Przejdź do zawartości

Państwo Truskie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Conlanger
Nie podano opisu zmian
Linia 27: Linia 27:
|waluta = brak oficjalnej waluty / jednostka wagi kruszcu, większość prowincji bije własną monetę, w obiegu jest również pieniądz qiński
|waluta = brak oficjalnej waluty / jednostka wagi kruszcu, większość prowincji bije własną monetę, w obiegu jest również pieniądz qiński
}}
}}
'''Państwo Truskie''' ([[język truski|tr.]] ''Túmtaùd Trùg'' [{{IPA|tum˩˥.taʊ̯d˧˥˩ trug˥˩}}]) — państwo leżące nad [[Morze Słone|Morzem Wewnętrznym]], w dolinie Wielkiej Rzeki. Założone w {{RokEryKyonu|7354}} przez wodza Tárolaùgra, zwanego później Pierwszym i Założycielem. Przez długi czas było ważnym graczem w regionie, przez chwilę nawet dominowało. Od około {{RokEryKyonu|8600}} widać coraz większy regres, państwo było naciskane z trzech stron, przez [[Północni Barbarzyńcy (Trugia)|Północnych Barbarzyńców]], [[Drugie Cesarstwo Pojtów|Pojtów]] oraz [[Chanat Brocki|Brotów]]. W tym samym czasie uzależniło się ekonomicznie od [[Konfederacja Siedmiu Miast|Siedmiomieścia]]. W {{RokEryKyonu|8981}} chan [[Evad]] najechał na państwo i w {{RokEryKyonu|8984}} zakończył jego podbój, a Państwo Truskie przestało istnieć.
'''Państwo Truskie''' ([[język truski|tr.]] ''Túmtaùd Trùg'' [{{IPA|tum˩˥.taʊ̯d˧˥˩ trug˥˩}}]) — państwo położone nad [[Morze Słone|Morzem Wewnętrznym]], w dolinie [[Wielka Rzeka|Wielkiej Rzeki]]. Istniało w latach {{RokEryKyonu|7354}}–{{RokEryKyonu|8984}}. Założone w {{RokEryKyonu|7354}} przez wodza [[Tarolaugr I|Tárolaùgra I]] (później nazywanego ''Pierwszym'' i ''Założycielem''). Przez stulecia odgrywało znaczącą rolę w regionie i okresowo uzyskiwało przewagę nad sąsiadami. Około {{RokEryKyonu|8600}} rozpoczął się długotrwały regres pod presją [[Północni Barbarzyńcy|Północnych Barbarzyńców]], [[Drugie Cesarstwo Pojtów|Pojtów]] ([[Pojcka rekonkwista]]) oraz [[Chanat Brocki|Brotów]], a także w wyniku uzależnienia gospodarczego od [[Konfederacja Siedmiu Miast|Siedmiomieścia]]. W {{RokEryKyonu|8981}} chan [[Evad]] dokonał inwazji, zakończonej w {{RokEryKyonu|8984}} podbojem i likwidacją państwa.


==Nazwy w różnych językach==
==Nazwy w różnych językach==
Linia 93: Linia 93:
|}
|}


=Historia=
== Historia ==
{{Główny artykuł|Historia Państwa Truskiego}}
{{Główny artykuł|Historia Państwa Truskiego}}
{{Główny artykuł|Trugowie}}
{{Główny artykuł|Trugowie}}


