Pierwszy Sepet
| Anoret Pharrāuhatetah 𐦪𐦥𐦥𐦪𐦠𐦾𐦢 𐦥𐦾𐦲 |
Podział administracyjny Mhasalu |Sepet Północny · Sepet Zachodni · Sepet Południowy · Sepet Środkowy · Sepet Wschodni · Królewskie Miasto Gora · Pierwszy Sepet |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Pierwszy Sepet (ajd. Ekhraso Shebad [ɛχra'sɔ ʂɛ'bad], mhs. 𐦥𐦢𐦬 𐦵𐦨𐦲𐦰 Ānemca Sephet [a:nem't͡ʃa se'pʰet]) — jeden z sepetów (prowincji) składających się na Mhasal, znajdujący się na południowym-wschodzie krainy. Jego nazwa zwykle wiązana jest z tym, że obszar Pierwszego Sepetu uważany jest za kolebkę mhasalskiej państwowości. W rzeczywistości jednak nazwa tego sepetu wynika z tego, że był to pierwszy obszar Mhasalu podbity i anektowany w granice Imperium Ajdyniriańskiego, jeszcze przed utworzeniem pozostałych sepetów. Pierwszy Sepet jest średnio zaludniony. Podobnie jak w pozostałych częściach krainy jego populacja skupia się nad brzegami rzeki Ehwatri, a także w pustynnych oazach i jeziorach okresowych położonych na południu. Jest jednak bardzo istotnym węzłem handlowym i komunikacyjnym, łączącym Mhasal i tereny położone na zachód od niego z resztą Imperium Ajdyniriańskiego. Znany jest także z kunsztu swoich rzemieślników, zwłaszcza złotników.
Kynografia
Pierwszy Sepet składa się przede wszystkim z nizin oraz wyżej położonych, skalistych wzgórz. Niziny znajdują się nad brzegami Ehwatri, zwłaszcza na północno-zachodnich obszarach prowincji, najwyższe wzgórza znajdą się zaś na wschodzie (Wzgórza Ambor, ajd. Śatisiya Āmbor [ɕatisi'ja a:m'bɔr], mhs. 𐦾𐦶𐦲𐦰 𐦥𐦳𐦾𐦶 Barašati Ānhbaur [baɾaʃa'ti a:nʰbɒɾ]) i południu (Wzgórza Respid, ajd. Śatisiya Respid [ɕatisi'ja rɛs'pid, mhs. 𐦥𐦬𐦪𐦢𐦾 𐦥𐦳𐦾𐦶 Barašati Ripihsith [baɾaʃa'ti ripihsitʰ][2]). Jedyną znaczącą rzeką na terenie sepetu, poza Ehwatri, jest 𐦧𐧇𐦾𐦳 𐦧𐦶𐦤𐦬 Sūbekh Širrōk [su:'bekʰ ʃi'ro:k], okresowa rzeka wyznaczająca część zachodniej granicy prowincji. Pory roku mają znaczny wpływ na klimat Pierwszego Sepetu. W porze suchej (zimą) cała prowincja pustynnieje, równiny oraz wzgórza pokrywa piasek, życie skupia się zaś wokół źródeł wody - rzeki Ehwatri oraz pustynnych oaz. Porą deszczową (latem) na Pierwszy Sepet spadają wielkie deszcze, kraina gwałtownie zielenieje a oazy zamieniają się w duże jeziora okresowe. Różnice między porami roku oraz pomiędzy fazami rekina i wielbłąda są jednak mniej gwałtowne na obszarze Pierwszego Sepetu niż w sąsiednim Sepecie Południowym oraz Sepecie Środkowym. Klimat jest również nieco łagodniejszy na północy oraz wschodzie prowincji.
Do głównych oaz, zmieniających się w porze deszczowej w rozległe jeziora okresowe, należą Caqt Rašk, znajdująca się w obrębie Wzgórz Ambor, Yamhad Caqt i Andaht Caqt, znajdujące się pośród Wzgórz Respid, oraz Tarrunaht, na granicy między Pierwszym Sepetem i Sepetem Południowym, nad biegiem Sūbekh Širrōk. Oazy te są głównymi skupiskami ludzkimi na terenach na południe od Ehwatri, a także centrami górnictwa, wydobywającymi zasoby z okolicznych wzgórz. W okolicach Tarrunaht znajdują się istotne pokłady cyny, natomiast pomiędzy Caqt Rašk oraz Yamhad Caqt natrafić można na sporadyczne pokłady złota. Na granicy z Sepetem Południowym znajdują się też pokłady zielonego szkła pustynnego[3], chętnie wykorzystywanego przez lokalnych rzemieślników.
