de iure brak de factotruski, lokalnie znaczenie mają również brocki i pojcki
Hymn narodowy:
{{{hymn narodowy}}}
Początek
{{{pojawienie}}}
Koniec państwa
{{{koniec}}}
Demografia
Ludność ({{{kiedy}}})
{{{ludność całkowita}}}
Narodowości
{{{etnografia}}}
Języki używane:
{{{języki}}}
Średnia dł. życia
{{{średnia długość życia}}}
Wiara
Religia państwowa
{{{religia państwowa}}}
Religia dominująca
{{{religia dominująca}}}
Typ religii
{{{typ religii}}}
Siła wyższa lub panteon
{{{siła wyższa}}}
Najważniejsze ośrodki kultu
{{{ośrodki kultu}}}
Poziom wolności wyznania
{{{wolność wyznaniowa}}}
Inne religie
{{{inne religie}}}
Geografia i natura
Położenie na świecie
{{{regiony}}}
Powierzchnia
596 618 km²
Strefy klimatyczne
{{{klimat}}}
Gospodarka
Kraje eksportu
{{{eksport do}}}
Towary eksportowe
{{{towary eksportowe}}}
Kraje importu
{{{import z}}}
Towary importowe
{{{towary importowe}}}
System monetarny
{{{system monetarny}}}
Waluta
brak oficjalnej waluty / jednostka wagi kruszcu, większość prowincji bije własną monetę, w obiegu jest również pieniądz qiński
Kod waluty
{{{kod waluty}}}
{{{motto}}}
Ewolucja
◀ {{{przed}}}
{{{po}}} ▶
Państwo Truskie (tr.Túmtaùd Trùg [tum˩˥.taʊ̯d˧˥˩ trug˥˩]) — państwo leżące nad Morzem Wewnętrznym, w dolinie Wielkiej Rzeki. Założone w 7354EK przez wodza Tárolaùgra, zwanego później Pierwszym i Założycielem. Przez długi czas było ważnym graczem w regionie, przez chwilę nawet dominowało. Od około 8600EK widać coraz większy regres, państwo było naciskane z trzech stron, przez Północnych Barbarzyńców, Pojtów oraz Brotów. W tym samym czasie uzależniło się ekonomicznie od Siedmiomieścia. W 8981EK chan Evad najechał na państwo i w 8984EK zakończył jego podbój, a Państwo Truskie przestało istnieć.
Państwo Truskie zostało założone przez Wielkiego Założyciela, Tárolaùgra I. Jego syn, Laagrad I, zreformował administrację i wspierał handel. Znacząco wzmocnił podstawy państwa, umożliwiając podboje jego syna, Tárolaùgra II. Wtedy Trugowie osiągnęli szczyt swojej potęgi, choć jeszcze nie siły militarnej. Niedługo po śmierci Tárolaùgra II, kraj wstrząsały wojny domowe, z których zwycięsko wyłonił się nowy władca, Meleín II, zwany Odnowicielem. Przeprowadził on kolejne reformy administracyjne, które zostały dokończone sto pięćdziesiąt lat później przez kolejnego władcę, Tárolaùgra IV Starego. Stabilne podstawy, wprowadzone przez tych dwóch władców, umożliwiły państwu przetrwanie do dzisiaj.
Mimo tego, że państwo wciąż trwa, jest od ponad pięciuset lat naciskane z trzech stron - przez Pojtów, Brotów i barbarzyńców zza Jeziora. Wewnętrzne problemy, takie jak kryzys wojskowy, rosnąca autonomia miast, a także ekonomiczna kolonizacja przez Qińczyków, sprawiły, że państwo jest w stanie rozkładu. Trugia stoi na skraju całkowitego upadku, pomimo prób odbudowy przez ostatnich Hegemonów.
Geografia
Powierzchnia państwa zajmuje niecałe 600 tys. km², wzdłuż Wielkiej Rzeki. Na wschodzie znajdują się dwa bardzo duże jeziora słodkowodne - większe Jezioro Słoneczne, oraz mniejsze Jezioro Księżycowe. Obydwa jeziora połączone są rzeką, która raz do roku, w okresie pory deszczowej, zmienia kierunek prądu, płynąc w drugą stronę. Szeroka dolina Wielkiej Rzeki otoczona jest od północy przez góry Dach Świata, zaś od południa przez wyżyny Płaskowyżu Taugryjskiego. Wschód Państwa Truskiego stanowią lasy deszczowe, które jednak w miarę przesuwania się na zachód zmieniają się w suche lasy, a później w step. Step jest strefą graniczną między Trugami a Brotami, i miejscem, gdzie ustawicznie tli się wojna.
