Tangia (8973 EK)

Starożytność: prehistoria « Cywilizacja Marajska (1900-2600 « 2600-2900 « 2900-3300), państwa: Pongre · Lausza · Szok Su · Rangersze « Wieki Ciemne «  Średniowiecze: « okres Kaori: [NA][TO][LU][NO][OU][RE][KN][MA][TK][AK][HI][TI] « WWKK «  Nowożytność: « 6911-8843 « Rewolucja Kauczukowa « WS1 8843-8845 « Plan 30-letni « WS2 8877-8891 « 8891-8973 « 9000-9600 « 9600-9564 « WS3 9654-9662 « 9662-9750 « 9750-9867 « Impakt 9867 « ZWN 9867-9900 « WoN 9901-9999 (A) Po rewolucji przemysłowej: Akioka (1"00-1"59) « WNK 1"59-1"64 « Okupacja (1"59 - 1'319) « FTI (10.6k) « FTI (11k)

R3   Państwo conworldu KYON.   5
Państwo i Związek Tangijski
ΤΗΛΕΑ·ΤΑ·Ι·ΙΝΓΙΟΜΕΥΡΑΤΟΑ·Υ·ΤΑΝΓΥΑ
ROK 8973
Flaga Tangii	Emblemat Tangii
{{{jedna flaga}}}
Wyspa Tangia Tangia na świecie
Polityka
Stolica	Naratai
Cesarz Τηλαν / teilan	Tautoa III Ταυτοα ΙΙΙ
Ustrój	federacja
Porządek prawny	{{{porządek prawny}}}
Ustawa zasadnicza	{{{ustawa zasadnicza}}}
Zbiory praw	{{{zbiory praw}}}
Język urzędowy:	ayu
Początek	założenie cesarstwa w 6911 EK
Koniec państwa	obalenie Rady Państwa w ok. 9300 EK
Demografia
Ludność {{{kiedy}}}	{{{ludność całkowita}}}
Narodowości	Tangijczycy (198 narodów, w tym Buańczycy), Pinusi, Sechtońcycy, Szurowie, Neszowie
Języki używane:	ayu, buański, inne
Średnia dł. życia	50 lat
Wiara
Religia państwowa	{{{religia państwowa}}}
Religia dominująca	{{{religia dominująca}}}
Typ religii	{{{typ religii}}}
Siła wyższa lub panteon	{{{siła wyższa}}}
Najważniejsze ośrodki kultu	{{{ośrodki kultu}}}
Poziom wolności wyznania	{{{wolność wyznaniowa}}}
Inne religie	{{{inne religie}}}
Geografia i natura
Położenie na świecie	{{{regiony}}}
Powierzchnia	{{{powierzchnia}}}
Stefy klimatyczne	{{{klimat}}}
Gospodarka
Kraje eksportu	własne kolonie (głównie Akeira, Hiranea), Buania, Pinu, Secht, Cywilizacja Enenków, Państwo Neszów
Towary eksportowe	szkło, papier, mapy, perły i biżuteria perłowa, kauczuk, heban tangijski, ruda żelaza, miedzi
Kraje importu	własne kolonie, Pinu
Towary importowe	żywność, drewno okrętowe i budowlane (mahoń, cedr), pasza
System monetarny	zdecentralizowany, oparty na parytecie złota (1 AOT = bulion 7,78g złota)
Waluta	centralna: aotai, 9 innych
Kod waluty	AOT
"ΙΧΗ ΦΙΝΕΟ Υ'ΙΤΑ" Motto - Tylko pierwszy zaszczyt
Ewolucja
◀ Tangia rok 6911 Tangia rok 9509 ▶

        Tangia (ay. Τανγυα Tangua /'taŋwa/), pełna nazwa Państwo i Związek Tangijski (ay. Τηλεα τα ι Ινγιομευρατοα υ Τανγυα Teilea ta i Inyomeuratoa i Tangua /'teilea ta i 'injomeuratoa i 'taŋwa/) - państwo wyspiarskie położone na trzech wyspach pod równikiem na zachód od kontynentu, większej z nich, o tej samej nazwie co państwo, i dwóch pozostałych, Akeira i Hiranea.

