Rabirumubadin

Ghagbir-u-Mugbaḍȝi-yin ܪܩܒܠܡܩܒܬܝܢ

Krajobraz niższych partii wulkanicznego masywu Rabirumubadin Masyw Rabirumubadin na mapie Kyonu Język {{{Język}}} Lokalizacja Pustynia Południowa Krainy Masyw Centralny, Taras Północny, Wschodni, Południowy, Zachodni Państwa brak Największe miasta {{{Miasta}}} Narody {{{Narody}}}

Rabirumubadin, alternatywnie także Ragirumugadin (adz. ܪܩܒܠܡܩܒܬܝܢ Ghagbir-u-Mugbaḍȝi-yin ['ʁæɡ͡bɪrʊ.mʊɡ͡bæɖˤɪjɪn]) — region Wielkiej Pustyni Południowej, znajdujący się w pobliżu Ajdyniriany, tuż na zachód od Czerwonych Ziem, będących częścią Morza Płomieni. Rabirumubadin jest dużych rozmiarów masywem wulkanicznym, utworzonym przez siedem głównych wulkanów, z których każdy zwieńczony jest kraterem wulkanicznym. Najważniejszym z nich jest Kâṇ Ca'hirmwê, wulkan tarczowy w pojedynkę tworzący większość środkowej części tak zwanego Masywu Centralnego, serca Rabirumubadin. Kâṇ Ca'hirmwê jest jednocześnie najwyższym szczytem Wielkiej Pustyni.

Rabirumubadin utworzony został na podstawie niewielkiego, zbudowanego z piaskowca płaskowyżu lub pasma wzgórz, przez ogromne wylewy lawy wynikające z erupcji wulkanicznych. Spekuluje się, że może to być formacja starsza nawet od sąsiedniego Morza Płomieni, chociaż co ciekawe, wciąż wykazuje dowody aktywności wulkanicznej. Na obszarze Rabirumubadin występują fumarole, gorące źródła, baseny gorącego błota, a także znaczne pokłady siarki i natronu. Erozja, spowodowana w dużej mierze silnymi wiatrami znad Wielkiej Pustyni, wyżłobiła wiele zapierających dech w piersiach iglic oraz rozbudowaną sieć wąwozów i kanionów. Biegną nimi często rzeki, wylewające nieregularnie, szybko wyparowujące i znikające w piaskach pustyni.

Z tego powodu, masyw Rabirumubadin jest, obok miejsc takich jak Adeza, Czerwone Ziemie czy samotne oazy położone w obrębie Pasa Życia, jednym z niewielu miejsc na Wielkiej Pustyni w którym natrafić można na ekosystem, składający się z flory i fauny aktywnej przez cały rok. Składa się on z gatunków przystosowanych do życia w trudnych pustynnych warunkach. Warto zauważyć jednak, że pomimo obecności wysokich temperatur, są one wyraźnie niższe niż na terenach otaczających Rabirumubadin. Jest tak głównie z uwagi na wysokość masywu, która działa na temperaturę łagodząco. W połączeniu ze źródłami wody oraz cieniem zapewnianym przez wąwozy sprawia to, że Rabirumubadin można nazwać ostatnią redutą życia. Tereny położone na południe i zachód od masywu są bowiem niemal całkowicie jałowe i pozbawione życia, aż do gór nad wybrzeżem Wszechoceanu.