Państwo Truskie zostało założone przez Wielkiego Założyciela, [[Tarolaugr I|Tárolaùgra I]]. Jego syn, [[Laagrad I]], zreformował administrację i wspierał handel. Znacząco wzmocnił podstawy państwa, umożliwiając podboje jego syna, [[Tarolaugr II|Tárolaùgra II]]. Wtedy Trugowie osiągnęli szczyt swojej potęgi, choć jeszcze nie siły militarnej. Niedługo po śmierci Tárolaùgra II, kraj wstrząsały [[Okres Zamętu (Trugia)|wojny domowe]], z których zwycięsko wyłonił się nowy władca, [[Melein II|Meleín II]], zwany Odnowicielem. Przeprowadził on kolejne reformy administracyjne, które zostały dokończone sto pięćdziesiąt lat później przez kolejnego władcę, [[Tarolaugr IV|Tárolaùgra IV Starego]]. Stabilne podstawy, wprowadzone przez tych dwóch władców, umożliwiły państwu przetrwanie do dzisiaj.
Państwo Truskie zostało założone przez Wielkiego Założyciela, [[Tarolaugr I|Tárolaùgra I]]. Jego syn, [[Laagrad I]], zreformował administrację i wspierał handel. Znacząco wzmocnił podstawy państwa, umożliwiając podboje jego syna, [[Tarolaugr II|Tárolaùgra II]]. Wtedy Trugowie osiągnęli szczyt swojej potęgi, choć jeszcze nie siły militarnej.  


Mimo tego, że państwo wciąż trwa, jest od ponad pięciuset lat naciskane z trzech stron - przez [[Cesarstwo Pojtów|Pojtów]], [[Chanat Brocki|Brotów]] i [[Północni Barbarzyńcy|barbarzyńców zza Jeziora]]. Wewnętrzne problemy, takie jak kryzys wojskowy, rosnąca autonomia miast, a także [[Qińska strategia ekspansji|ekonomiczna kolonizacja]] przez Qińczyków, sprawiły, że państwo jest w stanie rozkładu. Trugia stoi na skraju całkowitego upadku, pomimo prób odbudowy przez ostatnich Hegemonów.
Po śmierci Tárolaùgra II nastąpiły [[Okres Zamętu (Trugia)|wojny domowe]], z których zwycięsko wyszedł [[Melein II|Meleín II]] (zwany Odnowicielem). Wprowadzone przez niego reformy administracyjne zostały dokończone około 150 lat później przez [[Tarolaugr IV|Tárolaùgra IV Starego]]. Stabilne podstawy stworzone przez tych władców pozwoliły państwu przetrwać kolejne stulecia mimo kryzysów.


=Geografia=
Od około {{RokEryKyonu|8600}} Trugia doświadczała narastającej presji sąsiadów: [[Cesarstwo Pojtów|Pojtów]], [[Chanat Brocki|Brotów]] i [[Północni Barbarzyńcy|barbarzyńców zza Jeziora]]. Słabnięcie potencjału militarnego, wzrost autonomii miast i [[Qińska strategia ekspansji|uzależnienie gospodarcze]] od [[Konfederacja Siedmiu Miast|Siedmiomieścia]] doprowadziły do postępującej dezintegracji. W {{RokEryKyonu|8981}} chan [[Evad]] najechał Trugię, a w {{RokEryKyonu|8984}} zakończył jej podbój. Państwo Truskie przestało istnieć.
Powierzchnia państwa zajmuje niecałe 600 tys. km², wzdłuż [[Wielka Rzeka|Wielkiej Rzeki]]. Na wschodzie znajdują się dwa bardzo duże jeziora słodkowodne - większe [[Jezioro Słoneczne]], oraz mniejsze [[Jezioro Księżycowe]]. Obydwa jeziora połączone są rzeką, która raz do roku, w okresie pory deszczowej, zmienia kierunek prądu, płynąc w drugą stronę. Szeroka dolina Wielkiej Rzeki otoczona jest od północy przez góry [[Dach Świata]], zaś od południa przez wyżyny [[Płaskowyż Taugryjski|Płaskowyżu Taugryjskiego]]. Wschód Państwa Truskiego stanowią lasy deszczowe, które jednak w miarę przesuwania się na zachód zmieniają się w suche lasy, a później w step. Step jest strefą graniczną między [[Trugowie|Trugami]] a [[Broci|Brotami]], i miejscem, gdzie ustawicznie tli się wojna.


