Szlak Wody
Część conworldu KYON. | |
---|---|
SZLAK WODY | |
![]() Szlak wody w roku 9700 EK. | |
Inne nazwy: | |
Państwa: | Tangia - Muria - Medengia - Ajdynir |
Długość: | Łącznie 33 378 km - 2256 km Djyazhoar (Ajd.) - 1795 km zach. Medengia - 2115 km wsch. Medengia - zatoka murska - 6772 km zatoka murska - wyspa Aroman - 12668 km wyspa Aroman - wyspa Atirai - 7194 wyspa Atirai - Uruna, wysp. Akeira - 2833 km Uruna, wysp. Akeira - Kun Atla |
Jest częścią: | {{{część}}} |
Znany od: | 9650 EK |
Typ: | lądowy transoceaniczny |
Transport: | wielkoskalowy na dużych okrętach |
Towary: | produkty z gumy, cukier, tytoń, optyka, złoto, żagle, dywany, żywność kserofityczna, medycyna |
Szlak Wody - największy szlak Kyonu, powstały w czasach wczesnonowożytnych (od ok. 9650 EK) jako skutek postępów cywilizacyjnych, m.in. galeonu i okrętów liniowych i w konsekwencji Trzeciej Wojny o Saakę w Kyonie zachodnim i powstania potrzeby wyznaczenia alternatywy transportu towarów na trasie Tangia - Ajdynir, z pominięciem Sechtu. Szlak mierzy aż 33 378 kilometrów od Djyazhoaru do Kun Atla, w porównaniu do liczącego 10 166 km Szlaku Ognia, ale jest nieprzerwany, pozwala na wielkoskalowy, masowy transport z użyciem okrętów, omija bandytyzm pustyń, odbywa się pod łatwiejszym klimatem i dostępnością pożywienia (połów ryb, woda pochodząca z kondensacji) i przede wszystkim omija piętrzące się w piramidowy sposób dopłaty nakładane przez państwa po drodze. To powoduje, że szlak wody pozwala na transport większej ilości towaru o wiele bezpieczniej i taniej.
Wadą natomiast jest ogromny czas podróży i obciążenie psychiczne marynarzy. Stąd zazwyczaj w drogę wybierały się ogromne floty okrętów, liczące nawet setki dużych jednostek. Wykorzystywano krótkie kyońskie pory roku i znaczną wędrówkę równika termicznego, zmieniającego nieco wiatry nawet w obrębie równika. To powodowało, że gigantyczne floty handlowe pokonywały ten dystans niejako zygzakiem. Takie pływające państwa miały często rozległą autonomię (patrz: Takatoa dla Tangii) i zabierały ze sobą dziesiątki tysięcy ludzi naraz w podróże trwające latami. Oprócz oczywistych przeszkód (wycieńczenie psychiczne długotrwałą żeglugą, słabe pożywienie, mało wody, niedostępność materiałów naprawczych), należało się porozumieć z innymi potęgami morskimi, tj. z Murią i z Olsenią przede wszystkim, niemniej te kraje często również uczestniczyły w handlu.
Centralą handlową jest wyspa Aroman. Została ona założona specjalnie w celu obsługi handlu transoceanicznego poprzez porozumienie tangijsko - ajdynirskie i jest zarządzana przez jednostki polityczno-administracyjne wyznaczone przez Ajdynir z jednej strony i przez Takatoa ze strony tangijskiej.
Czas podróży
W roku 1732 okręt "Ann" pokonał odległość transatlantycką około 5700 kilometrów w 88 dni[1]. To daje średnią prędkość około 64,77 km/dzień (2,70 km/h).
Odległość na Szlaku Wody jest pięć i pół razy większa. Zupełnie ignorując przeszkody takie jak niekorzystny kierunek wiatru i skupiając się na powyżej wskazanej prędkości w stos. do odległości, można by uznać, że typowy okręt tangijski czy ajdyniriański pokonałby 31582 km od wybrzeży Medengii do Kun Atla w 487,58 ziemskich dni (15,99 miesięcy, 1,33 lat), tj. 268,94 dni Kyonu, to jest 17,93 piętnastodniowych miesięcy i 3,57 lat Kyonu - w jedną stronę. Należy oczywiście założyć, że statki nie pływały od wybrzeży Medengii do samej Kun Atla, tylko raczej wymieniały się towarami na Aromanie i potem dochodziło do wymiany w Atirai, skąd Tangia już rozdysponowywała swoje zasoby, natomiast niewątpliwie była to bardzo długa podróż.
Porównanie ze Szlakiem Ognia
Wielbłąd w karawanie przeciętnie podróżował z prędkością 4 km/h przenosząc do 150 kg ładunku, ale mógł tak podróżować tylko przez osiem godzin dziennie zanim musiał odpocząć. Zatem choć ma wyższą przeciętną prędkość od okrętu, to był w stanie pokonać zaledwie 32,00 km/dzień (4 km/h). To oznacza, że trzykrotnie mniejszą odległość 10166 kilometrów karawana wielbłądów pokonywała w najlepszych możliwych warunkach w 2,33 roku kyońskiego. Jest to różnica 1,24 roku. Szlak ognia był droższy, dawał dużo mniejsze marże, miał mniejszą ładowność i był bardziej wyczerpujący, ale był szybszy.
Nazwy w różnych językach
język | nazwa regionu | ||
---|---|---|---|
języki ziemskie | |||
polski | Szlak Wody | ||
angielski | Path of Water | ||
języki kyońskie | |||
ayu | |||
sechtoński |
Grafiki
Globalne szlaki handlowe Kyonu Szlak Ognia (pustynny) · Szlak Kadzidła (środkoworównikowy) · Szlak Wody (oceaniczny) · Szlak Lasu (północnorównikowy) · Szlak Lodu (antarktyczny) · Szlak Równikowy (morza słonego) · Szlak Gór (wschodniokontynentalny) · Szlak Szaleńców (górsko-pustynny) · Szlak Wschodni (olseńsko-ajdynirski) · Szlak Wiatrów (wschodniokyoński) |