Wielka Pustynia Południowa Kyonu

Wielka Pustynia Południowa

Wielka Pustynia Południowa na mapie Kyonu Język {{{Język}}} Lokalizacja Południowo-zachodnia część Kyonu Krainy Morze Płomieni, Rabirumubadin, Zagórze Harruńskie, Korytarz Talonbacki, Talonbat, Dazag Harim, Martwe Ziemie, Gydamana Państwa Miasta-państwa Talonbatu, Kpabara, cywilizacja harruńska, Ród Haru, nomadyczne plemiona pustynne Największe miasta {{{Miasta}}} Narody {{{Narody}}}

Wielka Pustynia Południowa Kyonu — olbrzymi obszar stanowiący większą część interioru kyońskiej pangei. Północna granica Wielkiej Pustyni Południowej znajduje się w okolicy równika, gdzie region ten graniczy z wchodzącym w skład Środkowego Kyonu regionem Todsmerszczyzny. Przez północne obszary Wielkiej Pustyni Południowej przebiega także okresowy Pas Życia. Na południu granice tego obszaru wyznaczają góry Nuarii, wchodzącej w skład Sfeniscji, na zachodzie Wielka Pustynia graniczy z Kanisją, na wschodzie z Kyonem Wschodnim, na północnym-wschodzie zaś z Ajdynirianą

Jest to jeden z najbardziej niegościnnych oraz ekstremalnych obszarów planety. Pustynia jest bardzo gorąca latem i bardzo zimna zimą, wilgoć w większości terytorium nie występuje wcale. Gatunki fauny oraz flory zamieszkują głównie skraje pustyni, podczas gdy obszary położone w jej wnętrzu pozostają niemal całkowicie jałowe i pozbawione istot żywych, z wyjątkiem najbardziej wytrzymałych ekstremofili. Z tego powodu Wielka Pustynia Południowa stanowi naturalną barierę, uniemożliwiającą swobodną podróż ludzi oraz zwierząt.

Znaczna część obszarów znajdujących się w regionach sąsiadujących z Wielką Pustynią, przede wszystkim części Kanisji, Todsmerszczyzny oraz Ajdyniriany, również pokryta jest mniejszymi pustyniami, stanowiącymi przedłużenie Wielkiej Pustyni Południowej. Nie są one jednak tradycyjnie zaliczane jako część tego regionu.

O cywilizacjach

Podział:regiony

Galeria

• 

  Przybliżony maksymalny zasięg terenów pustynnych, stanowiących przedłużenie Wielkiej Pustyni Południowej obszarach innych regionów Kyonu.

Przypisy

REGIONY KYONU Czytasz artykuł z serii regiony Kyonu.		Środkowy Kyon	Kyon Wschodni	Pustynia Południowa	Kanisja	Kyon Północny	Dewia	Pustynia Północna	Wszechocean	Arktozja	Sfeniscja
		Ajdyniriana Medengia Góry i Przedgórze Dachu Świata Harensuran Todsmerszczyzna Dahicja Pas Życia Morze Słone	Ilaruzja Góry Żelazne Dorzecze Arewia Płaskowyż Szomemski Kiskuadia Olsenia Właściwa Saszkuigodia Rubania Felża	Morze Płomieni Rabirumubadin Zagórze Harruńskie Korytarz Talonbacki Talonbat Dazag Harim Martwe Ziemie Gydamana	Wyspy Tangijskie Auria Szur Wielkie Góry Niebosiężne Dzikie Ziemie Tarfiy Qabōr Māgdōr Ajkulia Półwysep Pinu	Biały Półksiężyc Haukia Wyspy Iriańskie Region Miteński Wyspy Północne	Wielka Dewia Mała Dewia Wyspy Zachodnie Maria Takta Wyspa Dołgańska Wyspy Południowe Lelegia		Atirai Ma'uri Wyspa Nowocesarska Aroman Archipelag Murski Archipelag Sałatański Ocean Biały Ocean Dewiański Ocean Północny	Kyońskie Obszary Arktyczne	Nuaria Tsiqaxus
		Inne pojęcia: Pierścień Życia Kyonu · Pas Życia