;" | -sarabъ
+
! Sufiks
 +
! ''hъkъ (szybkość)''
 +
! tłumaczenie
 +
|-
 +
!Najwyższy
 +
| ''-sarabъ''
 
| hъkъsarabъ
 
| hъkъsarabъ
 
| najszybciej
 
| najszybciej
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Wyższy
+
! Wyższy
| style="font-style:italic;" | -rabъ
+
| ''-rabъ''
 
| hъkъrabъ
 
| hъkъrabъ
 
| szybciej
 
| szybciej
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Zwykły
+
! Zwykły
| style="font-style:italic;" | -rarъ
+
| '' -rarъ''
 
| hъkъrarъ
 
| hъkъrarъ
 
| szybko
 
| szybko
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Niższy
+
! Niższy
| style="font-style:italic;" | -bahъ
+
| '' -bahъ''
 
| hъkъbahъ
 
| hъkъbahъ
 
| mniej szybko
 
| mniej szybko
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Najniższy
+
! Najniższy
| style="font-style:italic;" | -sabahъ
+
| '' -sabahъ''
 
| hъkъsabahъ
 
| hъkъsabahъ
 
| najmniej szybko
 
| najmniej szybko
 
|-
 
|-
| style="font-weight:bold; background-color:rgb(192, 192, 192);" | Zerowy (brak cechy)
+
! Zerowy (brak cechy)
| style="font-style:italic;" | -gь
+
| ''-gь''
 
| hъkъgь
 
| hъkъgь
 
| bez szybkości/nieszybko
 
| bez szybkości/nieszybko
Linia 359: Linia 271:
  
 
=== Czasownik ===
 
=== Czasownik ===
Czasownik jest bogatą częścią mowy pradarkajskiej. Odmienia się przez cztery czasy i rodzaje. Ponadto, dużą część operacji wykonuje się na czasownikach posiłkowych: ''być, woleć, słuchać''. Część z ich zastosowań dostała się do j. zongepajckiego.
+
Czasownik jest bogatą częścią mowy pradarkajskiej. Odmienia się przez cztery czasy. Ponadto, dużą część operacji wykonuje się na czasownikach posiłkowych: ''być, woleć, słuchać''. Część z ich zastosowań dostała się do j. zongepajckiego.
  
 
Istnieją także dwie formy rozkazujące, forma życząca i trzy aspekty.
 
Istnieją także dwie formy rozkazujące, forma życząca i trzy aspekty.
Linia 372: Linia 284:
  
 
==== Odmiana czasownika ====
 
==== Odmiana czasownika ====
===== Przez rodzaje =====
 
Są to pierwsze sufiksy czasownika doklejane do rdzenia. Czasownik dopasowuje do podmiotu:
 
*Utrum: '''-hī'''
 
*R. nijaki: -'''mь'''
 
*L. mnoga: '''-canъ'''
 
  
 
===== Przez czasy =====
 
===== Przez czasy =====
Linia 385: Linia 292:
 
*Zaprzeszły: odmienione ''być'' z końcówką '''-wū''' + bezokolicznik
 
*Zaprzeszły: odmienione ''być'' z końcówką '''-wū''' + bezokolicznik
 
*Zaprzyszły: odmienione ''być'' z końcówką '''-jā''' + bezokolicznik
 
*Zaprzyszły: odmienione ''być'' z końcówką '''-jā''' + bezokolicznik
 
W przypadku czasu zaprzeszłego i zaprzeszłego czasownika ''być''  tworzy się je zamieniając w temacie samogłoskę '''a''' na '''i'''.
 
 
Wszystkie te sufiksy występują po sufiksie osoby.
 
  
 
===== Przez aspekt =====
 
===== Przez aspekt =====
Linia 398: Linia 301:
 
*Dokonany: '''ttu(h)-'''<ref>protetyczne '''h''' pojawia się przy słowach zaczynających się na samogłoskę</ref>
 
*Dokonany: '''ttu(h)-'''<ref>protetyczne '''h''' pojawia się przy słowach zaczynających się na samogłoskę</ref>
  
==== Formy rozkazujące ====
+
===== Formy rozkazujące =====
 
*Forma rozkazująca "lekka": odmienione ''być'' z przyrostkiem '''-lur''' (+ bezokolicznik)
 
*Forma rozkazująca "lekka": odmienione ''być'' z przyrostkiem '''-lur''' (+ bezokolicznik)
 
*Forma rozkazująca "ciężka": odmienione ''woleć'' z przyrostkiem '''-lur''' (+ bezokolicznik)
 
*Forma rozkazująca "ciężka": odmienione ''woleć'' z przyrostkiem '''-lur''' (+ bezokolicznik)
 
Użycie obu form jest zależne od własnego widzimisię i emocji, dlatego nie ma określonych zasad ich stosowania. Jednak dla bóstw, szamaniw oraz gór zawsze z powodu szacunku używa się formy lekkej.
 
