Języki latyskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
(Nie pokazano 6 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
'''Języki latyskie''' (koi. ''latsog gekoicol'', jjh. ''latsog ökoycol'') - podgrupa języków ? używana w conworldzie Hadżalu. W porównaniu z innymi krewnymi charakteryzuje się rozwojem ''*ė > *jō'' i palatalizacją oraz utratą trójdzielności prajęzyka. Nazwa pochodzi od słowa ''latis'', które w wielu językach tej grupy oznacza "ludzie".
+
'''Języki latyskie''' (koi. ''latsog gekoicol'', jjh. ''latsog ökoycol'') - podgrupa [[Języki dromsolskie|języków dromsolskich]] używana w conworldzie [[Hadżal|Hadżalu]]. W porównaniu z innymi krewnymi charakteryzuje się rozwojem ''*ė > *jō'' i palatalizacją oraz utratą trójdzielności prajęzyka. Nazwa pochodzi od słowa ''latis'', które w wielu językach tej grupy oznacza "ludzie".
  
 
==Cechy charakterystyczne==
 
==Cechy charakterystyczne==
*rozwój  ''*ė > *jô'' np. ''*djôn < *dėnɯ'' "wy" - porównaj np. hoczebozkie ''ʒuon'' z (wkrótce) ''dîn'';
+
*rozwój  ''*ė > *jô'' np. ''*djôn < *dėnɯ'' "wy" - porównaj np. hoczebozkie ''ʒuon'' z [[język wendarski|wendarskim]] ''dîn'';
 
*utrata długości w dyftongach zamykających;
 
*utrata długości w dyftongach zamykających;
 
*monoftongizacja dyftongów ''*æa *æā *eo *eō *iu *iū'' do ''*ä *æ *ö *œ *ü *ui'' oraz tryftongów ''*æai *æau'' do dyftongów ''*äi äu'';
 
*monoftongizacja dyftongów ''*æa *æā *eo *eō *iu *iū'' do ''*ä *æ *ö *œ *ü *ui'' oraz tryftongów ''*æai *æau'' do dyftongów ''*äi äu'';
 
*palatalizacja spółgłosek: ''Cj > Cʲ'';
 
*palatalizacja spółgłosek: ''Cj > Cʲ'';
 
*utrata końcowego ''-ʀ'';
 
*utrata końcowego ''-ʀ'';
*utrata ''ɯ'' [ə], a potem często także ''ɯ̄'' [əː];
+
*całkowita utrata ''ɯ'' [ə], a potem często także ''ɯ̄'' [əː];
 
*redukcja grupy ''sh-'' do ''s-'', co zrywa oryginalny rozkład komplementarny ''s-z'' w nagłosie (''z'' przed sonoratami, ''s'' gdzie indziej, od tej pory mogło się pojawić ''s'' przed sonoratami);
 
*redukcja grupy ''sh-'' do ''s-'', co zrywa oryginalny rozkład komplementarny ''s-z'' w nagłosie (''z'' przed sonoratami, ''s'' gdzie indziej, od tej pory mogło się pojawić ''s'' przed sonoratami);
 
*w wielu językach rozwój ''b d g gv'' po sonoratach do ''v ð ǥ ǥv'' (zwłaszcza welarne; hoczebozkie ''lg'' [ɫɣ], jesiwskie ''lg'' [lɣ], gitryjskie ''лл'' [lː]<ref>grupa ''лг'' regularnie się asymilowała do ''лл'', podobnie spodarycznie ''лб''</ref>);
 
*w wielu językach rozwój ''b d g gv'' po sonoratach do ''v ð ǥ ǥv'' (zwłaszcza welarne; hoczebozkie ''lg'' [ɫɣ], jesiwskie ''lg'' [lɣ], gitryjskie ''лл'' [lː]<ref>grupa ''лг'' regularnie się asymilowała do ''лл'', podobnie spodarycznie ''лб''</ref>);
Linia 16: Linia 16:
 
*podwójna negacja za pomocą partykuły ''*rûm < *rôf + *-ûm'', jak np, w jesiwskim ''ke''' i''' cecöt '''ráum''''' "nie jem". Nie występuje w oficjalnym hoczebozkim;
 
*podwójna negacja za pomocą partykuły ''*rûm < *rôf + *-ûm'', jak np, w jesiwskim ''ke''' i''' cecöt '''ráum''''' "nie jem". Nie występuje w oficjalnym hoczebozkim;
 
*redukcja wymian opartych na przegłosie
 
*redukcja wymian opartych na przegłosie
*obecność wielu wyjątkowych słów, np. ''latisẹ'' "człowiek", ''kluit'' "drewno", ''ŋvâs'' "pole" czy ''ziŋgjus'' "lubić"
+
*obecność wielu wyjątkowych słów, np. ''latisẹ'' "człowiek", ''kluit'' "drewno" czy ''hgâz'' "siadać".
  