Nazwa

Etymologia

Nazwa Rabirumubadin, lub też Ragirumugadin, pochodzi od adezaskiego ܪܩܒܠܡܩܒܬܝܢ Ghagbir-u-Mugbaḍȝi-yin ['ʁæɡ͡bɪrʊ.mʊɡ͡bæɖˤɪjɪn], co oznacza "twierdzę/schronienie [boga] Mugbaḍȝina". Nazwa ta jest więc silnie związana z talonbacką mitologią, odwołując się do boga pustyni, Mugbaḍȝina, wygnanego na Czerwone Ziemie. Z uwagi na handel Talonbatu z okolicami Tarfij w Sechcie, nazwa ta przeniknęła do języka sechtońskiego, a z niego zaś do innych ludów zamieszkujących region Kanisji. Alternatywą jest nazwa rykadańska, Amtalh-Qāè [amtaɫ'qa:ʕ], oznaczająca tyle co "odległe góry". Dzięki Szlakowi Kadzideł, który łączy Rykadan połączeniami handlowymi z resztą Ajdyniriany, nazwa ta została zaadaptowana przez Ajdyniriańczyków w formie Śatisiya Andallakh (Wzgórz Andallakh). Inne ludy tej części planety zetknęły się z tą nazwą w tej właśnie formie.

Nazwy w językach obcych

język	nazwa regionu
języki ziemskie
polski	Rabirumubadin, Ragirumugadin
angielski	Rabirumubadin, Ragirumugadin
języki kyońskie
adezaski	ܪܩܒܠܡܩܒܬܝܢ Ghagbir-u-Mugbaḍȝi-yin /'ʁæɡ͡bɪrʊ.mʊɡ͡bæɖˤɪjɪn/
ajdyniriański	Śatisiya Andallakh /ɕatisi'ja anda'l:aχ/
ayu	Μυπασιν, Ορυμηρα Mupahin, Orumeira /mʉpahin/, 'ɔɾʉmejɾa/
sechtoński	ܡܘ݆ܒܙ݂ܢ , ܡܐܐܲܬ ܙܵܐܝ݂ܒܳ Mubazin, Ma’āt Za’yiv muba'zin, /ma'ʔaːt za'ʔjiv/
rykadański	Amtalh-Qāè /amtaɫ'qa:ʕ/
yuke	Toratonatsaakka /'tɔradonad͡zakʼa/

Kynografia i dane przyrodnicze

Regiony

• 

Galeria

• 

  Masyw Rabirumubadin widziany z kosmosu na tle Wielkiej Pustyni Południowej.

• 

  Rabirumubadin widziany z kosmosu na tle całej półkuli południowej. Lokalizacja Szuru lub Nuarii może służyć za punkt odniesienia.

• 

  Widok na szczyt Kâṇ Ca'hirmwê, główny punkt Masywu Centralnego, wraz ze stożkiem wulkanicznym oraz kraterem.

Przypisy

REGIONY KYONU Czytasz artykuł z serii regiony Kyonu.		Środkowy Kyon	Kyon Wschodni	Pustynia Południowa	Kanisja	Kyon Północny	Dewia	Pustynia Północna	Wszechocean	Arktozja	Sfeniscja
		Ajdyniriana Medengia Góry i Przedgórze Dachu Świata Harensuran Todsmerszczyzna Dahicja Pas Życia Morze Słone	Ilaruzja Góry Żelazne Dorzecze Arewia Płaskowyż Szomemski Kiskuadia Olsenia Właściwa Saszkuigodia Rubania Felża	Morze Płomieni Rabirumubadin Zagórze Harruńskie Korytarz Talonbacki Talonbat Dazag Harim Martwe Ziemie Gydamana	Wyspy Tangijskie Auria Szur Wielkie Góry Niebosiężne Dzikie Ziemie Tarfiy Qabōr Māgdōr Ajkulia Półwysep Pinu	Biały Półksiężyc Haukia Wyspy Iriańskie Region Miteński Wyspy Północne	Wielka Dewia Mała Dewia Wyspy Zachodnie Maria Takta Wyspa Dołgańska Wyspy Południowe Lelegia		Atirai Ma'uri Wyspa Nowocesarska Aroman Archipelag Murski Archipelag Sałatański Ocean Biały Ocean Dewiański Ocean Północny	Kyońskie Obszary Arktyczne	Nuaria Tsiqaxus
		Inne pojęcia: Pierścień Życia Kyonu · Pas Życia