Sepet Zachodni

Shebad Ťaliyoni Wēšet Sephet Sepet Zachodni {{{flaga}}} {{{herb}}} Sepet Zachodni na tle Mhasalu Język urzędowy: ajdyniriański, mhasalski Języki używane: mhasalski, nahradżyjski, inne Stolica Rataqes Ustrój prowincja imperialna Namiestnik Sōbkra Ismeh {{{szef rządu}}} {{{premier}}} Powierzchnia - całkowita -% wody {{{powierzchnia całkowita}}} km² {{{procent wody}}}% Ludność na rok 5360 CE - całkowita do oszacowania Waluta 1 adrash = 100 zuvwarów (ADR) Strefa czasowa {{{czas}}} Powstanie: {{{utworzenie}}} Hymn {{{hymn}}} Przynależność do organizacji {{{organizacje}}} Domena internetowa {{{internet}}} Kod telefoniczny +{{{kod}}}

Sepet Zachodni (ajd. Shebad Ťaliyoni [ʂɛ'bad t'ali'jɔɲi], mhs. Wēšet Sephet [we:'ʃet se'pʰet]) — jeden z sepetów (prowincji) składających się na Mhasal, znajdujący się na zachodzie krainy, od czego bierze swoją nazwę. Obejmuje tereny w znacznej części trudne i górzyste, wchodzące w skład podnóży oraz południowych części Wyżyny Nahryjskiej. Jest tym samym najmniej zaludnionym regionem Mhasalu. Jedyne obszary o gęstszym zaludnieniu skupiają się nad rzeką Naqadah, na południe od Trzeciej Katarakty. W głębi terenów górsko-wyżynnych, oddalonych od głównych miast, znajdują się jednak znaczne pokłady lapis lazuli, materiału niezwykle rzadkiego i cennego. Pokłady mhasalskie, znajdujące się właśnie w Sepecie Zachodnim, uznawane są za najlepszej jakości na świecie. Wydobywa się tam bloki lapis lazuli mogące warzyć nawet 100 kg, produkuje się także ultramarynę. W Sepecie Zachodnim wydobywa się również turkus oraz niektóre metale.

Kynografia

Wyżyna Nahryjska obejmująca znaczną większość terytorium Sepetu Zachodniego. Widok z okolic miasta Raqates, a więc na południowe stoki Wyżyny.

Sepet Zachodni składa się w przeważającej większości z trudnych oraz kamienistych terenów wyżynnych i górskich, stanowi bowiem południową część Wyżyny Nahryjskiej. Najwyższe szczyty przekraczają wysokość 5km nad poziomem morza. W regionie tym bierze swoje źródło wiele rzek, spośród których najważniejszymi są płynąca na północ 𐦩𐦰𐦬 𐦨𐦾𐦠𐦲 Nāurem Sāl [nɒ:'ɾem 'sa:l] (trg. Meís Smitórì [meɪ̯s˧˨˦ smi˧.to˨˦.ri˦˨]) oraz płynąca na południe 𐦩𐦰𐦬 𐦪𐦡𐦮𐦲 Naqadah Sāl [naqa'dah 'sa:l], zwana zwykle skrótowo Naqadah. W Sepecie Zachodnim rozpoczynają się również dopływy Naqadah, przede wszystkim 𐦣𐦡𐦾𐦲 Nhardī (nahryjskie: Ngar-Də), 𐦾𐦮𐦡 Daqhar oraz 𐦥𐦾𐦳𐦩 Lišrith. Tworzą one doliny rzeczne, w których koncentruje się znaczna większość populacji, zwłaszcza w dolinie Naqadah. Często spotkać można też rzeki okresowe, takie jak płynące na południowy-zachód 𐦧𐧇𐦾𐦳 𐦥𐧈𐦥 Tēti Širrōk oraz 𐦧𐧇𐦾𐦳 𐦪𐦨𐦬 Ismeh Širrōk.

Gleba w Sepecie Zachodnim jest gorszej jakości niż na obszarach położonych w dole rzeki, a zwłaszcza w środkowym Mhasalu. Rolnictwo jest cięższe, przynosi też znacznie mniej plonów. Powodzie są częstsze i bardziej niebezpieczne, przede wszystkim latem, wraz z nadejściem opadów. W przeciwieństwie do innych części Mhasalu nie przynoszą też żyznych osadów wspomagających rolnictwo lecz wypłukują glebę, nosząc ją w dół rzek. Charakterystycznym dla Sepetu Zachodniego jest widok upraw tarasowych, wywodzących się z rdzennej dla tego obszaru ludności nahrydżyckiej. Przez tysiąclecia wytworzyli oni metody znacząco ułatwiające uprawę w ciężkich warunkach Wyżyny Nahryjskiej.