Tangia w 8973 roku była państwem federacyjnym, rządzonym przez radę przywódców poszczególnych prowincji. W radzie zasiadał cesarz (τηλαν - teilan), który formalnie nie należał do żadnej z prowincji i miał prowadzić obrady, kierując ich porządkiem. Choć w 9509 cesarz faktycznie posiadał całość władzy, to w 8973 praktycznie słowo "teilan" można przełożyć jako "marszałek rady" (czy, na podstawie polityki anglosaskiej, spiker izby), choć teilan był członkiem tej rady, miał prawo głosu, i miał prawo dyskusji i proponowania pomysłów. Z tego względu jego władza była teoretycznie znaczna, ponieważ mógł on wpływać na porządek obrad. Ponadto, teilan był dziedziczny, podczas gdy przywódcy niektórych prowincji byli wybierani demokratycznie.

Historia

Główny artykuł: Pierwsza Wojna o Saakę

Główny artykuł: Tangijski Plan Trzydziestoletni

Główny artykuł: Druga Wojna o Saakę

Flaga Takatoa, floty tangijskiej założonej w 8900 EK. Ma przedstawiać pysk orki od przodu z Lykaonem jako środkowym okiem.

Tangia w roku wspólnym, tj. 8973 EK, to Tangia 82 EK (30 lat ziemskich) po skrajnie wyniszczającej Drugiej Wojnie o Saace. Tangia straciła w tej wojnie 550 000 ludzi, w tym 350 000 cywilów. Sechtończycy niemal do gruntu spalili Orumilo, jedno z większych miast kraju, wywołując w nim burzę ogniową. Z drugiej strony, Tangia sama wcześniej wywołała wojnę ze znacznie silniejszym przeciwnikiem na broń masowego rażenia poprzez atak gazowy w Ha Agav. Była to pierwsza wojna z aż tak wysokimi stratami, szczególnie cywilnymi, tego kraju. Wojna stanowiła szok dla całego narodu. Pod koniec gospodarka obu krajów stała w ruinie, ale należy przyznać, że Tangia pomimo większych strat w ludziach, generalnie poniosła znacznie mniejsze straty materialne, zachowała w ogóle jakąkolwiek flotę, przyniosła olbrzymią wiedzę, którą posiadali Sechtończycy, oraz znacznie zyskali wizerunkowo.

Eksploracje

Po Drugiej Wojnie Tangia zdecydowała się nawiązać bliższe kontakty z innymi sąsiadami. Rozwinęły się kontakty handlowe z Pinu. Szczególnie dużo Tangijczycy inwestowali w kontakt z Buanią - Tangijczykom pozwolono tam na budowanie osiedli i zarazem manufaktur, chętnie sprzedawano im ohuż i drewno, szczególnie okrętowe, a cesarstwo instruowało Buańczyków jak należy poprawnie uprawiać ziemię, sprzedawało im tytoń, cukier, kusze, pancerze, wyroby szklane (m.in. okulary) i obuwie z podeszwą gumową, pomagające poruszać się po górach, nauczono także miejscowych jak budować wyciągi linowe. Na miejscu pojawił się karaizm, na początku jedynie w drobnym stopniu. Także Buańczycy zaczęli osiedlać się w tangijskich miejscowościach, wzbogacając sztukę teatralną, kulinarną i filozofię.