 
==Drzewo rodziny językowe==
 
==Drzewo rodziny językowe==
Istnieją różne propozycje podziału języków latyskich. Najpopularniejszy i ogólnie używany na wiki to podział Zynecypa z Latakera (''Gelatsog žęf fer Zienecip Latakęr ouw''):
+
Istnieją różne propozycje podziału języków latyskich. Najpopularniejszy i ogólnie używany na wiki to podział Zynecypa z Latakera (''Gekoicol žęf fer Zienecip Latakęr ouw''):
 
*język pralatyski
 
*język pralatyski
 
**grupa północna/wschodnia
 
**grupa północna/wschodnia
 
***[[Język starohoczebozki|język starohoczebozki]] (hotëṡbozo kuico)
 
***[[Język starohoczebozki|język starohoczebozki]] (hotëṡbozo kuico)
****[[koico|język hoczebozki (koico)]] (hotṡbozo koico)
+
****[[Język hoczebozki|język hoczebozki (koico)]] (hotṡbozo koico)
 
****[[Język jesiwski|język jesiwski]] (jechoewo koyco)
 
****[[Język jesiwski|język jesiwski]] (jechoewo koyco)
 
***język hedodzki (ha̋ðoǥo kíco)
 
***język hedodzki (ha̋ðoǥo kíco)
 
**grupa południowa/zachodnia
 
**grupa południowa/zachodnia
***język gitryjski (гітрісо зонӥзъ/gïtrïso zoniëză)
+
***[[Język gitryjski|język gitryjski]] (гітрісо зонӥзъ/gïtrïso zoniëză)
 
***język omnijski (omneit zoniz/köuic)
 
***język omnijski (omneit zoniz/köuic)
 
***(wkrótce)
 
***(wkrótce)
 
Podział opiera się głównie o formę liczebnika "jeden" (''*ḫæk'' (północne) lub ''*ḫäk'' (południowe)), obecność imiesłowu zaczynającego się na ''*tj-/*ti-'', rozwój głosek ''*pj *bj *fj'' (na północy ''t d s/þ'', na południu ''p'j b'j f'j'' z mocną jotą) oraz o rozwój zamkniętego ''*a'' w ''*o'' w grupie zachodniej. Ponadto, w grupie południowej tendencje do opuszczania wygłosowych samogłosek są większe niż w północnej. Jednak istnieje wiele innych cech typowych dla wschodu i zachodu, ale nie występujących lub pomieszanych w gitryjskim, który zgodnie z tą klasyfikacją jest w grupie zachodniej. Traktuje się go jako mowę przejściową.
 
Podział opiera się głównie o formę liczebnika "jeden" (''*ḫæk'' (północne) lub ''*ḫäk'' (południowe)), obecność imiesłowu zaczynającego się na ''*tj-/*ti-'', rozwój głosek ''*pj *bj *fj'' (na północy ''t d s/þ'', na południu ''p'j b'j f'j'' z mocną jotą) oraz o rozwój zamkniętego ''*a'' w ''*o'' w grupie zachodniej. Ponadto, w grupie południowej tendencje do opuszczania wygłosowych samogłosek są większe niż w północnej. Jednak istnieje wiele innych cech typowych dla wschodu i zachodu, ale nie występujących lub pomieszanych w gitryjskim, który zgodnie z tą klasyfikacją jest w grupie zachodniej. Traktuje się go jako mowę przejściową.
  