Użycie obu form jest zależne od własnego widzimisię i emocji, dlatego nie ma określonych zasad ich stosowania. Jednak dla bóstw, szamaniw oraz gór zawsze z powodu szacunku używa się formy lekkej.
  
====Forma życząca====
+
=====Forma życząca=====
Używamy jej jak komuś życzymy powodzenia czynności. Używana jest także jako próśba. Budowa: odmienione ''woleć'' + bezokolicznik
+
Używamy jej jak komuś życzymy powodzenia czynności. Używana jest także jako próśba oraz pragnienie własnej czynności. Budowa: odmienione ''woleć'' + bezokolicznik
  
====Tryb przypuszczający====
+
=====Tryb przypuszczający=====
 
Używamy go, gdy nie mamy pewności, czy to się stało, a także jako oskarżenie bez dowodów. Budowa: Odmienione ''słuchać'' + bezokolicznik.
 
Używamy go, gdy nie mamy pewności, czy to się stało, a także jako oskarżenie bez dowodów. Budowa: Odmienione ''słuchać'' + bezokolicznik.
  
==== Tworzenie strony zwrotnej ====
+
===== Tworzenie strony zwrotnej =====
Stronę zwrotną tworzy się dodając jako ostatni sufiks cząstkę '''-ja'''.
+
Strona zwrotna tworzona jest dodając zaimek zwrotny ''gir'' po czasowniku.
 +
=====Mieszanie trybów i czasów=====
 +
Można mieszać tryby i czasy, co może spowodować gigantyczne zdanie z ogromem czasowników posiłkowych. Przykładowo, ''Chciałem iść tam i modlić się'' można przetłumaczyć jako ''Rъ bāddajā sā qāpahəjь hu rъ kanəwū gir bāddahəjь gitьhəjь''.
  
 
====Gerundium====
 
====Gerundium====
Linia 416: Linia 321:
  
 
==== Tworzenie pytań ====
 
==== Tworzenie pytań ====
Pytania tworzymy zmieniając szyk z SOV na VSO (czasownik idzie na początek zdania). Jeżeli użyty jest czasownik posiłkowy, tylko ten przechodzi na początek, zaś bezokolicznik oznaczający właściwą czynność zostaje na końcu. Przysłówki się przesuwają razem z czasownikem właściwym.
+
Pytania tworzono zmieniając szyk z SOV na VSO (czasownik idzie na początek zdania). Jeżeli użyty jest czasownik posiłkowy, tylko ten przechodzi na początek, zaś bezokolicznik oznaczający właściwą czynność zostaje na końcu. Przysłówki się przesuwają razem z czasownikem właściwym. Dotyczy to wszystkich zdań pytających - nawet tych z zaimkami pytającymi.
  
 
Nie zachodzą poza tym żadne zmiany poza tym, że w transkrypcji zamiast kropki stawiamy znak zapytania.
 
Nie zachodzą poza tym żadne zmiany poza tym, że w transkrypcji zamiast kropki stawiamy znak zapytania.
Linia 428: Linia 333:
 
*'''ddā''' - wy
 
*'''ddā''' - wy
 
*'''ddir''' - oni
 
*'''ddir''' - oni
Te zaimki podlegają regularnej odmianie przez przypadki.
 
  
 
=== Zaprzeczanie czasownika ''mieć'' ===
 
=== Zaprzeczanie czasownika ''mieć'' ===

Wersja z 21:53, 29 maj 2021

język pradarkajski
ddākasasa gaca
Utworzenie: Emil (w 2020)
Cel utworzenia: Na potrzeby projektu/konwerldu
Klasyfikacja: przodek j. darkajskich
  • Pradarkajski (†)
Kody
Conlanger–1 pdr.
Lista conlangów

        


Język pradarkajski (pdr. ddākasasa gaca [d̪äːˌkäsäˈsä gäˈgʷä]) – prajęzyk w świecie Gammaji, będący przodkiem j. darkajskich.

Język ten był szyku SOV i był aglutynacyjny. W odróżnieniu od sąsiedniego języka pragammajskiego posiadał rozbudowane zasady akcentu (który jednak był regularny) i bogate stopniowanie przymiotników oraz przysłówków. Brakowało natomiast harmonji samogłosek.