Pierwszy Sepet jest także znany z wielkiego rozpowszechnienia tamaryszku, pokrywającego zarówno szczyty wzgórz jak i nizin. Roślina ta jest bardzo wytrzymała na suszę, znaczne zasolenie gleby, dobrze radzi sobie też w glebie piaszczystej, trudnej dla wielu innych roślin. Gdy tamaryszek kwitnie, pokrywa Pierwszy Sepet różowo-białym dywanem swoich kwiatów. Jest to zjawisko znane nie tylko w samym Mhasalu, lecz w całym Imperium Ajdyniriańskim, jest także powodem dla którego Pierwszy Sepet zwie się niekiedy "Różową Krainą" (ajd. Źasaenir [ʑasaɛ'ɲir], mhs. 𐦨𐦧 𐦥𐦪𐦾𐦫 Garraht Kheme [ga'raht kʰe'me]) lub alternatywnie "Krainą Tamaryszku". Historycznie, Mhasalowie do produkcji swoich niezwykle potężnych łuków[4] używali właśnie tamaryszku[5]. Można się pokusić o stwierdzenie, że to dzięki tamaryszkowi władcom Chēnu udało się po raz pierwszy zjednoczyć cały Mhasal.
Populacja
Populacja Pierwszego Sepetu składa się w przeważającej większości z Mhasalów, zwłaszcza Czenetów, o silnym poczuci swojej tożsamości z powodu czynników historycznych. Pierwszy Sepet uważa się za kolebkę mhasalskiej tożsamości, lokalni Mhasalowie uważają się zaś za dziedziców tradycji Chēnu oraz bezpośrednich potomków Króla Skorpiona. Obszar Pierwszego Sepetu, którego naturalną granicę wyznacza Wschodnia Katarakta, zawsze był także pograniczem, chroniącym Mhasal przed położonymi po drugiej stronie Kataraktu państwami warasko-ajdyniriańskimi. Jedyne znaczące skupiska obcokrajowców znajdują się w niektórych osadach górniczych oraz większych miastach handlowych, położonych nad brzegiem Ehwatri, zwłaszcza w stolicy prowincji. Zachodnie obszary sepetu zamieszkują także mhasalskie grupy Tarunów oraz Koradżytów.
Kluczowe miejsca
- Qēmkah, jego warsztaty, bazar, oraz posągi faraonów
- Mhasalskie twierdze oraz stele graniczne nad Wschodnią Kataraktą
- Ruiny Chēnu, starożytnego miasta którego władcy po raz pierwszy zjednoczyli Mhasal
- Grobowiec Phaur Āmhat, uważany za miejsce spoczynku Króla Skorpiona
- Oazy i jeziora okresowe Caqt Rašk, Yamhad Caqt i Andaht Caqt
Stereotypy
Czeneci, główni mieszkańcy Pierwszego Sepetu utożsamiani są przez pozostałych Mhasalów z dziedzictwem pierwszych faraonów ich cywilizacji, z racji czego otaczani są sporym szacunkiem. Postrzega się ich jednocześnie jako ponurych, trzymających się na dystans, stałych w uczuciach i wyważonych w słowach. Niewiele mówią, w razie potrzeby od razu przechodząc do czynu. Są godni zaufania, choć straszliwi w gniewie. Wśród mieszkańców Ajdyniru popularna opinia głosi, że lokalni Mhasalowie nigdy nie hańbią się śmiechem czy uśmiechem, a najszczęśliwsi są zostawieni samym sobie. Nie interesuje ich to co dzieje się poza ich lokalnym, ograniczonym światem. Interesy w regionie należy więc załatwiać szybko, bez długich targów czy negocjacji, jakże popularnych w pozostałych regionach Ajdyniriany.
Przypisy
- ↑ Rok 8973 kalendarza wspólnego.
- ↑ Z mhasalskiego: Łyse Wzgórza.
- ↑ https://en.wikipedia.org/wiki/Libyan_desert_glass.
- ↑ Odpowiadających łukom scytyjskich Saków.
- ↑ http://www.atarn.org/chinese/Yanghai/Scythian_bow_ATARN.pdf.