Inny podział stworzył geretogański językoznawca Wygnán Prośták, opierający się na wymogu obecności podmiotu na początku zdania (tzw. szyk S1):
+
Inny podział stworzył geretogański językoznawca Wygnán Prośták, opierający się na wymogu obecności podmiotu na początku zdania (tzw. szyk S1) (''Gekoicol žęf fer Wignån Proštåk''):
 
*język pralatyski
 
*język pralatyski
 
**grupa S1
 
**grupa S1
 
***[[Język starohoczebozki|język starohoczebozki]] (hotëṡbozo kuico)
 
***[[Język starohoczebozki|język starohoczebozki]] (hotëṡbozo kuico)
****[[koico|język hoczebozki (koico)]] (hotṡbozo koico)
+
****[[Język hoczebozki|język hoczebozki (koico)]] (hotṡbozo koico)
 
****[[Język jesiwski|język jesiwski]] (jechoewo koyco)
 
****[[Język jesiwski|język jesiwski]] (jechoewo koyco)
 
***(wkrótce)
 
***(wkrótce)
 
**grupa nie-S1
 
**grupa nie-S1
***język gitryjski (гітрісо зонӥзъ/gïtrïso zoniëză)
+
***[[Język gitryjski|język gitryjski]] (гітрісо зонӥзъ/gïtrïso zoniëză)
 
***język hedodzki (ha̋ðoǥo kíco)
 
***język hedodzki (ha̋ðoǥo kíco)
 
***język omnijski (omneit zoniz/köuic)
 
***język omnijski (omneit zoniz/köuic)
Linia 86: Linia 86:
 
| ɛ <''ę''>
 
| ɛ <''ę''>
 
| ɛ <''ӓ''>
 
| ɛ <''ӓ''>
| iː <''ie''>
+
| iː <''ii''>
 
| æː <''a̋''>
 
| æː <''a̋''>
 
| e <''ѣ''>
 
| e <''ѣ''>
Linia 345: Linia 345:
 
| '''bižel'''
 
| '''bižel'''
 
| '''бӥжел <biëžiel>'''
 
| '''бӥжел <biëžiel>'''
| '''büžel'''
+
| '''byžel'''
 
|  
 
|  
 
|-
 
|-
Linia 471: Linia 471:
 
| '''bir'''
 
| '''bir'''
 
| '''бӥр <biër>'''
 
| '''бӥр <biër>'''
| '''bür'''
+
| '''byr'''
 
|  
 
|  
 
|-
 
|-

Wersja z 19:51, 8 paź 2022

Języki latyskie (koi. latsog gekoicol, jjh. latsog ökoycol) - podgrupa języków dromsolskich używana w conworldzie Hadżalu. W porównaniu z innymi krewnymi charakteryzuje się rozwojem *ė > *jō i palatalizacją oraz utratą trójdzielności prajęzyka. Nazwa pochodzi od słowa latis, które w wielu językach tej grupy oznacza "ludzie".

Cechy charakterystyczne

  • rozwój *ė > *jô np. *djôn < *dėnɯ "wy" - porównaj np. hoczebozkie ʒuon z wendarskim dîn;
  • utrata długości w dyftongach zamykających;
  • monoftongizacja dyftongów *æa *æā *eo *eō *iu *iū do *ä *æ *ö *œ *ü *ui oraz tryftongów *æai *æau do dyftongów *äi äu;
  • palatalizacja spółgłosek: Cj > Cʲ;
  • utrata końcowego ;
  • całkowita utrata ɯ [ə], a potem często także ɯ̄ [əː];
  • redukcja grupy sh- do s-, co zrywa oryginalny rozkład komplementarny s-z w nagłosie (z przed sonoratami, s gdzie indziej, od tej pory mogło się pojawić s przed sonoratami);
  • w wielu językach rozwój b d g gv po sonoratach do v ð ǥ ǥv (zwłaszcza welarne; hoczebozkie lg [ɫɣ], jesiwskie lg [lɣ], gitryjskie лл [lː][1]);
  • degeminacja;
  • łączenie wielu głosek "gardłowych", zazwyczaj redukując ich liczbę do dwóch albo nawet jednej. Hoczebozki ma /h/ i /ʕ/, jesiwski tylko /h/, zaś gitryjski połączył z /f/ lub stracił całkowicie;
  • utrata trójdzielności - rozwój w język mianownikowo-biernikowy, ewentualnie z śladami dawnego systemu w zaimkach;
  • rozwój liczby mnogiej opartej na morfemie -ogɯ "dużo, wiele", patrz m.in. hoczebozkie -og jako sufiks oraz og jako określnik.
  • podwójna negacja za pomocą partykuły *rûm < *rôf + *-ûm, jak np, w jesiwskim ke i cecöt ráum "nie jem". Nie występuje w oficjalnym hoczebozkim;
  • redukcja wymian opartych na przegłosie
  • obecność wielu wyjątkowych słów, np. latisẹ "człowiek", kluit "drewno" czy hgâz "siadać".