Ustrój Państwa Truskiego jest zlepkiem wielu różnych systemów historycznych. Można mówić o systemie feudalnym, rozwiniętej biurokracji, a także o systemie miejskim, z kilkoma równoległymi podziałami terytorialnymi.
Związek Truski
Pierwotną nazwą Państwa Truskiego był Związek Truski. Był to związek najważniejszych truskich miast, pod ochroną Hegemona. Do współczesności pozostały tylko nieliczne ślady tej pierwotnej niezależności miast związkowych, które nadal dążą do autonomii.
Hegemon
Tytułem władcy Państwa Truskiego jest Hegemon. Wywodzi się on z tytulatury Związku Truskiego, gdzie hegemon był przywódcą. Obecnie, jest używany zamiennie z określeniem Pan (w znaczeniu "autokrator", "dominus").
Podział terytorialny
Podstawowym podziałem terytorialnym jest podział feudalny. Poszczególne prowincje oddawane są w zarząd dziedzicznym gubernatorom wojskowym, którzy z kolei mają pod sobą mniejsze struktury terytorialne. Jest to system ściśle związany z wojskiem truskim, które przez wieki zapewniało państwu stabilność. Jednak w okresie upadku, kiedy wojskowość truska straciła swoją siłę, stopnie wojskowe stały się dziedziczne i były jednocześnie tytułami urzędniczymi.
Miasta, chociaż nominalnie podlegały lokalnym feudałom, w rzeczywistości były samorządne i podlegały bezpośrednio Hegemonowi. Zyskały szeroką autonomię, mogły bić własną monetę i utrzymywać swoje milicje, które były kluczowe w obronie przed zewnętrznymi zagrożeniami.
Biurokracja
Obecnie, władza hegemonów jest dość mocno ograniczona przez biurokrację, która pełni faktyczną rolę w zarządzaniu państwem. Biurokraci, często bardziej wpływowi niż sami władcy, byli główną siłą, która utrzymała państwo przy życiu przez ostatnie stulecia, mimo jego kryzysu i degeneracji.
Demografia
Trugia jest państwem wielonarodowym, co skutkuje dużą różnorodnością językową i kulturową. Najważniejszym językiem jest truski, ale znaczną rolę odgrywają także języki pojcki, brocki, taugryjski, oraz język qin.
Religia
W Trugii występuje wiele religii, w tym religia truska, pojcka, oraz bohenizm. Dominującym nurtom religijnym towarzyszy synkretyzm, zwłaszcza trusko-bohenistyczny.
Kultura
Trugowie, mimo koczowniczych początków, posiadają bogatą i unikalną kulturę. Ich architektura, literatura i tradycje wojskowe są głęboko zakorzenione w historii. Mimo silnych wpływów Pojtów i Qińczyków, Trugowie zachowali swoją tożsamość, która jest świadectwem ich niezależności.
Ekonomia
Mimo że Trugia jest państwem rolniczym, posiada także silne tradycje handlowe, choć obecnie głównie pod kontrolą Qińczyków. Główne szlaki handlowe to Szlak Lasu oraz Szlak Kadzidła, łączące Trugię z innymi państwami. Głównymi produktami eksportowymi są zboża, przyprawy, kakao, czekolada oraz cukier trzcinowy.
Trugowie zawsze mieli silną tradycję wojskową, jednak w ostatnich latach wojsko truskie jest w fatalnym stanie. Zdemoralizowane i niewyszkolone oddziały nie stanowią już wartości bojowej. Siłą, która pozostaje w Trugii, są milicje miejskie, które skutecznie bronią miast, a także wojska najemne. Jednak ich rola jest ograniczona do obrony miast, podczas gdy kraj pozostaje słaby i narażony na zewnętrzne zagrożenia.
¹ Siedmiomieście jest podmiotem prawa międzynarodowego równoważnym z państwami.
² Wszystkie miasta-państwa Talonbatu znajdują się de iure pod polityczną hegemonią miasta Tȝinur, jednak de facto każde z nich prowadzi niezależną politykę.
