Historia Tangii

Historia Tangii opisuje historię regionu wyspy Tangia, dużej wyspy w Kanisji na zachód od kontynentu, przechodząc do dziejów państwa Tangia. Do historii Tangii tradycyjnie zalicza się także kultury przedtangijskie (w rozumieniu spadkobierców i potomków dominującej kultury z roku 9509 EK, w szczególności Cywilizację Marajską.

Historia i przyrównanie poziomu technologiczno-cywilizacyjnego do ziemskiego

Kolorem niebieskim oznaczono kluczowe, zmieniające historięwydarzenia krótszej długości (punktowe, jednoroczne lub maks. parę dekad).

Rok Kyonu	Epoka tangijska	Rok ziemski	Państwo	Charakterystyka	Komentarze
1900	Cywilizacja Marajska (wczesna)	5000 p.n.e.	Okres Ubaid, pre-Sumer	Chalkolit - epoka miedzi.	Przedtangijska.
2791	Cywilizacja Marajska (złoty wiek)	1500 p.n.e. - 1100 p.n.e.	Cywilizacja Minojska	Epoka brązu.	Przedtangijska.
3153	Cywilizacja Marajska (późna)	1500 p.n.e. - 1100 p.n.e.	Cywilizacja Minojska	Epoka brązu.	Przedtangijska.
3300	Upadek Cywilizacji Marajskiej	Kres Cywilizacji Marajskiej
3300-5517	Tangijskie Wieki Ciemne	Morze Śródziemne 1100 p.n.e. - 800 p.n.e.	Greckie wieki ciemne	Niska populacja, brak pisma, struktury plemienne	Pierwszy napływ Tangijczyków, pierwsze polis
5517-6911	Okres Królestw Tangijskich	Europa IV p.n.e. - X n.e.	Siedem Chińskich Królestw, technologicznie już Europa wypraw krzyżowych	Feudalizm zbliżony do europejskiego, epoka żelaza i potem stali, forty drewniane, zamki, łuki	Rozbicie dzielnicowe. Okres walk terytorialnych o Koronę Kaori, zakończonych Wielką Wojną i kosztem cofnięcia się poziomu cywilizacyjnego, ale i powstaniem cesarstwa
6900-6911	Wielka Wojna o Koronę Kaori	Wyniszczający konflikt, spadek poziomu cywilizacyjnego
6911-8843	Wczesna Unia Tangijska	Generalnie Europa VI wiek, klimatem Polinezja przedkolonialna	Zaprzestanie budowy fortec, porzucenie pancerzy płytowych. Sprowadzenie z Sechtu koni. Postawienie na lekką piechotę wspomaganą jazdą wielbłądową, i potem konną. Kusze. Państwowa kontrola produkcji trucizn do strzałek.	Okres wczesnocesarski, jeszcze oparty typowo o współpracę gospodarczą między zachodem a wschodem wyspy
7340-8820	Rewolucja Kauczukowa	Kauczuk i guma - unikatowy przedmiot eksportowy, wzrost bogactwa
8843-8845	Pierwsza Wojna o Saakę	Spartaczony atak na Secht z powodu embarga na gumę i problemów gospodarczych, cesarz w niewoli, upokorzenie Tangii
8845-8875	Tangijski Plan Trzydziestoletni	Setki kilometrów dróg, bankowość, kredyt, księgowość, zwiększenie uprawnień cesarskich, znaczny rozwój floty, armii, prace nad bronią chemiczną
8877-8891	Druga Wojna o Saakę	Nagły, długi i brutalny konflikt. Użycie gazów bojowych przeciwko ludności cywilnej. Spalenie Orumilo w odwecie sechtońskim. Wyczerpanie gospodarcze. Niepokoje społeczne. Okres humanizmu i rewizja idei wojny. Remis wojenny bez koncesji. Znaczny wzrost znaczenia Tangii na arenie międzynarodowej.
8891-9509	Unia Tangijska roku wspólnego	Generalnie Europa XV wiek	Hiszpania, Anglia XV wieku	Regionalna bankowość, transregionalna cesarska waluta aotai, założenie floty Takatoa, powstanie Obserwatorium Tauriana
9509-9640	Cesarstwo Tangijskie	Europa XVII wieku	Anglia XVII wieku	Potęga i największa flota morska na świecie, kolonizacja Atirai, unia z Buanią, bank centralny, kapitalizm korporacyjny, wyzysk kolonialny. Wielkie renesansowe fortece, armaty, pistolety, jeszcze szeroko rozpowszechniona broń biała i pancerze	Główny artykuł o Tangii na Wiki - punkt centralny historii o Tangii
9640-9654	Wielka Tangia	Europa połowy XVIII wieku	Anglia połowy XVIII wieku		Zmiana nazwy na "Wielka Tangia"
9654-9662	Trzecia Wojna o Saakę	Prowokacje pinuskie i zmasowane uderzenie tangijskie na Pinu wbrew gwarancji niepodległości tego kraju przez Secht, kolejna wojna Tangii z Sechtem, aneksja Pinu, długofalowe korzyści dla Tangii
9670	Kontakt z Ajdynirem	Bezpośredni kontakt z Ajdynirem
9670-9750	Wielka Tangia	Europa połowy XIX wieku	Anglia połowy XIX wieku	Armada galeonów, intensywny kontakt handlowy z Ajdynirem. Rozwój cywilizacyjny porównywalny dla XIX wieku. Karabiny. Rewolwer. Dżinsy. Loty balonem. Elektryfikacja. Telegraf. Kolej.	Złoty wiek w historii Tangii
9751-9866	Wielka Tangia	Europa późnego XIX wieku-wczesnego XX wieku	Anglia, USA późnego XIX wieku-wczesnego XX wieku	Walka nastawiona na artylerię, najwcześniejsze radio, bardziej złożone obserwatoria.	Tangia zaczyna zapadać się pod własnym rozmiarem, jej stare rozwiązania nie nadążają za zmianami społecznymi. Rozruchy społeczne spowodowane wyzyskiem niewolników. Katastrofa suszy. Klęska nieurodzaju.
9867	Impakt Kunatlyjski	Upadek meteorytu na Kun Atla, zagłada miasta, załamanie się łańcucha dostaw, wybuch głodu, i ostateczna zapaść stabilności wewnętrznej Tangii
9875-9900	Tangijska Wojna Domowa	Wybucha Tangijska Wojna Domowa o niewolnictwo.
9905-10000+	Tangia republikańska	Europa 1914 rok	Anglia 1914 rok	Aeroplan, automobil, kino nieme, czołg, powszechność radia

