Mokucja
| ||||||||||||||||||||||||||||
Mokucja (mok. Mõkutaruoḱo [mɔ̰kutaɹuˈɔkʼɔ]), właśc. Arcykrólestwo Mokucji (mok. Caŋarwat Mõkutaruoḱo [caŋˈaɹʷat mɔ̰kutaɹuˈɔkʼɔ]) – państwo położone w środkowym Kyonie nad Morzem Słonym pomiędzy dwiema rzekami mającymi swe źródła w Górach Żelaznych: Þ́omaruoḱi (isz. Qxìbeúlan [ʇi˥˩bʲu˩˥lən]) oraz T́urtaruoḱi.
Właściwie składa się ono z dziesięciu królestw, które są ze sobą połączone unią personalną osobą arcykróla. W granicach państwa znajduje się także Okręg Stołeczny Aþwaŋaranu oraz Autonomiczne Księstwo Talenu.
Tereny obecnej Mokucji były od dawna zamieszkane przez rozproszone plemiona Tarytów, prowadzących ze sobą nieustanne walki. Po częściowym zjednoczeniu podbijali oni ziemie kolejnych plemion, jednak w chwili obecnej Arcykrólestwo trwa w stagnacji od ponad stu lat.
Państwo Mokutów znane jest przede wszystkim z eksportu ryżu, a także kakao i kauczuku. Na uwagę zasługują także duże złoża złota położone niedaleko stolicy. Ziemie te charakteryzuje także ogromna bioróżnorodność z racji tego, iż znaczna większość kraju pokryta jest lasem równikowym. Z kolei nad rzeką Þ́omaruoḱi położony jest jeden z największych kompleksów świątynnych w tej części Kyonu.
Etymologia
Nazwa państwa jest tworem stosunkowo młodym datowanym na okres sprzed zaledwie dwustu lat ziemskich. Pochodzi ona od słów mõkuti – „pomiędzy3PL” oraz aruoḱi (w l. mn. aruoḱo) – „rzeka”. Nazwę tę można zatem tłumaczyć na język polski jako Międzyrzecze.
Ze starszych źródeł możemy wnioskować, że niegdyś używane były nazwy Suarikũtu oraz Tarətau, jednak pochodzenie tej pierwszej jest niejasne.
Symbole
Głównym symbolem Arcykrólestwa jest kałamarnica (iḱorukjo). Są one czczone na obszarze całego kraju jako święte zwierzęta – kojarzone są ze sprytem i inteligencją, ponadto od wieków wykorzystywany był jad niektórych gatunków. Poza tym na fladze widnieje także jedenaście gwiazd. Największa z nich symbolizuje stolicę państwa jako główny ośrodek jednoczący wszystkie królestwa i ukazujący majestat Arcykróla. Pozostałe gwiazdy oznaczają poszczególne królestwa zjednoczone pod wspólnym sztandarem. Barwami narodowymi jest żółć i błękit.
Polityka
Ustrój
Oficjalny ustrój Arcykrólestwa Mokucji jest określany jako monarchia federacyjna. Państwo składa się bowiem z Okręgu Stołecznego Aþwaŋaranu, pełniącego rolę reprezentacyjną i centrum dyplomatycznego, oraz dziesięciu królestw związkowych złączonych ze sobą Świętym Aktem Przymierza (Ŋasta Kiwata Kwakəse). Głową państwa jest Arcykról (Caŋarwo), który jest wybierany dożywotnio przez Radę Regencyjną (lub też Elektorską; As’uparãjar), składającą się z czterech elektorów (as’upi). Wybór dokonywany jest spośród władców dziesięciu królestw. Dokonywany jest on albo przez aklamację, albo drogą głosowania.
Najwyższym organem państwowym w Mokucji jest Wielka Rada, która skupia w swym ręku władzę ustawodawczą, wykonawczą oraz do pewnego stopnia sądowniczą – głównie w sprawach najwyższej wagi, takich jak zdrada stanu, itp. Rada składa się z Arcykróla oraz pozostałych dziewięciu królów. Obradom towarzyszy z reguły także książę Talenu, elektorzy i niekiedy Krąg Dożów Iszarii.[1]
Arcykról
Arcykról jest głową Państwa Mokuckiego i jego głównym reprezentantem na arenie międzynarodowej. Pełni swój urząd w porozumieniu z władcami pozostałych królestw. Jego władza pozornie nie jest ograniczona, jednak musi liczyć się z głosem pozostałych członków Rady, bowiem Święty Akt Przymierza definiuje rację stanu, mówiąc jasno, że Arcykról stoi na straży jedności ziem mokuckich.
Wielka Rada Mokucji
Wielka Rada jest najważniejszym organem. Pełni ona głównie władzę wykonawczą, a także sądowniczą w sprawach najwyższej wagi. Do kompetencji Rady należy też projektowanie uchwał, choć częściej ta rola pozostawiana jest elektorom. Rada jest również najwyższym dowódcą sił zbrojnych Mokucji i decyduje (zazwyczaj poprzez głosowanie większością zwykłą) o wojnie i pokoju.