Język ten (i jego potomkowie) mocno wpłynęły na niektóre języki gammajskie, chociażby na języki zongepajckie, języki chamskie i języki naumowskie.

Fonetyka

Samogłoski

Język ten miał dosyć nietypowy system samogłosek. Rozróżniał tylko trzy barwy, ale i też trzy długości. Dawało to dziewięć fonemicznych samogłosek. Ponadto występowało sześć dyftongów, wszystkie opadające. Samogłoski ultrakrótkie były bardziej centralne niż krótkie i długie.

Przednie Tylne
Przymknięte ɪ̆ i (ь i ī) ʊ̆ u (ъ u ū)
Otwarte ɐ̆ ä äː (ə a ā)

Dyftongi: ai, au, ir, iu, ui, ur. Litera r oznacza w nich niezgłoskotwórcze a (MAF: [ɐ̯]).

Spółgłoski

System spółgłoskowy też miał swoją charakterystyczną cechę: odróżniał [] od [].

System spógłosek przed przesuwką międzyjerową:

Wargowe Zębowe Laminalne Podniebienne Welarne Labjowelarne
Nosowe m (m) n (n)
Zwarte bezdźwięczne p (p) (tt) (t) k (k) (q)
dźwięczne b (b) (dd) (d) g (g) (c)
Szczelinowe f (f) s (s) h (h) (ƕ)
Drżące r (r)
Boczne, Półsamogłoski ɫ̪ (ł) l (l) j (j) w (w)

Spółgłoski zapisane jako [h], [hʷ] pierwotnie mogły brzmieć [x], [xʷ].

Istniała ponadto niefonemiczna geminata ss występująca głównie w słowach złożonych.

Akcent

Istniały dwa rodzaje akcentu: główny i rdzeniowy (poboczny). Poboczny jest używany, gdy akcent główny pada na sufiks aglutynacyjny.

W obu przypadkach akcent pada na ostatnią sylabę, której rdzeniem nie była ultrakrótka samogłoska (w pobocznym ostatnia taka sylaba rdzenia). Jeśli jednak całe słowo było zbudowane z ultrakrótkich samogłosek, akcentuje się pierwszą sylabę. Dlatego akcent pradarkajski jest ruchomy, ale i regularny.

Budowa sylaby

W języku pradarkajskim istniała bardzo prosta struktura sylaby (C)V(s), gdzie C to dowolna spółgłoska, zaś V samogłoska/dyftong. Tylko s było dozwolone w wygłosie.

Sylaby V oraz Vs pojawiają się tylko w nagłosie, ponieważ samogłoski nie mogą występować obok siebie.

Gramatyka

Rodzajnik

Rodzajnik jest ważną częścią mowy w pradarkajskim. Istnieją rodzajniki określone, nieokreślone i przeczące.

  • Określony l. pojedyncza: ikъ np. ikъ karā "ta zdrada"
  • Określona l. mnoga: ъddъ np. ъddъ łъfətta "te dni"
  • Nieokreślony l. pojedyncza: ila np. ila ddibilā "(jakaś) równina"
  • Nieokreślona l. mnoga: ъłъ np. ъłъ tarəkatta "(jakieś) brzegi"

Przeczenie

Można stoworzyć przeczenie, dodając do rodzajnika nieokreślonego spółgłoskę t-. Przeczenia takiego nie używa się w przypadku kiedy przeczy się z czasownikem mieć (on nigdy nie może być zaprzeczony – istnieją inne konstrukcje by wyrazić brak czegoś)

  • L. pojedyncza : tila np. tila sagā "żaden czas"
  • L. mnoga: tъłъ np. tъłъ lъwъwъtta "żadnych szamanów"

Rzeczownik

Są tylko dwie liczby ‒ pojedyncza i mnoga.

Deklinacja

Istnieje sześć przypadków: mianownik, dopełniacz, biernik, ablatyw, allatyw oraz narzędnik.

Tworzenie liczby mnogiej

Liczbę mnogą tworzy się dodając sufiks -tta po sufiksie przypadku.

Przymiotnik

Nie odmienia się przez przypadki, liczbę, ale podlega stopniowaniu. Zawsze stoi przed rzeczownikem, który jest określany.

W pradarkajskim istniały dwie formy przymiotnika: krótkie i długie.

Forma długa

Używana była głównie do opisu rzeczy wyjątkowych w swoim rodzaju, pojedynczych osób, wydarzeń historycznych, rutyny.