Drzewo rodziny językowe

Istnieją różne propozycje podziału języków latyskich. Najpopularniejszy i ogólnie używany na wiki to podział Zynecypa z Latakera (Gekoicol žęf fer Zienecip Latakęr ouw):

Podział opiera się głównie o formę liczebnika "jeden" (*ḫæk (północne) lub *ḫäk (południowe)), obecność imiesłowu zaczynającego się na *tj-/*ti-, rozwój głosek *pj *bj *fj (na północy t d s/þ, na południu p'j b'j f'j z mocną jotą) oraz o rozwój zamkniętego *a w *o w grupie zachodniej. Ponadto, w grupie południowej tendencje do opuszczania wygłosowych samogłosek są większe niż w północnej. Jednak istnieje wiele innych cech typowych dla wschodu i zachodu, ale nie występujących lub pomieszanych w gitryjskim, który zgodnie z tą klasyfikacją jest w grupie zachodniej. Traktuje się go jako mowę przejściową.

Inny podział stworzył geretogański językoznawca Wygnán Prośták, opierający się na wymogu obecności podmiotu na początku zdania (tzw. szyk S1) (Gekoicol žęf fer Wignån Proštåk):

Argumentem za tym jest fakt, że teksty starohoczebozkie zawsze zaczynały się podmiotem (sât og hailüng häkënikoǥës wō mönxiselj ḫo - "byłem często z kupcami na południu") , zaś w dosyć niepóźniej zapisanym starogitryjskim był szyk swobodny (tídis gveᵒbop bíᵘpikă ŋóla mor - "dziś przyjechał do nas towar").

Tabela rozwoju samogłosek pralatyskiego

pralatyski hoczebozki jesiwski
urzędowy
jesiwski
właściwy
hedodzki gitryski omnijski język 6
*ɑ <*a> a <a> a <a> a <a> a <a> a <а/я>
ɔ <о/ё>
ɑ <a>
ɔ <o>
*ɑː <> ɔ <å> ɔ <å> oː <oo> aː <á> æ <ӓ/я̈> ʌ̞ <á>
o̯ɑ <oa>
*æ <> a <a> a <a> e <e> æ <ӓ> ɛ <е> a <ӓ>
*æː <> ɛ <ę> ɛ <ӓ> iː <ii> æː <> e <ѣ> æ <ę>
e̯a <ea>
*ɔ <*ọ> ɔ <å> ɔ <å> o <o> o <o> Ø Ø
*œ <*ọ̈> ɛ <ę> ɛ <ä> ø <ö> e <e> ʲ Ø
*ɛ <*ẹ> ɛ <ę> ɛ <ä> a <a> æ <ä> ɐ <ъ> Ø
*ə <> Ø Ø Ø, a <a> ɨ <y> ə <и/ӥ> ɑ <a>
a <ä>
*o <*o> o <o> o <o> o <o> o <o> ɔ <о/ё> ɔ <o>
*oː <> uo̯ <uo> uː <uo> uː <uo> oː <ó> o <оу/ёу> o <ó>
ey̯ <ey>
*ø <> e <e> e <e>
ø <ö>[2]
ø <ö> e <e> ɛ <е> œ <ö>
*øː <> ye̯ <oe> yː <oe> yː <oe> eː <é> e <ѣ> ø <ő>
eu̯ <eu>
*e <*e> e <e> e <e> e <e> e <e> ɛ <е> ɛ <e>
*eː <> ie̯ <ie> iː <ie> iː <ie> eː <é> e <ѣ> e <é>
oi̯ <oi>
*u <*u> u <u> u <u> u <u> u <u> ə <и/ӥ> ʊ <u>
ʏ <y>
*uː <> au̯ <au> ʌu̯ <au> ʌu̯ <au> uː <ú> u <у/ю> u <uo>
ou̯ <ou>
*y <> y <ü> y <ü> y <ü> i <i> ə <и/ӥ> ʏ <y>
*yː <*ui> ɔi̯ <oi> ɔi̯ <oi> oy̯ <oy> iː <í> i <ы/і> y <>
øy̯ <öy>
*i <*i> i <i> i <i> i <i> i <i> ə <и/ӥ> ɪ <i>
*iː <> ai̯ <ai> æi̯ <ai> ɛi̯ <ey> iː <í> i <ы/і> i <ie>
ei̯ <ei>
*ai̯ <*ai> ai̯ <ai> æi̯ <ai> aː <aa> æː <> æ <ӓ/я̈> æ <ę>
*æi̯ <*äi> ɛi̯ <ei> ɛi̯ <ei> eː <ee> eː <é> ɛ <е>
e <ѣ>
i <ie>
ei̯ <ei>
*au̯ <*au> ɔu̯ <ou> ɔu̯ <ou> oː <oo> oː <ó> u <у/ю> ɑu̯ <au>
*æu̯ <*äu> ɛu̯ <eu> ɛu̯ <eu> øː <öö> ɨː <ý> o <оу/ёу> øy̯ <öy>

