Wielbłąd i Rekin/Secht i Wielka Pustynia

K Y O N Czytasz artykuł z serii Wielbłąd i Rekin - o klimacie Kyonu.

I. WSTĘP: 1.1 Wprowadzenie · 1.2 Założenia, metodologia, oznaczenia · 1.3 Zalety i wady II. WYBRANE TEMATY: 2.1 Wielka oscylacja oceaniczna · 2.2 Prądy morskie · 2.3 Krainy geograficzne · 2.4 Rozszerzenia Kyonu · 2.5 Życzenia i wyzwania III. REGION PO REGIONIE: 3.1 Ajdynir · 3.2 Muria i Siedmiomieście · 3.3 Olsenia · 3.4 Nuaria · 3.5 Buania i Szur · 3.6 Tangia i Pinu · 3.7 Secht i Wielka Pustynia · 3.8 Państwo Neszów · 3.9 Dewia IV. PODSUMOWANIE GLOBALNE: 4.1 Podsumowanie

Model klimatyczny Wielbłąd i Rekin świata Kyon.
SECHT I WIELKA PUSTYNIA POŁUDNIOWA
Dane ogólne
Świat:	Kyon
Region:	Wielka Pustynia Południowa Kyonu, Kanisja
Państwa:	Secht, Państwo Truskie, Ajdynir, Olsenia
Klimat
Opisowo:	pustynny
Ekstrema:	brak wody, skrajny żar, skrajny mróz, skrajny wiatr, burze piaskowe, potężne nasłonecznienie, skoki wysokościowe (wydmy, kaniony, uskoki), teren niesprzyjający do marszu (piasek)
Rating:	bardzo trudny

Region Sechtu i Wielkiej Pustyni Południowej to obszary rozpoczynające się na półwyspie sechtońskim w Kanisji i wpadające do interioru kontynentu, obejmując słynną Wielką Pustynię Południową. Obszar Sechtu, w porównaniu do pustyni, jest malutki. Nie ma specjalnego powodu, dla którego te obszary ujęto razem.

Opis regionu

Makroregion Sechtu i Wielkiej Pustyni Południowej Kyonu to po Wszechoceanie największy pod względem powierzchni obszar geograficzny na świecie. Secht jest półwyspem położonym na zachodnim brzegu kontynentu, a Wielka Pustynia Południowa stanowi basen interioru znajdujący się pomiędzy zaporą gór południowych, zaporą gór zachodnich, zaporą gór wschodnich, Morzem Słonym, a równikiem i górami centralnymi oddzielającymi ją od Wielkiej Pustyni Północnej Kyonu.

Charakterystyka klimatu

Secht znajduje się w północnej Kanisji, zatem wpływ faz rekina i wielbłąda jest tam znaczny. Podczas fazy wielbłąda, bardzo wyraźnie dominuje wiatr z Pustyni Południowej. Secht wtedy jest bardzo suchy, ale rozgrzany wiatr powoduje intensywne parowanie morza sechtońskiego. To, czy powstała w ten sposób burza da jakikolwiek deszcz, czy raczej wsteczny wiatr równikowy, charakterystyczny dla fazy wielbłąda - zdmuchnie go na wyspy tangijskie, jest kwestią lokalnych układów wiatrów. Podczas fazy rekina, wspomniana blokada wiatru równikowego zostaje całkowicie przerwana i cały region zostaje zalany przez ciepłe, wilgotne masy oceanicznego powietrza. Ten wiatr - w zależności od pory roku - potrafi być silny.

Wilgoć wtedy jest niesiona na znaczne odległości wgłąb Wielkiej Pustyni, a agresywna flora kyońska błyskawicznie przeżera piaski, powodując powstanie pasa dżungli łączącego Secht z Trugią i Ajdynirem nad Morzem Słonym. Secht w tym czasie zbiera wielkie plony. W przeciwnym razie, w fazie wielbłąda, cały region wysycha na wiór, a ustanie opadów na równikowych obszarach pustyni szybko pustoszy pas życia. Na południe od tego pasa, wilgoci nie ma nigdy. Panuje tam wieczna pustynia, którą mogą przerwać wyłącznie globalne ruchy tektoniczne, a klimat jest skrajnie nieprzyjazny dla życia. Latem temperatury są największe na świecie i osiągają wartości maksymalne dla atmosfery przy danych warunkach fizycznych, a zimą osiągają temperatury najniższe z możliwych.

Faza wielbłąda

Podczas fazy wielbłąda, głęboki ośrodek niżowy przenosi się w okolice Atirai i południowych akwenów dewijskich. Choć niż znajduje się nad całym obszarem równika termicznego, to ten niż jest na tyle głęboki, że wraz z ukształtowaniem dna oceanicznego i zaporą gór zachodnich w kształcie łuku z Pinu i Sechtem na szczycie powoduje zawrócenie wiatrów w stronę Tangii. Ponieważ w tym samym czasie na Wielkiej Pustyni Południowej panuje gigantyczny wyż, spowodowany przez wzmocnienie naturalnego zwrotnikowego wyżu panującego na południowym krańcu komórki Hadleya przez skrajnie kontynentalny klimat, pozbawiony wilgoci. Ten wyż, rozlewający się na wszystkie strony i rozbijający się o zaporę gór zachodnich, południowych i zaporę gór wschodnich (z wyj. kilku przerw, takich jak morze szmaragdowe, zachód Olsenii czy miech nuaryjski), nie ma ujścia i wylewa się przez półwysep sechtoński na wszechocean.