Przykład stopniowania
Stopień Sufiks bara (wiara) tłumaczenie
Najwyższy -sarara barasarara najwierniejszy
Wyższy -rara bararara wierniejszy
Zwykły -sasa barasasa wierny
Niższy -kaka barakaka mniej wierny
Najniższy -sakaka barasakaka najmniej wierny
Zerowy (brak cechy) -kiu barakiu bez wiary/niewierny

Forma krótka

Używana była do innych określeń.

Przykład stopniowania
Stopień Sufiks huja (mięso) tłumaczenie
Najwyższy -sara hujasara najbardziej mięsny
Wyższy -ra hujara bardziej mięsny
Zwykły -sa hujasa mięsny
Niższy -ka hujaka mniej mięsny
Najniższy -saka hujasaka najmniej mięsny
Zerowy (brak cechy) -ƕa hujaƕa bezmięsny

Przysłówek

Określa sposób wykonania czynności. Zawsze znajduje się przed czasownikiem. Jeżeli jest użyty czasownik posiłkowy, stoi właśnie przed nim.

W odróżnieniu od przymiotnika, nie miał podziału na formę długą i krótką.

Przykład stopniowania
Stopień Sufiks hъkъ (szybkość) tłumaczenie
Najwyższy -sarabъ hъkъsarabъ najszybciej
Wyższy -rabъ hъkъrabъ szybciej
Zwykły -rarъ hъkъrarъ szybko
Niższy -bahъ hъkъbahъ mniej szybko
Najniższy -sabahъ hъkъsabahъ najmniej szybko
Zerowy (brak cechy) -gь hъkъgь bez szybkości/nieszybko

Czasownik

Czasownik jest bogatą częścią mowy pradarkajskiej. Odmienia się przez cztery czasy. Ponadto, dużą część operacji wykonuje się na czasownikach posiłkowych: być, woleć, słuchać. Część z ich zastosowań dostała się do j. zongepajckiego.

Istnieją także dwie formy rozkazujące, forma życząca i trzy aspekty.

Bezokolicznik

Podstawową formą czasownika jest bezokolicznik. Jego końcówka to -həjь (h jest pomijane, gdy rdzeń kończy się na s). Odpowiada na ogół polskiemu bezokolicznikowi, formom -no, -to, a także łączy się z czasownikami w funkcji posiłkowej.

Przykładowe bezokoliczniki:

  • fadahəjь – pić
  • barābarahəjь – kochać
  • gacahəjь – mówić
  • sūmakъhəjь – widzieć

Odmiana czasownika

Przez czasy

W języku pradarkajskim istniały cztery czasy. Odbiegały one nieco od czasów indoeuropejskich, nie występował bowiem żaden czas przyszły – czynności przyszłe wyrażało czasem teraźniejszym lub, po innej czynności w teraźniejszości lub przyszłości, czasem zaprzyszłym. Jednakże zarówno północnodarkajskie, jak i południowodarkajskie utworzyły nowy czas przyszły: na północy rozwinął się z czasu zaprzyszłego (dając system teraźniejszy-przyszły-przeszły-zaprzeszły), na południu zaś został, tak jak wiele innych nowych czasów, utworzony jako czas złożony.

  • Teraźniejszo-przyszły: -jā
  • Przeszły: -wū
  • Zaprzeszły: odmienione być z końcówką -wū + bezokolicznik
  • Zaprzyszły: odmienione być z końcówką -jā + bezokolicznik
Przez aspekt

Są trzy aspekty - niedokonany wieczny, niedokonany chwilowy i dokonany. Niedokonany wieczny służy do wyrażenia czynności, które zawsze trwają, nie przestaną trwać lub przestaną po bardzo długim okresie czasu. Inny aspekt, niedokonany chwilowy służy do wyrażenia czynności, która trwa i wkrótce zostanie zakończona. Natomiast dokonany służy do wyrażenia ukończonej czynności.

  • Niedokonany wieczny: ła(h)-[1]
  • Niedokonany chwilowy: brak
  • Dokonany: ttu(h)-[2]
Formy rozkazujące
  • Forma rozkazująca "lekka": odmienione być z przyrostkiem -lur (+ bezokolicznik)
  • Forma rozkazująca "ciężka": odmienione woleć z przyrostkiem -lur (+ bezokolicznik)

Użycie obu form jest zależne od własnego widzimisię i emocji, dlatego nie ma określonych zasad ich stosowania. Jednak dla bóstw, szamaniw oraz gór zawsze z powodu szacunku używa się formy lekkej.

Forma życząca

Używamy jej jak komuś życzymy powodzenia czynności. Używana jest także jako próśba oraz pragnienie własnej czynności. Budowa: odmienione woleć + bezokolicznik

Tryb przypuszczający

Używamy go, gdy nie mamy pewności, czy to się stało, a także jako oskarżenie bez dowodów. Budowa: Odmienione słuchać + bezokolicznik.

