Święta domena Tárolaùgra Założyciela

Święta domena Tárolaùgra Założyciela – pojęcie w religii nowotru­skiej, opisujące cały świat jako należne władztwo Tárolaùgra I Założyciela. Koncepcja ta wyrasta zarówno z dawnej świeckiej ideologii imperialnej Państwa Truskiego, jak i z doktryny religijnej, która uczyniła z Założyciela centralną figurę historii zbawienia.

Geneza

Idea Świętej domeny ukształtowała się w okresie wczesnej ekspansji nowotruskiej, gdy nauka o Jednym została połączona z rodzimym kultem przodków oraz czcią dla hegemonów. Zwycięstwa i reformy Tárolaùgra I zaczęto odczytywać jako znak boskiego posłannictwa, a dawna ideologia podbojów została włączona do systemu religijnego i zyskała wymiar sakralny.

Treść doktryny

Według tej koncepcji cały świat jest zniekształconym odbiciem Jednego, lecz w porządku dziejów należy do Tárolaùgra, który jako Założyciel objawił właściwy ład. Władza jego następców – zarówno świeckich, jak i duchowych – rozumiana jest jako kontynuacja jego panowania. Zadaniem Trugów pozostaje doprowadzenie całej planety do jedności pod znakiem Założyciela, a przez niego – do Jednego.

Formy realizacji

Rozszerzanie Świętej domeny dokonuje się dwojako: mieczem oraz słowem. Pierwszy sposób wiąże się z świętą wojną, podbojami i narzucaniem władzy truskiej; drugi – z prozelityzmem, misjami religijnymi oraz działalnością uczonych i kapłanów. W doktrynie podkreśla się ich wzajemną zależność: miecz zabezpiecza warunki dla słowa, słowo utrwala skutki miecza.

Znaczenie polityczne i religijne

Koncepcja Świętej domeny stała się fundamentem ideologii państwowej i religijnej Państwa Nowotruskiego. Legitymizowała ekspansję zewnętrzną oraz porządek wewnętrzny, uzasadniając nadrzędną rolę Namiestnika i kapłaństwa jako strażników dzieła Założyciela. Jednocześnie dostarczała uniwersalistycznej ramy teologicznej, w której podporządkowanie kolejnych krain interpretowano jako etap przywracania świata do jedności.

Krytyka i reinterpretacje

W ramach religii nowotru­skiej pojawiały się reinterpretacje akcentujące wymiar duchowy Świętej domeny. Nurt mistyczny skłonny był rozumieć ją przede wszystkim jako przestrzeń wewnętrznego oczyszczenia i panowania cnoty, a nie jako projekt polityczny. W religii ludowej natomiast idea ta przybierała postać ochrony domu i pól pod opieką Jednego i świętego przodka, spychając uniwersalistyczne ambicje na dalszy plan. Epizody kryzysów, zwłaszcza związane z ruchami apokaliptycznymi, skłaniały władze do okresowych korekt doktryny i większego nacisku na środki pokojowe.

Wierzenia Trugów