Wielbłąd i Rekin/Dewia

K Y O N Czytasz artykuł z serii Wielbłąd i Rekin - o klimacie Kyonu.

I. WSTĘP: 1.1 Wprowadzenie · 1.2 Założenia, metodologia, oznaczenia · 1.3 Zalety i wady II. WYBRANE TEMATY: 2.1 Wielka oscylacja oceaniczna · 2.2 Prądy morskie · 2.3 Krainy geograficzne · 2.4 Rozszerzenia Kyonu · 2.5 Życzenia i wyzwania III. REGION PO REGIONIE: 3.1 Ajdynir · 3.2 Muria i Siedmiomieście · 3.3 Olsenia · 3.4 Nuaria · 3.5 Buania i Szur · 3.6 Tangia i Pinu · 3.7 Secht i Wielka Pustynia · 3.8 Państwo Neszów · 3.9 Dewia IV. PODSUMOWANIE GLOBALNE: 4.1 Podsumowanie

Model klimatyczny Wielbłąd i Rekin świata Kyon.
DEWIA
Dane ogólne
Świat:	Kyon
Region:	Dewia
Państwa:	państewka dewijskie, Państwo Neszów czasami zaliczane Atirai
Klimat
Opisowo:	różnicowany
Ekstrema:	silny mróz na północy, znaczne burze na południu
Rating:	zróżnicowany, łatwy na płd., trudny na płn.

        Dewia to jedyny kontynent Kyonu inny niż centralny superkontynent. Na mapach prostopadłościowych, przebiega ukośnie od mórz Arktozji po tereny zwrotnikowe. Obszar posiada zróżnicowaną topografię, wiele wielkich i małych wysp, łańcuchy górskie, i jest dostatecznie duży, aby miał wyraźny interior z własnym klimatem i wiele obszarów mikroklimatycznych. Dewia też została najsłabiej opisana przez uczestników projektu Kyon i zarazem, niniejszy model klimatyczny jest najmniej dokładny na tym obszarze i przewiduje jedynie Dewię na tle zjawisk makroregionalnych, ale nie w zasięgu lokalnym.

Opis regionu

Region znajduje się na półkuli północnej i na mapach w odwzorowaniu prostopadłościowym przechodzi ukośnie od obszarów arktycznych po obszary zwrotnikowe. Zatem rozpoczyna się w Arktozji i skręca na wschód w kierunku superkontynentu, dochodząc na południu do obszarów zwrotnikowych. Jeżeli Atirai zaliczyć do tego obszaru, to region sięga do równika, ale Atirai zazwyczaj zalicza się do Wszechoceanu.

Dewia w odzworowaniu prostopadłościowym, które prawidłowo pokazuje kształ mas lądu, kosztem zaburzenia obszaru powierzchni

Dewia w odwzorowaniu Mollweidego, które prawidłowo pokazuje obszar powierzchni, kosztem zaburzenia kształtu

Charakterystyka klimatu

Klimat jest bardzo zróżnicowany w zależności od położenia na terenie Dewii i nie sposób opisać tu klimat Dewii. Niniejszy model zajmuje się skalą makroregionów, nie regionów.

Przez Dewię przechodzi zwrotnik północny. Zatem południe obszaru będzie stanowiło starcie wpływów Wielkiej Centralnej Oscylacji Oceanicznej i kontynentalnych wyżów dominujących interior Dewii na południe od pasma górskiego w północnej części wyspy Wielka Dewia. Na północ od tych obszarów, klimat będzie raczej umiarkowany, chłodny, morski, przechodząc w Arktykę.

Można założyć, że to obszary południowe będą przede wszystkim zamieszkane. Tam klimat będzie równikowy i podzwrotnikowy na południowych krańcach, a zwrotnikowy i półsuchy w interiorze, w wielu miejscach pojawią się pustynie.

Faza wielbłąda

Podczas fazy wielbłąda, równonocą, powietrze na Wielkiej Dewii spływa z centrum na południe. Ponieważ miejscami zakręca ze Wszechoceanu, spływając wzdłuż gór, wiele obszarów nadmorskich i w rozsądnej odległości od morza mimo to doświadczy opadów. Interior jest suchy. Północ Dewii jest pod wpływem wiatrów spływających po górach na północ od centralnego wyżu i sprowadza deszcz i śnieg na wyspy północne, przy czym północne krańce pozostają skute szybko rozmarzającym lodem.