Tworzenie strony zwrotnej

Strona zwrotna tworzona jest dodając zaimek zwrotny gir po czasowniku.

Mieszanie trybów i czasów

Można mieszać tryby i czasy, co może spowodować gigantyczne zdanie z ogromem czasowników posiłkowych. Przykładowo, Chciałem iść tam i modlić się można przetłumaczyć jako Rъ bāddajā sā qāpahəjь hu rъ kanəwū gir bāddahəjь gitьhəjь.

Gerundium

Gerundium, czyli rzeczownik odczasownikowy tworzymy zamieniając końcówkę bezokolicznika -əjь na -ъjь. Jest on rodzaju nijakiego, odmienia się przez przypadki i otrzymuje rodzajnik.

Tworzenie pytań

Pytania tworzono zmieniając szyk z SOV na VSO (czasownik idzie na początek zdania). Jeżeli użyty jest czasownik posiłkowy, tylko ten przechodzi na początek, zaś bezokolicznik oznaczający właściwą czynność zostaje na końcu. Przysłówki się przesuwają razem z czasownikem właściwym. Dotyczy to wszystkich zdań pytających - nawet tych z zaimkami pytającymi.

Nie zachodzą poza tym żadne zmiany poza tym, że w transkrypcji zamiast kropki stawiamy znak zapytania.

Zaimki osobowe

  • - ja
  • - ty
  • - on/ona (utrum)
  • ъrь - ono
  • ddur - my
  • ddā - wy
  • ddir - oni

Zaprzeczanie czasownika mieć

Bardzo charakterystyczną cechy pradarkajszczyzny jest niemożność zaprzeczenia czasownika mieć przedimkem przeczącym lub słowem nie. Aby przekazać informacje o braku posiadania danej rzeczy, cechy wykorzystuje się specjalne konstrukcje:

  • używa się czasownika być i przysłówka/przymiotnika w stopniu zerowym (np. była bezwełniana zamiast nie miała wełny)
  • mówi się o obecności innej cechy, która jest przeciwieństem (np. miał wolnego konia zamiast nie miał szybkiego konia)

Wpływy gammajsko-darkajskie

Wpływy darkajskie w językach gammajskich

Języki zongepajckie

Najbardziej są widoczne wpływy w językach zongepajckich. Objęły one tam wszystkie płaszczyzny języka.

Starozongepajcki przestawił się z pragammajskiego szyku zdania SVO na darkajski SOV. Jest to obecne w wszystkich potomkach, ale niektóre córki stworzyły pewne konstrukcje w których są inne szyki niż SOV. Ta przesuwka dała zongepajckiemu charakterystyczne, "poetyckie" brzmienie.

W pradarkajskim obecne były czasowniki posiłkowe, które były obce pragammajskiemu. Zongepajcki w czasie mocnych wpływów darkajskich zapożyczył ich część funkcji i utworzył nowe: być w trybie życzącym (darkajskie woleć + bezoklicznik) i przy tworzeniu czasu zaprzeszłego oraz woleć jako częściowy odpowiednik nieistniejącego czasownika chcieć w określonych konstrukcjach. Woleć występuje też jako czasownik modalny. Za wpływ darkajskich uważa się też pełne zachowanie pragammajskich przypadków miejsca (biernik, ablatyw, allatyw, innesyw, miejscownik [3]) i zlanie się narzędnika z miejscownikem.

Późnopradarkajska przesuwka międzyjerowa mogła wywołać pierwszą przesuwkę spółgłosek w języku zongepajckim, jednakże w teorii afrykatowej zongepajcki odziedziczył afrykaty z pragammajskiego i ich obecność nie jest żadnym wpływem darkajskim (co najwyżej wpływem było ich zachowanie).

Istnieją też bardzo liczne zapożyczenia. Jednymi z nich są np. osluch "l*d, tutejszy" z pdr. *aurukъ, ziroz "bruk" z pdr. *dirъs czy późniejsze ðěkė "ofiara" z pdr. *ddāki (to słowo zostało odziedziczone już po pierwszej przesuwce).

Języki chamskie

Języki naumowskie

Wpływy gammajskie w językach darkajskich

Języki północnodarkajskie

Języki południowodarkajskie

Przypisy

  1. protetyczne h pojawia się przy słowach zaczynających się na samogłoskę
  2. protetyczne h pojawia się przy słowach zaczynających się na samogłoskę
  3. dwa ostatnie nieobecne w pradarkajskim, jednak były stabilne ich konstrukcje