=Polityka=
== Geografia ==
{{Główny artykuł|Truskie wojsko a władza}}
Powierzchnia państwa obejmowała niespełna 600 tys. km² wzdłuż [[Wielka Rzeka|Wielkiej Rzeki]]. Na wschodzie leżały dwa bardzo duże jeziora słodkowodne — większe [[Jezioro Słoneczne]] i mniejsze [[Jezioro Księżycowe]] — połączone rzeką, która raz do roku, w porze deszczowej, odwracała kierunek prądu. Szeroką dolinę Wielkiej Rzeki otaczały od północy góry [[Dach Świata]], a od południa [[Płaskowyż Taugryjski|Płaskowyż Taugryjski]]. Wschodnie obszary zajmowały lasy deszczowe, przechodzące ku zachodowi w suche lasy i stepy. Strefa stepowa stanowiła pogranicze między [[Trugowie|Trugami]] a [[Broci|Brotami]] i była areną długotrwałych konfliktów.
Ustrój Państwa Truskiego jest zlepkiem wielu różnych systemów historycznych. Można mówić o systemie feudalnym, rozwiniętej biurokracji, a także o systemie miejskim, z kilkoma równoległymi podziałami terytorialnymi.


==Związek Truski==
== Polityka ==
Pierwotną nazwą Państwa Truskiego był [[Związek Truski]]. Był to związek najważniejszych truskich miast, pod ochroną Hegemona. Do współczesności pozostały tylko nieliczne ślady tej pierwotnej niezależności miast związkowych, które nadal dążą do autonomii.
{{Główny artykuł|Truskie klany}}
Ustrój Państwa Truskiego stanowił złożone połączenie elementów feudalnych, rozwiniętej biurokracji i ustroju miejskiego, z kilkoma równoległymi podziałami terytorialnymi.


==Hegemon==
=== Związek Truski ===
Tytułem władcy Państwa Truskiego jest ''Hegemon''. Wywodzi się on z tytulatury Związku Truskiego, gdzie hegemon był przywódcą. Obecnie, jest używany zamiennie z określeniem ''Pan'' (w znaczeniu "autokrator", "dominus").
Pierwotną nazwą organizmu politycznego był [[Związek Truski]] — związek najważniejszych truskich miast pod ochroną Hegemona. W późniejszych wiekach widoczne były ślady dawnej niezależności miast związkowych, które dążyły do szerokiej autonomii.


==Podział terytorialny==
=== Hegemon ===
Podstawowym podziałem terytorialnym jest podział feudalny. Poszczególne prowincje oddawane są w zarząd dziedzicznym gubernatorom wojskowym, którzy z kolei mają pod sobą mniejsze struktury terytorialne. Jest to system ściśle związany z wojskiem truskim, które przez wieki zapewniało państwu stabilność. Jednak w okresie upadku, kiedy wojskowość truska straciła swoją siłę, stopnie wojskowe stały się dziedziczne i były jednocześnie tytułami urzędniczymi.
Tytuł władcy brzmiał ''[[Hegemon (Trugia)|Hegemon]]'' i wywodził się z tytulatury Związku Truskiego. W użyciu funkcjonowało także określenie ''Pan'' (w znaczeniu „autokrator”, „dominus”).


Miasta, chociaż nominalnie podlegały lokalnym feudałom, w rzeczywistości były samorządne i podlegały bezpośrednio Hegemonowi. Zyskały szeroką autonomię, mogły bić własną monetę i utrzymywać swoje milicje, które były kluczowe w obronie przed zewnętrznymi zagrożeniami.
=== Podział terytorialny ===
Podstawowy był podział feudalny. Prowincje oddawano w dziedziczny zarząd gubernatorom wojskowym, podporządkowanym z kolei mniejszym jednostkom terytorialnym. System ten pozostawał ściśle związany z wojskiem truskim, które przez długi czas gwarantowało stabilność. W okresie schyłkowym stopnie wojskowe uległy dziedziczeniu i pełniły równocześnie funkcje urzędnicze.


