Sepet Środkowy

Shebad Tarhoni Qhōrr Sephet Sepet Środkowy {{{flaga}}} {{{herb}}} Sepet Środkowy na tle Mhasalu Język urzędowy: ajdyniriański, mhasalski Języki używane: mhasalski, inne Stolica Ńekarah Ustrój prowincja imperialna Namiestnik Varish Kénhaīr Dinahīr {{{szef rządu}}} {{{premier}}} Powierzchnia - całkowita -% wody {{{powierzchnia całkowita}}} km² {{{procent wody}}}% Ludność na rok 5360 CE - całkowita do oszacowania Waluta 1 adrash = 100 zuvwarów (ADR) Strefa czasowa {{{czas}}} Powstanie: {{{utworzenie}}} Hymn {{{hymn}}} Przynależność do organizacji {{{organizacje}}} Domena internetowa {{{internet}}} Kod telefoniczny +{{{kod}}}

Sepet Środkowy (ajd. Shebad Tarhoni [ʂɛ'bad ta'ʀɔɲi], mhs. 𐦥𐦢𐦬 𐦾𐧇𐦮 Qhōrr Sephet ['qʰo:r se'pʰet]) — jeden z sepetów (prowincji) składających się na Mhasal, znajdujący się w centrum regionu, otoczony ze wszystkich stron innymi mhasalskimi sepetami, od czego bierze swoją nazwę. Obejmuje tereny w większości równinne, z niewielkimi wzniesieniami rozsianymi na terenach prowincji, zwłaszcza na zachodzie. Krajobraz dominuje pustynia, poprzecinana oazami, sztucznymi jeziorami, rozległymi kanałami irygacyjnymi oraz, przede wszystkim, równinami aluwialnymi rzek Naqadah oraz Ehwatri. Z powodu tych źródeł wody oraz dzięki bardzo żyznej glebie nad brzegami rzek obszar Sepetu Środkowego jest rolniczym zapleczem całego Mhasalu, czyniąc jednocześnie z Mhasalu jeden z głównych spichlerzy Imperium Ajdyniriańskiego. Sepet Środkowy jest tym samym najgęściej zaludnionym sepetem Mhasalu.

Kynografia

Widok z lotu ptaka na równinę aluwialną rzeki Ehwatri w okolicach miasta Nekeharah, stolicy Sepetu Środkowego.

Obszar Sepetu Środkowego opiera się o równiny aluwialne rzek Naqadah oraz Ehwatri na swych południowych i wschodnich granicach. Tam też skupia się przeważająca większość populacji. Na obszarze setepu do Ehwatri wpływa też kolejna z głównych rzek Mhasalu, Aukheth. Tereny te tworzą całoroczny pas zieleni i żyznej ziemi, okalający prowincję z dwóch stron.

Interior dominuje natomiast południowa cześć Pustyni Tekryjskiej. Jest to teren płaski, w porze suchej pokryty jałowym piaskiem. Znajduje się na niej jednak sporo oaz, z których największą jest Caqt Hasthath. Dzięki połączeniu oazy z rzeką Naqadah poprzez Kanały Khēmriego, a także składowaniu wody z pory deszczowej w podziemnych zbiornikach, udało się stworzyć sztuczne jeziora i zapewnić źródło wody pod uprawy nawet w porze suchej. Obszary Caqt Hasthath oraz te położone nad Kanałami Khēmriego są więc terenem stałego, całorocznego osadnictwa. W porze deszczowej Pustynia Tekryjska porasta gęstą zielenią, obszar Caqt Hasthath znacznie się powiększa, tworzą się kolejne 2 jeziora okresowe. Kanały Khēmriego odprowadzają także wodę z wylewów i powodzi które zachodzą w jej głównym korycie, która później przechowywana jest i używana w porze suchej. Umożliwia to powstanie obszaru dużego zaludnienia pośrodku pustyni. Sepet Środkowy nie posiada niewiele wzniesień, skupionych głównie na zachodnich obszarach lub na samym południu, w okolicach granicy z Królewskim Miastem Gora.

Populacja

Populacja Sepetu Środkowego składa się niemal całkowicie z Mhasalów, sam Sepet Środkowy uznawany jest również za serce Mhasalu, skąd wywodzi się kultura mhasalska głównego nurtu. Przedstawicieli innych ludów można spotkać jedynie w większych miastach, zwłaszcza tych stanowiących główne ośrodki handlu, przede wszystkim w stolicy prowincji.

Kluczowe miejsca

• Miasto Krokodyli
• Grobowce faraonów nekeharskich w Sakhra
• Świątynia Išihraq
• Kanały Khēmriego i oaza Caqt Hasthath
• Czarny kamień i stela w Dāubkhahan