Tabela kognatów najważniejszych języków latyskich

pralatyski hoczebozki jesiwski
urzędowy
jesiwski
właściwy
hedodzki gitryski omnijski język 6
kakjênẹ
"ojciec"
kašienę kašienä kačiena kačénä качѣнъ <kačiénă> kačoin
splar
"matka"
splar splar sflaá šplar шплор <šplor> šplor
machptir
"syn"
machtir machtir maftia mautir моттӥр <mottiër> mottir
efẹ
"córka"
efę efä efa ehä ѣфъ <éfă> oif
pasr
"brat"
pasa pasa fasa pasr пасӓр <pasár> pasӓr
rlalk
"siotra"
ralk ralk rjalk rjálk rёлк <riolk> riolk
büźel
"łóżko"
büżel büżl büžel bižel бӥжел <biëžiel> byžel
jülgôsẹ
"słońce"
jülgúosę jülyuosä jüljuosa jillósä ӥллоусъ <jëllósă> julieys
gôlp
"księżyc"
gúolp guolp guolf gjólp гоулп <gólp> gólp
klœt
"drewno"
kloet kloet kloet klét клѣт <kliét> klőt
bombjẹ
"woda"
bondę bondä bunda byndä бомбьъ <bombiă> bombž
tratẹ, wonr
"ogień"
tratę, wona tratä, wona frata, wona tratä вонӓр <wonár> wonär
djoŋgẹ
"piasek"
ʒongę ʒongä zonga ʒongä ѕонгъ <ʒongă> zong
kśälb
"żwir"
kṡalv kṡalv kšelw kšälv кшелб <kšielb> kšälv
ra, kveb
"ja"
queb/que keb ra
ke
ra
keb
ра <ra>
кёв <kiow>
ra
pöu
keś, sât
"ty"
såt såt kješ
soot
keš
sát
кеш <kieš>
ся̈т <siát>
keš
sát
źœ, hot
"my"
hot hot žoe
hot
žé
hot
жі <žï>
ѳот <fot>
žeu
hot
jô, djôn
"ty"
ʒuon ʒuon jau
zuon

ʒón
ю <ju>
ѕоун <ʒón>
jey
ʒón
kvolë
"zero, nic"
quol kol kol kol
pol
коли <kolë>
кол <kol>
pol
ḫæk, ḫäk
"jeden"
jhęk jhäk iek ǥa̋g јег <jeg> jäg
bür
"dwa"
bür bür büa bir бӥр <biër> byr
wij
"trzy"
wie wie wie вій <wï> wei
zohḫ
"cztery"
zo zo zo zóǥ зоѳь <zofj> zoch
päis
"pięć"
peis peis fees pés пес <pies> pés
chvag
"sześć"
chuag chag chag chag хог <chog> fog

Przedrostki i przyrostki

pralatyski hoczebozki jesiwski
urzędowy
jesiwski
właściwy
hedodzki gitryski omnijski język 6
chülju- chülyu- chüj- chüi- chiļu- хе- <chie-> chyö-
gö- ge- ge- ö- g- гь- <gj-> gö-
zu- zu- zu- zo- zy-, zu- зо- <zo-> zu-
-ûgvẹ -auguę -auä -aua -úvä -увъ <-uwă> -ouv
  1. grupa лг regularnie się asymilowała do лл, podobnie spodarycznie лб
  2. Jedynie w słowach, które pojawiły się za sprawą dialektów jesiwskich - większość słów ze względu hoczebozkie pochodzenie nie ma go