Król
Mokucja składa się z dziesięciu królestw związanych Świętym Aktem Przymierza i każde z nich ma swego władcę. Ustrój wewnętrzny każdego z nich nie jest jednorodny; w większości panuje monarchia stanowa, w innych królestwach mamy do czynienia z absolutyzmem. Urząd króla (arwo) wszędzie jest dziedziczny, przy czym dziedziczy go dowolny syn.[2] Jednakże obowiązki królów związane z Wielką Radą sprawiają, że częściej urzędują oni w Aþwaŋaranie niż we własnym dworze – władza sprawowana jest w imieniu króla przez namiestnika. Powoduje to również wzrost znaczenia lokalnych rodów arystokratycznych oraz kapłanów. Namiestnik zaś w imieniu króla i za jego zgodą może mianować niższych szczeblem urzędników.
Rada Elektorów
Nazywana w czasie wyboru Arcykróla Radą Regencyjną stanowi gremium doradcze Wielkiej Rady i jej główną funkcją jest przedstawianie projektów reform i ustaw dla całego Arcykrólestwa. Elektorami zostają zawsze nestorowie czterech rodów Okręgu Stołecznego Aþwaŋaranu, które od zarania mokuckiej państwowości darzone były szacunkiem. Oprócz doradzania władcom, elektorzy na co dzień zajmują się sprawami administracyjnymi i sądowniczymi Okręgu i cieszą się niekwestionowanym autorytetem w mieście. Ponadto mają dużą autonomię w zarządzaniu stolicą i z tego powodu nierzadko nazywani są jedenastym królem.
Podział administracyjny
W skład Arcykrólestwa wchodzi dziesięć królestw niezależnych od siebie, z odrębną polityką wewnętrzną, gospodarką i prawem. O ile jednak polityka wewnętrzna i gospodarka są kwestią indywidualną i nie podlegają zewnętrznej kontroli, o tyle prawa danego królestwa muszą być zgodne z Kartą Wszechmokucką (Uromõkutu Tifwali). Oprócz tego jest jeszcze zarządzany przez elektorów Okręg Stołeczny Aþwaŋaranu oraz Autonomiczne Księstwo Talenu.
- 1 – Okręg Stołeczny Aþwaŋaranu
- 2 – Królestwo Ḱotor; stolica: Pĩlau
- 3 – Królestwo Nampur; stolica: Rukoro
- 4 – Królestwo Laŋwam; stolica: Nehhejat
- 5 – Królestwo T́olkan; stolica: Nũr
- 6 – Królestwo Osif́at; stolica: Hatþenak
- 7 – Królestwo Neçim; stolica: Kulãmp
- 8 – Królestwo Hjatin; stolica: Napẽran
- 9 – Królestwo Toŋuko; stolica: Ajaricçaťan
- 10 – Królestwo Kõri; stolica: Nefau
- 11 – Królestwo Omkoru; stolica: S’ahaj
- 12 – Autonomiczne Księstwo Talenu; stolica: Talenaran (tal. Dalenaron)
- ↑ Krąg może zostać wezwany przed oblicze Wielkiej Rady na jej życzenie, a także jest zobligowany do stawienia się przed nią, kiedy sam uchwali jakieś decyzje dot. spraw wewnętrznych Iszarii.
- ↑ Jeśli król ma więcej niż jednego syna, wybór następcy często zostaje powierzony duchom opiekuńczym w świątyni.
Ajdynir – Azenia – Ażerimowie – Âng Qo'or – Bolosja – Broci – Buania – Cesarstwo Poitów – Czerachowie – Dynastia Aralezejska – Dżaszir – Dżaugria – Emnaegnir – Erutia – Esmia – Giadur – Harenia – Harrun – Ilirion – Iszaria – Jalżpowie – Kadonia – Kauradowie – Kawelia – Kejren – Kǫl – Kuniecy – Lucja – Merawia – Mitenia – Mokucja – Monarchia Olsów (Olsenia – Surd – Rubania – Szyszenia) – Máktowie/Mugadir – Muria – Nuapaq – Nuaria – Państwo Neszów – Państwo Truskie – Pinu – Piri – Punyszowie – Raľuhhruş – Rikkadan – Sanżenia – Secht – Siedmiomieście¹ – Stojeziory – Sulimaq – Surandral – Północni Barbarzyńcy – Szur – Talonbat² – Tangia – Tarum – Taugrowie – Tjevangono – Unagurowie – Unia Lomarska – Wertynia – Wiraflycy – Wolne Księstwa – Zamb – Związek Bałaszasków – Związek Północny
¹ Siedmiomieście jest podmiotem prawa międzynarodowego równoważnym z państwami. ² Wszystkie miasta-państwa Talonbatu znajdują się de iure pod polityczną hegemonią miasta Tȝinur, jednak de facto każde z nich prowadzi niezależną politykę.