Streszczenie

Za początek historii Tangii uznaje się umownie rok 1900 EK, kiedy to napływ Marajów na wyspę tangijską stał się na tyle powszechny, ich populacja na tyle wysoka, że zaczynają pojawiać się podstawowe piktogramy. Zostały one przyniesione na łodziach z terenów już rozwiniętej cywilizacji przedmarajskiej, zamieszkującej obszar Sechtu, i zajmującej się przede wszystkim eksploracją i handlem. Maraowie wykształcili z piktogramów własne pismo klinowe, które miało charakter ideograficzno-sylabiczny. W roku 2791 EK, cywilizacja marajska osiągnęła swój szczyt. Upadek zaliczyła do roku 3153, podczas zapaści epoki brązu, kiedy to miasta zostały opuszczone, populacja spadła dramatycznie, a Maraowie wycofali się na tereny dzisiejszej Pustyni Marajskiej. Kiedy w 3404 na wyspę zaczęła przybywać rasy polinezyjskiej populacja Tangijczyków, Maraowie wrócili do wsi, ale nie odzyskali już nigdy żadnego znaczenia cywilizacyjnego i bardzo szybko zostali zdominowani.

W roku 5517 EK, Tangijczycy zaczęli organizować swoje zasoby i przekształcali swoją strukturę społeczną z plemiennej na faktycznie państwową. Dominowały państwa-miasta, położone w dogodnych lokalizacjach. Ponieważ wtedy nie radzono sobie z wahaniami cyklów oscylacji oceanicznej, to czasy dobrobytu przeplatały czasy ubogie. Centrum życia były pierwotnie świątynie, a strefa religijna, polityczna i militarna były ze sobą ściśle zwarte. Stopniowo jednak dokonywano podbojów, a lokalni watażkowie dostawali ziemie do zarządzania z przypisanymi do niej chłopami. Zatem do roku 5882 Tangia była podzielona na wiele feudalnych państw, toczących ze sobą wojny, ale nadto intensywnie handlujących ze sobą. W roku 6911, w chwili pokoju, wpływy sechtońskiej myśli administracyjno-ekonomicznej zostały zaszczepione w Tangii i bardzo silnie rozbudowane - chłopi musieli pracować, a ziemie nagle można było sprzedać. Powstał kapitalizm, a wraz z nim rynek kredytów i bankowości, co spowodowało, że arystokracja stanęła naprzeciw potężnemu rywalowi magnaterii - bez przywilejów, ale z ogromnymi aktywami. Wtedy też postawiono na współpracę gospodarczą między królestwami na wyspie, i zakończono rozbicie regionalne.

W roku 6911 zatem powstało cesarstwo. Postęp przebiegał dalej, i do roku 8973 w kraju panował zdecydowany układ federacyjny, gdzie najważniejszym organem była Rada Państwa Tangia, z cesarzem (ay. "τηλαν" teilan) w roli marszałka czy spikera izby. Mniej więcej od roku 8973 EK (rok wspólny Kyonu) rola ekonomicznej i militarnej części kraju urosła do takiego znaczenia, że arystokracja straciła na znaczeniu, królowie zasiadający w składzie rady stali się marionetkami w grze magnaterii. Powszechny wyzysk doprowadził do ogromnej, ponadregionalnej fali wstecznictwa, która została bardzo umiejętnie wykorzystana przez sektę Yul-Yoa, prowadzoną przez cesarzową Kalię. Ta w roku 9495 po zmierzeniu nastrojów społecznych dokonała zbrojnego przewrotu i usunęła przywileje polityczne Rady. Choć ta nadal istniała, nie miała siły politycznej - cesarz miał władzę na podstawie mandatu religijnego, który przy umiejętnym zarządzaniu rozpostarł się na cały kraj. To był początek prawdziwego cesarstwa.