Ňiksán
Czytasz artykuł z serii: Surandral वेटौ षोहोङ् Wecó Šooñ |
Języki:
Główne miasta: Nawatal · Talszkawan · Waliha · Meã · Holask · Pinkut · Žoin
Religie: Ngelizm · Suryzm · Pharhi · Rümayi
|
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Niksan (sur. ञीक्सान् Ňiksán /ˈɲiʔsɐn/), potocznie Mały Assurhan lub Surandralski Assurhan (sur. षैला णेहक् Šélá Ňeak, षैला वेटौषोहोङ् Šélá Wecóšooñ) — założone po roku wspólnym miasto w Surandralu, w rejonie Phejdë. Swój rozwój zawdzięcza jako punkt pośredni dla wojsk wędrujących do Ajdyniriany.
Założone przez Khelzana II w 9068 EK jako पीङ्सूहि फेय्दु Piñšuë Phejdë (dosł. „Nowe Miasto w Phejdë”) jako element podniesienia poziomu rozwoju przełęczy. Po wybuchu wojen o panowanie w Ajdynirianie miasto szybko się rozrosło, a następnie przemianowano na ञीक्सान् Ňiksán na cześć dowódcy wojsk na weście i późniejszego cesarza Surandralu — Nikseana I Wielkiego (sur. १ ञीकु सेहान् ल़ोहेस् Ňikë Seán I Lhoes).
Historia
Założenie
W roku wspólnym przełęcz Phejdë, mimo strategicznego znaczenia w handlu i dla wojska, była bardzo nielicznie zamieszkiwana: około 5000 osób w regionie, zaś w jedynych dwóch miastach: खेलक्ई Khelaki oraz थोरी Thori, mieszkało 861 osób. Z jednej strony było to spowodowane kiepskimi glebami nie-w-sąsiedztwie rzeki लैडों Lézõ, z drugiej strony region jeszcze bardziej się wyludnił w czasie walk i najazdów z Âng Qo'or. Aby wzmocnić kontrolę nad tym obszarem, podjęto decyzję o wsparciu rozwoju przełęczy z szczebla centralnego. Obawiano się bowiem, że w obecnym stanie może być łatwym celem dla Ankorczyków lub Wertynii i być przyczółkiem do ataku na serce kraju.
Hak Khelzã II w 9068 EK ulokował w przełęczy dwa zupełnie nowe miasta, z czego jednym było miasto-twierdza पीङ्सूहि फेय्दु Piñšuë Phejdë, późniejszy Niksan (drugim była लूस्तावा Lustáwá, która ostatecznie została opuszczona po kilku latach, dodatkowo osada górnicza बद् सूरान्द्रल् Bad Surándral została przekształcona w miasto, więc liczba miast wtedy wzrosła do pięciu). Jego lokacja została wybrana na ok. 1/3 drogi z Khelaki do Thori i wyznaczono jego układ przestrzenny, który miał przypominać ajdynirski Assurhan (stąd określenie Mały/Surandralski Assurhan), przełamując dotychczasowe tendencje planistyczne w miastach, z trójkątnymi rynkami. Centrum miasta stanowił prostokątny plac, gdzie umieszczono klasztor, okazałą świątynie i inne ważne obiekty, a obiekty handlowe były zlokalizowane wzdłuż szerokiej alei, łączącej rynek z fortecą na west od miasta. Aby miasto mogło się rozwinąć, zwolniono je z wszelkich powinności na 50 lat.
Nowy ośrodek szybko się rozwinął, licząc w 9100 już ok. 600 osób. Co ważne, większość tej ludności stanowili Wecoszonowie oraz Lecajowie, a nie autochtoni. Po zniesieniu rejencji i powstaniu prowincji miasto znalazło się w prowincji Khelaki, jednak to Piñšuë Phejdë szybko stało się najważniejszym miastem jednostki.
Wojny w Ajdynirianie i błyskawiczny wzrost miasta
Wraz z wybuchem I Čahë Gen miasto stało się kluczowym punktem dla wojsk Surandralu, które było ostatnim dużym garnizonem przed wejściem w Ajdynirianę. Efektem była konieczność rozbudowy fortecy, i, co za tym idzie, miasta. Spowodowało to nagły wzrost ludności miejskiej o prawie dziesięć razy, ponieważ osiedliło tu się wiele rodzin żołnierzy, ludzi zarządzających niksańską fortecą, a także chętnych kolonizować podbite w przyszłości tereny.
Później miasto było oblegane przez wojska Wertynii, ale po przejęciu obrony przez następce tronu Nikseana (sur. ञीकु सेहान् Ňikë Seán) doszło do przezwyciężenia oblężenia, mimo mniejszych sił. Spowodowało to utrwalenie mitu Małego Assurhanu, a późniejszy pościg wojsk wertyńskich zakończył się ich rozgromieniem, co ostatecznie pozwoliło zdobyć ostateczną władzę nad wschodnią (geograficznie) Ajdynirianą na kilkadziesiąt (ziemskich) lat. Miasto po tym sukcesie podjęło decyzję o zmianę swej nazwy na ञीक्सान् Ňiksán, na cześć następcy tronu i obrońcy miasta (zniekształcenie Ňikë Seán → Ňiksán wynikało z lokalnej wymowy, co się potem utrwaliło w dokumentach).
W czasie panowania właśnie Nikseana (już jako Niksean I Wielki) miasto miało ok. 11 tys. mieszkańców, co stanowiło niesamowity wzrost ludności, jednak aż do połowy jego panowania nadal podlegało władzom prowincji w Khelaki. Dopiero wtedy cesarz podjął decyzję o przeniesieniu siedziby prowincji z Khelaki do Niksana oraz odpowiednio zmieniono nazwę jednostki. Sam wzrost ludności od tego momentu spowolniał, gdyż miasto osiągnęło granicę samowystarczalności, niemniej dzięki temu zapleczu doszło do niemal całkowitej ngelizacji regionu przełęczy Phejdë, co później przyśpieszyło całkowitą surandralizację obszaru.