W dalszej przyszłości po roku wspólnym, Tangia zbudowała swój pierwszy galeon, inspirowana innowacjami neszyjskimi^{[NIEZATWIERDZONE PRZEZ HP]}, i ruszyła na wschód, gdzie prześcignęła Neszów w kolonizacji dużej oceanicznej wyspy Atirai. Atirai zostało odkryte i zdobyte w 9353 EK, gdzie aranu starło się z miejscową ludnością autochtoniczną pochodzenia dewijskiego, której część została zabita w boju lub później, część zabiły choroby przywiezione przez Tangijczyków, a część trafiła do niewoli. Tangia założyła tam dużą kolonię wraz ze stocznią w Alai Ara i handlowała intensywnie z Dewijczykami i tamtejszymi Neszami, przywożąc ich towary na Tangię i z powrotem.

Wzrosło też użycie niewolników, których pozyskiwano początkowo z innych rynków, ale też na drodze podboju ludności autochtonicznej mniejszych wysp oceanicznych. W okresie roku wspólnego i krótko po nim użycie niewolników cały czas pozostało marginalne, wzrastając do 9509 EK, i znacznie do 9700 EK.

Polityka kraju

Główny artykuł: Rada Państwa Tangia

Główny artykuł: Cesarz Tangii

Ustrój polityczny Tangii w 6911 roku polegał na typowej unii o charakterze gospodarczym bardziej niż politycznym. Zniesiono cła i granice umieszczone pomiędzy państwami składowymi istniejącymi okresie królestw tangijskich i dla wsparcia handlu wewnątrz wyspy wschodu z zachodem. Zmiany fazy oceanicznej i zarazem kierunku wiatru przynoszącego wilgoć ze wschodniego na zachodni i co dwa lata na odwrót powodowały na zmianę urodzaj i pustynnienie to jednej, to drugiej części wyspy. Wspierano zatem trasy handlowe północną (Kunatla - Tongami - Naratai), południową (Kunatla - Reitika - Orumilo - Nomeurai - Naratai) i transpustynną (Kunatla - Takangari - Marao - Luta ni Fari - Naratai). Dodatkowo wspierano wymianę handlową z wyspami Akeira i Hiranea. W 8973 EK jednak dla wygody mieszkańców, a później impetem zmian polityczno-społecznych, doszło do dalszego scalenia politycznego. Zatem 8973 EK, kyoński rok wspólny, jest stadium pośrednim pomiędzy unią gospodarczą 6911 roku a cesarstwem zależnym od Rady Państwa z 9509 EK i monarchią absolutną 9700 EK.

Najwyższy organ kraju to Rada Państwa Tangia. Zasiada w niej po jednym przywódcy politycznym z każdego kraju składowego oraz dziedziczny bądź elekcyjny tzw. cesarz Tangii, tejlan (ay. τηλαν), który pełni rolę spikera/marszałka izby. W 8973 EK byli to:

• Król Naratai (dziedziczny),
• Prezydent Tounarao (elekcyjny z mandatu arystokracji),
• Prezydent Luta ni Fari (elekcyjny z mandatu arystokracji),
• Prezydent Nomeurai (elekcyjny z mandatu arystokracji),
• Szef rady plemion pustyni marajskiej (elekcyjny z mandatu marajskiej rady wodzów),
• Król Orumilo (elekcyjny z mandatu arystokracji orumilskiej i rejtyckiej, i w imieniu miasta Reitika),
• Wódz Takangari (dziedziczny),
• Król Kunatla (dziedziczny),
• Cesarz Tangii z siedzibą w kaoryjskim kompleksie pałacowym Luta ni Fari.

Uprawnienia Rady Państwa w 8973 EK były znacznie większe niż po 6911 EK i obejmowały między innymi:

• Polityka zagraniczna w imieniu wszystkich państw,
• Ruchy armii Aranu i regulowanie pewnych działań Takatoa,
• Edukacja karajska i propaganda państwowa,
• Nadzór rozwoju infrastruktury,
• Zagraniczna polityka handlowa,
• Pewne wspólne projekty, np. Obserwatorium Tauriana, i ustanawianie na nich podatków.