Republika Lutafaryjska

ΛΥΤΑΦΑΡΙ ΙΤΙΚΟΡΗΡΟ Republika Lutafaryjska {{{flaga}}} {{{herb}}} "ΙΥΙ Υ ΦΥΝΥΛΥΝ" Ocean lasów Lutafari w Tangii Język urzędowy: ayu Języki używane: ayu, inne Stolica Luta ni Fari Ustrój republika magnacka Prezydent Le'amaro (ΛΕ'ΑΜΑΡΟ) {{{szef rządu}}} {{{premier}}} Powierzchnia - całkowita -% wody {{{powierzchnia całkowita}}} km² {{{procent wody}}}% Ludność (rok 2062 ET) - całkowita 2 662 078 Waluta 1 renei = 250 kerene (LRN, LKN) Strefa czasowa {{{czas}}} Powstanie: {{{utworzenie}}} Hymn {{{hymn}}} Przynależność do organizacji {{{organizacje}}} Domena internetowa {{{internet}}} Kod telefoniczny +{{{kod}}}

        Republika Lutafaryjska (ay. Λυταφαρι Ιτικορηρο Lutafari Itikoreiro /'lʉtafari 'itikɔrejrɔ/) centralna prowincja państwa Tangijskiego. Jako najbardziej zalesiona i bogata w szybko rosnące, twarde drzewa stanowi źródło drewna pod budulec i okręty. Jest także podstawowym, choć niejedynym, źródłem tangijskiej mazi luminescencyjnej, używanej przez instytucje państwowe, przede wszystkim przez Takatoa. O ściany górskie rozbija się całe oceaniczne powietrze morskie, skraplając wodę na potęgę; klimat jest gorący i bardzo wilgotny. Lutafari doświadcza rekordowych ilości burz. Republika nie posiada ani jednego z Dziesięciu Cudów Tangii. Lutafari jest rządzone przez magnatów handlowych, którzy zarządzają regionem jak spółką akcyjną, dzieląc i wymieniając się akcjami. Magnateria podlega cesarzowej.

Kluczowe miejsca

• drewniana świątynia karajska w Tirameng
• sanktuarium Tangijskiej Sieci Świetlnej i punkt widokowy w obserwatorium Tenfarai 4
• leśno-górski park narodowy Aterai
• elitarna restauracja Haraka Eura (Główna kartka) w Luta ni Fari