Królestwo Naratajskie (Kaori)
ⲔⲀⲞⲢⲒ·ⲚⲨⲒⲖⲈⲢⲀ | Czytasz artykuł z serii Kaori. | Język ayu · Historia · Korona Kaori · Wielka Wojna o Koronę Kaori · Naratai · Tongami · Luta ni Fari · Nomeurai · Orumilo · Reitika · Kun Atla · Marao · Takangari · Akeira · Hiranea · Atirai · Szamanizm tangijski · ET |
Starożytność: prehistoria « Cywilizacja Marajska (1900-2600 « 2600-2900 « 2900-3300), państwa: Pongre · Lausza · Szok Su · Rangersze « Wieki Ciemne « Średniowiecze: « okres Kaori: [NA][TO][LU][NO][OU][RE][KN][MA][TK][AK][HI][TI] « WWKK « Nowożytność: « 6911-8843 « Rewolucja Kauczukowa « WS1 8843-8845 « Plan 30-letni « WS2 8877-8891 « 8891-8973 « 9000-9600 « 9600-9564 « WS3 9654-9662 « 9662-9750 « 9750-9867 « Impakt 9867 « ZWN 9867-9900 « WoN 9901-9999 (A) Nowoczesność: Akioka (1"00-1"59) « WNK 1"59-1"64 « Okupacja (1"59 - 1'319) « FTI (10.6k) « FTI (11k) |
Okres kaoryjski « Okres unitarny « Okres imperialny |
| ||||
Królestwo Naratajskie | ||||
---|---|---|---|---|
ΝΑΡΑΤΑΙ·ΧΑΓΙΑΝΟΡΙ | ||||
LATA 5671 EK - 6911 EK | ||||
Chorągiew naratajska |
Symbol naratajski | |||
{{{jedna flaga}}} | ||||
Orientacyjny zasięg terytorialny królestwa naratajskiego w 5671-6911 | ||||
Polityka | ||||
Stolica | Naratai | |||
Król Χαγιανο / Hayano |
Arata Kou II (6200 EK) | |||
Ustrój | monarchia feudalna | |||
Porządek prawny | {{{porządek prawny}}} | |||
Ustawa zasadnicza | {{{ustawa zasadnicza}}} | |||
Zbiory praw | {{{zbiory praw}}} | |||
Język urzędowy: | ayu | |||
Początek | pretendent do Korony Kaori | |||
Koniec państwa | założenie cesarstwa w 6911 EK | |||
Demografia | ||||
Ludność {{{kiedy}}} |
{{{ludność całkowita}}} | |||
Narodowości | głównie Tangijczycy | |||
Języki używane: | ayu | |||
Średnia dł. życia | 45 lat | |||
Wiara | ||||
Religia państwowa | szamanizm tangijski | |||
Religia dominująca | {{{religia dominująca}}} | |||
Typ religii | spirytyzm, politeizm | |||
Siła wyższa lub panteon | {{{siła wyższa}}} | |||
Najważniejsze ośrodki kultu | {{{ośrodki kultu}}} | |||
Poziom wolności wyznania | {{{wolność wyznaniowa}}} | |||
Inne religie | {{{inne religie}}} | |||
Geografia i natura | ||||
Położenie na świecie | {{{regiony}}} | |||
Powierzchnia | {{{powierzchnia}}} | |||
Stefy klimatyczne | {{{klimat}}} | |||
Gospodarka | ||||
Kraje eksportu | Tongami, Lutafari, Nomeurai, Akeira, Hiranea | |||
Towary eksportowe | żywność, szkło, drewno, węgiel | |||
Kraje importu | Tongami, Lutafari, Nomeurai, Akeira, Hiranea | |||
Towary importowe | cyna, miedź, żywność, węgiel, złoto | |||
System monetarny | pierścienie srebrne, złote, muszle | |||
Waluta | {{{waluta}}} | |||
Kod waluty | {{{kod waluty}}} | |||
{{{motto}}} | ||||
Ewolucja | ||||
|