Latem nad południowe krańce Dewii przychodzi Wielki Niż Oceaniczny, przynosząc wielkoskalowe zawirowania atmosferyczne, przynosząc znaczne ilości deszczu i wywołując huraganowy wiatr. Ponieważ wyż centralnodewijski przeniósł się na północ od gór, powietrze jest zaciągane z morza na północy po lej Wielkiego Niżu, rozlewając ciepły deszcz po całej południowej Wielkiej Dewii. Północ w tym czasie jest ciepła, ale raczej sucha, choć należy uwzględnić klimat poszczególnych krain, niektóre będą doświadczały znacznych opadów, wszystko zależy od miejsca.

Zimą wyż przenosi się nad południowe krańce Dewii, w tym czasie równinny obszar na południe od gór doświadcza skrajnie wysokich temperatur i pustynnieje. Dewia północna staje się obszarem starć frontów komórki Ferrela i polarnej. Stopniowo obszar staje się pokryty lodem.

Faza rekina

Podczas fazy rekina, klimat jest bardziej wilgotny i stabilny. Wiatry oceaniczne wieją z zachodu na wschód, przynosząc zdecydowanie większe obszary południa Wielkiej Dewii, zdecydowanie użyźniając obszar. Opadów będzie też doświadczała północ, choć podczas równonocy włącznie ze śniegiem.

Latem opady są silniejsze niż podczas fazy wielbłąda i także użyźniają całą Wielką Dewię. Opady są też umiarkowane na północy.

Zimą tereny Wielkiej Dewii nadal pozostają stosunkowo wilgotne, ale północ w znacznej mierze zostaje skuta lodem.

Spekulacje temperaturowe

Faza wielbłąda:

1. Podczas równonocy:
   1. Dewia Północna osiąga do +8°C za dnia i wilgotność jest umiarkowana.
   2. Dewia południowo-zachodnia osiąga +35°C i wilgotność jest umiarkowanie niska.
2. Podczas lata:
   1. Dewia Północna osiąga do +22°C za dnia i wilgotność jest umiarkowanie niska.
   2. Dewia południowo-zachodnia osiąga do +40°C za dnia i wilgotność jest wysoka, na południowym krańcu skrajnie wysoka.
3. Podczas zimy:
   1. Dewia Północna osiąga do -15°C za dnia i wilgotność jest umiarkowana.
   2. Dewia południowo-zachodnia osiąga +18°C za dnia i wilgotność jest umiarkowanie niska.

Faza rekina:

1. Podczas równonocy:
   1. Dewia Północna osiąga do +5°C za dnia i wilgotność jest umiarkowanie wysoka.
   2. Dewia południowo-zachodnia osiąga do +27°C i wilgotność jest umiarkowana.
2. Podczas lata:
   1. Dewia Północna osiąga do +35°C za dnia i wilgotność jest raczej niska.
   2. Dewia południowo-zachodnia osiąga do +40°C za dnia i wilgotność jest bardzo wysoka.
3. Podczas zimy:
   1. Dewia Północna osiąga do -25°C za dnia i wilgotność jest wysoka do momentu zamarznięcia oceanów, potem niska.
   2. Dewia południowo-zachodnia osiąga +10°C na północy i wilgotność jest umiarkowanie niska.

Zjawiska ekstremalne

1. Skrajne południe Wielkiej Dewii powinno uważać na fazę wielbłąda latem, ponieważ znajdujących się na wschód od tych obszarów lej atmosferyczny utworzy olbrzymi cyklon, który miejscami może się zapaść do megahuraganu. Towarzyszący tym zjawiskom wiatr nie będzie większy niż przy ziemskich huraganach z uwagi na mniejszą energię kinetyczną obrotu planety Kyon, ale będzie mieć znacznie większy rozmiar.
2. Zamarzanie akwenów na północy.
3. Skrajny żar i mróz na terenach pustynnych.