==Biurokracja==
Miasta, choć formalnie podległe lokalnym feudałom, były w praktyce samorządne i podlegały bezpośrednio Hegemonowi. Dysponowały szeroką autonomią, mogły bić własną monetę i utrzymywać milicje miejskie, kluczowe dla obrony.
Obecnie, władza hegemonów jest dość mocno ograniczona przez biurokrację, która pełni faktyczną rolę w zarządzaniu państwem. Biurokraci, często bardziej wpływowi niż sami władcy, byli główną siłą, która utrzymała państwo przy życiu przez ostatnie stulecia, mimo jego kryzysu i degeneracji.


=Demografia=
=== Biurokracja ===
Trugia jest państwem wielonarodowym, co skutkuje dużą różnorodnością językową i kulturową. Najważniejszym językiem jest [[Język truski|truski]], ale znaczną rolę odgrywają także języki [[Poitowie|pojcki]], [[Język brocki|brocki]], [[Język taugryjski|taugryjski]], oraz [[język qin]].
W późnym okresie władza hegemonów była silnie ograniczona przez biurokrację, która odgrywała zasadniczą rolę w zarządzaniu państwem i przyczyniła się do jego długotrwałej trwałości mimo narastających problemów.


=Religia=
== Demografia ==
W Trugii występuje wiele religii, w tym [[Religia truska|religia truska]], [[Religia pojcka|pojcka]], oraz [[Bohenizm|bohenizm]]. Dominującym nurtom religijnym towarzyszy synkretyzm, zwłaszcza trusko-bohenistyczny.
Trugia była państwem wielonarodowym, o dużej różnorodności językowej i kulturowej. Najważniejszym językiem pozostawał [[Język truski|truski]], istotną rolę odgrywały też [[Język pojcki|pojcki]], [[Język brocki|brocki]], [[Język taugryjski|taugryjski]] oraz [[język qin]].


=Kultura=
== Religia ==
Trugowie, mimo koczowniczych początków, posiadają bogatą i unikalną kulturę. Ich architektura, literatura i tradycje wojskowe są głęboko zakorzenione w historii. Mimo silnych wpływów [[Pojtowie|Pojtów]] i [[Qińczycy|Qińczyków]], Trugowie zachowali swoją tożsamość, która jest świadectwem ich niezależności.
Na obszarze Trugii współistniały różne systemy wierzeniowe, m.in. [[Religia truska|religia truska]], [[Religia pojcka|pojcka]] i [[Bohenizm|bohenizm]]. Powszechny był synkretyzm, zwłaszcza trusko‑bohenistyczny.


=Ekonomia=
== Kultura ==
Mimo że Trugia jest państwem rolniczym, posiada także silne tradycje handlowe, choć obecnie głównie pod kontrolą [[Qińczycy|Qińczyków]]. Główne szlaki handlowe to [[Szlak Lasu]] oraz [[Szlak Kadzidła]], łączące Trugię z innymi państwami. Głównymi produktami eksportowymi są zboża, przyprawy, kakao, czekolada oraz cukier trzcinowy.
Trugowie, mimo koczowniczych początków, wykształcili bogatą kulturę. Architektura, literatura i tradycje wojskowe były głęboko zakorzenione w ich historii. Pomimo silnych wpływów [[Poitowie|Pojtów]] i [[Qińczycy|Qińczyków]], zachowano wyraźną tożsamość kulturową.


=Wojskowość=
== Ekonomia ==
Trugia miała charakter rolniczy, przy znaczących tradycjach handlowych. W okresie schyłkowym handel znajdował się w znacznej mierze pod kontrolą [[Qińczycy|Qińczyków]]. Kluczowe trakty to [[Szlak Lasu]] oraz [[Szlak Kadzidła]], łączące Trugię z innymi państwami. Do głównych towarów eksportowych należały: zboża, przyprawy, kakao, czekolada i cukier trzcinowy.
 