Podczas tej fazy, wilgoć w Sechcie jest zasilana przez rzeki górskie, które same są zasilane przez inne wiatry, np. z obszaru Półksiężyca Neszyjskiego, a obszary nadmorskie przez okazjonalny deszcz. Secht jednak częściej będzie doświadczał głębokiej mgły, powodowanej przez intensywne parowanie oceanu rozpalonego przez pustynny wiatr, niż deszczu, który w tej fazie jest wypychany na wyspy tangijskie.

Wschodnio-północna część Pustyni, obejmująca Trugię i Ajdynir, będzie raczej objęta działaniem ciepłego, bardzo suchego powietrza. Z uwagi na intensywne parowanie Morza Słonego w tym czasie, lustro wody będzie podlegało fenomenalnie wysokim fluktuacjom, spadając znacznie w okresie fazy wielbłąda, i dodatkowo obniżając się zimą na obszarze południowym, aby latem znajdujący się na tym obszarze równik termiczny - a wraz z nim wiatry z północy - przyniosły wilgoć i lekkie podniesienie się lustra wody.

Faza rekina

Podczas fazy rekina, cały równikowy układ wiatrów ma swobodę globalnej cyrkulacji. Oznacza to, że Secht jest zalany ogromnymi ilościami ciepłego, wilgotnego, oceanicznego powietrza. To powietrze wdziera się daleko w pustynię, działając na znajdujące się tam wysuszone rośliny w formie przetrwalnikowej, których bardzo gwałtowny zakwit i intensywna fotosynteza przekształcają teren w nie tylko tętniący wilgocią na całym obszarze okołorównikowym, ale także utrzymujący obieg wilgoci, tworząc jeziora i rzeki. Wkrótce cały pas dociera do Morza Słonego, które szybko kumuluje tę wilgoć, wyraźnie podnosząc swoje lustro.

To jest czas żyzny. Tak Secht, jak i zachód Morza Słonego, w tym Trugia i Ajdynir, które zazwyczaj są suche, doświadczają gwałtownego zakwitu roślinności. Należy zwrócić uwagę na to, że Wielka Pustynia - której obszary natychmiast na południe od równika termicznego są zawsze skrajnie suche - nadal pompuje gorące powietrze w stronę Morza Słonego. Większy obszar wilgoci znajdujący się w tym obszarze, który nie może się łatwo wydostać, powoduje intensywne parowanie, i wtórne deszcze.

Pozostaje zagadką naukową jak to się dzieje, że Morze Słone nie wysycha do zera. Wygląda jednak na to, że siostrzane morze na południe od Ajdyniru nie miało tyle szczęścia.

Spekulacje temperaturowe

Faza wielbłąda:

1. Podczas równonocy:
   1. Secht osiąga do +55°C za dnia i wilgotność jest raczej niska.
   2. Wielka Pustynia Południowa osiąga do +40°C na północy, +30°C w centrum i -5°C na południu.
2. Podczas lata:
   1. Secht osiąga do +40°C za dnia i wilgotność jest umiarkowana.
   2. Wielka Pustynia Południowa osiąga do +110°C.
3. Podczas zimy:
   1. Secht osiąga do +40°C za dnia i wilgotność jest raczej niska.
   2. Wielka Pustynia Południowa osiąga +50°C na północy, -30°C w centrum i -80°C na południu.

Faza rekina:

1. Podczas równonocy:
   1. Secht osiąga do +40°C za dnia i wilgotność jest skrajnie wysoka.
   2. Wielka Pustynia Południowa osiąga do +40°C na północy, +40°C w centrum i -5°C na południu.
2. Podczas lata:
   1. Secht osiąga do +35°C za dnia i wilgotność jest skrajnie wysoka.
   2. Wielka Pustynia Południowa osiąga do +110°C, w miejscach wilgotnych do +60°C.
3. Podczas zimy:
   1. Secht osiąga do +25°C za dnia i wilgotność jest raczej wysoka.
   2. Wielka Pustynia Południowa osiąga +30°C na północy, -30°C w centrum i -80°C na południu.

Zjawiska ekstremalne

1. brak wody
2. skrajny żar
3. skrajny mróz
4. skrajny wiatr
5. burze piaskowe
6. potężne nasłonecznienie
7. skoki wysokościowe (wydmy, kaniony, uskoki)
8. teren niesprzyjający do marszu (piasek)

Wnioski i sugestie gospodarczo-społeczne związane z klimatem

Osobno należy traktować półwysep Sechtu, interior, oraz tereny zachodniego Morza Słonego.

1. Secht będzie wahał się w klimacie pomiędzy porównywalną do zatoki perskiej (czas Wielbłąda) a Indiami (czas Rekina). Do tego musi się przystosować.
2. Interior będzie skrajnie niekorzystny dla życia. Po prawdzie jednak, nie da się tego spójnie podsumować, ponieważ cały region jest większy od niejednego makroregionu i składa się z bardzo zróżnicowanej gamy regionów podrzędnych.
3. Zachód Morza Słonego będzie bardzo ciekawy. Jego lustro będzie znacznie spadać w fazie wielbłąda i znacznie wzrastać w fazie rekina. Oprócz tego, w zależności od pór roku, południowe części będą wysychać, wilgoć będzie wywiewana na północ, gdzie rozbije się o góry Siedmiomieścia i spłynie z powrotem do Morza, i ponownie będzie wzrastać w innych porach roku.

Czytaj dalej

Czytaj dalej: 3.8 Państwo Neszów →