Królestwo Naratajskie (ay. Ναραται Χαγιανορι Naratai Hayanori /'naɾatai 'ɦajanoɾi/) - w rozumieniu niezależnego państwa, monarchia feudalna istniejąca na subtropikalnej wyspie Tangia od założenia w 5671 EK do utworzenia Unii Tangijskiej w 6911 EK. Stolicą przez cały okres było portowe miasto Naratai. Gospodarka państwa była typowo rolniczo-pasterska z silnym elementem zbierackim i morskim, z metalurgią przeważnie brązową na początku istnienia państwa, potem żelazną i stalową. System społeczny był typowo feudalny i konsolidował wszystkie sfery władzy (wojskowej, ekonomicznej, sądowniczej, politycznej, ideologicznej, religijnej) wokół króla (χαγιανο), który nadawał ziemie zaprzysięgłym im szlachcicom (τανυ). Szlachcice lub ludzie przez nich wyznaczeni walczyli dla króla, w zamian całkowicie zarządzając podległymi sobie ziemiami. Do ziemi przypisani byli chłopi, których praca nie była wynagradzana: mieli oni prawo mieszkać na ziemiach lokalnego pana, ale musieli dla niego pracować określoną liczbę dni w tygodniu. Religia opierała się o szamanizm i zawierała zarówno odłamy monoteistyczne jak i politeistyczne, często synkretyczne.
Historia
Początki Królestwa Naratajskiego w rozumieniu okresu kaoryjskiego sięgają osadnictwa tangijskiego setki lat po upadku cywilizacji marajskiej, które to założyło miasto Naratai w zachodniopołudniowej części dzisiejszej tzw. zatoki naratajskiej. Legendary władca Toane zbudował tam palmową fortecę i port, gdzie budowano katamarany mogące transportować towary na handel z innymi ludami. Ze wczesnych pryzmatów lutafaryjskich wynika, że tutejsze władze zainwestowały swój surplus handlowy w broń i pancerz, i na skutek najazdów podporządkowały sobie okoliczne ludy. Pierwsza wzmianka o tym, aby król naratajski zgłosił pretensje do korony Kaori, pojawia się w 5671 EK. Ten okres rozpoczyna dział naratajskiej linii królewskiej w lutafaryjskiej wczesnośredniowiecznej literaturze. Król Tautano I jest odnotowany jako pierwszy król krainy Naratai, zachodu krainy Kaori, pierwszy pretendent do Korony.
Władcy naratajscy brali udział w wojnach o Koronę przez stulecia. Największe bitwy były toczone z monarchami Tongami i Nomeurai. Naratajczycy dzierżyli Koronę dwukrotnie w historii. Królestwo Naratajskie ucierpiało znacznie podczas ostatniej fazy wojny, zwanej Wielką Wojną.
Kres fragmentacji dzielnicowej Tangii zaczął być widoczny po Wielkiej Wojnie. Zaburzenia gospodarcze zniwelowano poprzez nawiązanie kontaktów handlowych jako zachód wyspy ze wschodem wyspy, co spowodowało zbilansowanie dysproporcji urodzaju charakterystycznej dla wyspy Tangia przez wielką oscylację oceaniczną i fazy rekina i wielbłąda, które powodowały, że przez dwa-pięć lat zachód wyspy miał urodzaj a wschód nieurodzaj, a potem na odwrót. Wreszcie w 6911 roku dzielnice tangijskie porozumiały się, ustanowiły radę państwa, i ustanowiły cesarza.
Gospodarka
Gospodarka naratajska oparta była o typowe feudalne rolnictwo, hodowlę, rybołówstwo i pasterstwo, w pewnej części o handel. Handel był głównie wymienny. Waluta była używana jako uzupełnienie barteru, i głównie była reprezentowana przez muszle w skali mikro i przez srebrne i złote pierścienie w skali makro.