Reforma administracyjna Laugrada I
|
Czytasz artykuł z serii Państwo Truskie. | Region · Państwo (Hegemon · Zimowa Stolica · Gospodarka · Wojskowość) · Naród (Truskie klany) · Język · Historia (Okres Zamętu 7558 EK - 7608 EK · Podbój Państwa Truskiego przez Brotów) · Religie (religia truska · religia nowotruska · bohenizm) · Ludzie (Tárolaùgr I 7354 EK · Tárolaùgr II 7458 EK · Reùl 7555 EK · Faùt 7586 EK · Tárolaùgr Aìrtoryda 7600 EK · Meleín II Odnowiciel 7608 EK · Tárolaùgr XXXII 8973 EK ) |
Reforma administracyjna Laùgráda I – przeprowadzona w 7433 EK przez Laùgráda I, syna Tárolaùgra I, jedna z najważniejszych reform ustrojowych w dziejach Państwa Truskiego. Uporządkowała ona strukturę władzy, zniosła realną autonomię Związku Truskiego i po raz pierwszy ustanowiła jednolity podział administracyjny kraju.
Tło historyczne
Po śmierci Tárolaùgra I w 7416 EK , Państwo Truskie obejmowało rozległe tereny, których różnorodne systemy władzy często pozostawały w konflikcie. Związek Truski, skupiający miasta-polis o dużej autonomii, nominalnie wciąż istniał, lecz realną władzę sprawował Hegemon. Dawne polis zachowywały pewną niezależność, podczas gdy nowo podbite ziemie znajdowały się bezpośrednio pod kontrolą klanu władcy. Powodowało to napięcia ustrojowe, a równowaga między autonomią a dominacją hegemońską była coraz trudniejsza do utrzymania.
Przejęcie władzy nad Związkiem
W 7433 EK Laùgrád I zmusił Związek Truski do całkowitego podporządkowania się swojej władzy. Zajął budynek Rady Związku i urzędy miejskie, odbierając miastom resztki samodzielności politycznej. Od tego momentu zebrania Związku mogły być zwoływane wyłącznie z rozkazu Hegemona, a w praktyce instytucja ta przestała odgrywać jakąkolwiek rolę.
Nowy podział administracyjny
Najważniejszym elementem reformy było ustanowienie jednolitego systemu prowincji i krajów lennych. Państwo zostało podzielone na trzy prowincje: Północno-Zachodnią, Południowo-Zachodnią i Północno-Wschodnią. Obszar dawnej siedziby Tárolaùgra, zwany Osią, stanowił odrębną jednostkę i centrum władzy Hegemona. Równocześnie potwierdzono istnienie trzech krajów lennych: Kraju Północnego zamieszkanego przez Liktów, Kraju Zachodniego należącego do Brotów oraz Kraju Południowego, niewielkiego, obejmującego północne brzegi Wielkiej Rzeki. Brakowało czwartego kraju, który w ideologii truskiej utożsamiano później z Siedmiomieściem lub z Morzem Wewnętrznym, podobnie jak brakowało czwartej prowincji, spodziewanej dopiero po zwycięstwie nad Cesarstwem Pojtów.
Skutki reformy
Reforma administracyjna Laùgráda I umożliwiła skuteczniejsze zarządzanie rozległym państwem, centralizując władzę w rękach Hegemona i jego urzędników. Jednocześnie stała się fundamentem truskiej ideologii ekspansji, według której państwo mogło być pełne i doskonałe tylko wtedy, gdy obejmowało cztery prowincje i cztery kraje, zgodne z kierunkami świata. Późniejsi władcy traktowali więc podbój jako obowiązek dziejowy, a idea ta szczególnie wyraźnie uwidoczniła się za Tárolaùgra II, który pokonał Cesarstwo i spełnił marzenie swojego dziadka.
Znaczenie
Reforma Laùgráda I stanowiła moment przełomowy w dziejach Trugii. Ostatecznie zakończyła okres dualizmu między Związkiem a władzą hegemońską, tworząc scentralizowane państwo. Stała się także początkiem ideologii imperialnej, która na długie stulecia określiła charakter polityki truskiej i wyznaczyła jej ekspansjonistyczne cele.