== Wojskowość ==
{{Główny artykuł|Wojsko truskie}}
{{Główny artykuł|Wojsko truskie}}
Trugowie zawsze mieli silną tradycję wojskową, jednak w ostatnich latach wojsko truskie jest w fatalnym stanie. Zdemoralizowane i niewyszkolone oddziały nie stanowią już wartości bojowej. Siłą, która pozostaje w Trugii, są [[Truskie milicje miejskie|milicje miejskie]], które skutecznie bronią miast, a także wojska najemne. Jednak ich rola jest ograniczona do obrony miast, podczas gdy kraj pozostaje słaby i narażony na zewnętrzne zagrożenia.
Trugowie pielęgnowali silną tradycję wojskową. W okresie późnym armia truska była jednak w złym stanie — niedoszkolona i zdemoralizowana. Ważną rolę w obronie ośrodków miejskich odgrywały [[Truskie milicje miejskie|milicje miejskie]] oraz oddziały najemne, których działania koncentrowały się na ochronie miast.


=Przypisy=
{{Todsmerszczyzna}}{{Państwa Kyonu}}
<references/>{{Todsmerszczyzna}}{{Państwa Kyonu}}
[[Kategoria:Trugowie]]
[[Kategoria:Trugowie]]
[[Kategoria:Państwa Kyonu|Truskie Państwo]]
[[Kategoria:Państwa Kyonu|Truskie Państwo]]

Wersja z 00:56, 19 sie 2025

Niniejszy artykuł dotyczący Kyonu jest kompletny i jest ukończony.
Czytasz artykuł z serii Państwo Truskie. | Region · Państwo (Hegemon · Zimowa Stolica · Gospodarka · Wojskowość) · Naród (Truskie klany) · Język · Historia (Okres Zamętu 7558 EK - 7608 EK · Podbój Państwa Truskiego przez Brotów) · Religie (religia truska · religia nowotruska · bohenizm) · Ludzie (Tárolaùgr I 7354 EK · Tárolaùgr II 7458 EK · Reùl 7555 EK · Faùt 7586 EK · Tárolaùgr Aìrtoryda 7600 EK · Meleín II Odnowiciel 7608 EK · Tárolaùgr XXXII 8973 EK )
  R3  
Państwo conworldu KYON.
  5  
Państwo Truskie
Túmtaùd Trùg
7354EK - 8984EK

Flaga Trugów

Symbol rodu Tarolaugra
{{{jedna flaga}}}

Trugia na świecie
Polityka
Stolica
pan (autokrator) Tárolaùgr XXXII
Ustrój feudalno-biurokratyczno-miejski
Porządek prawny {{{porządek prawny}}}
Ustawa zasadnicza {{{ustawa zasadnicza}}}
Zbiory praw {{{zbiory praw}}}
Język urzędowy: de iure brak
de facto truski, lokalnie znaczenie mają również brocki i pojcki
Hymn narodowy: {{{hymn narodowy}}}
Początek {{{pojawienie}}}
Koniec państwa {{{koniec}}}
Demografia
Ludność ({{{kiedy}}}) {{{ludność całkowita}}}
Narodowości {{{etnografia}}}
Języki używane: {{{języki}}}
Średnia dł. życia {{{średnia długość życia}}}
Wiara
Religia państwowa {{{religia państwowa}}}
Religia dominująca {{{religia dominująca}}}
Typ religii {{{typ religii}}}
Siła wyższa lub panteon {{{siła wyższa}}}
Najważniejsze ośrodki kultu {{{ośrodki kultu}}}
Poziom wolności wyznania {{{wolność wyznaniowa}}}
Inne religie {{{inne religie}}}
Geografia i natura
Położenie na świecie {{{regiony}}}
Powierzchnia 596 618 km²
Strefy klimatyczne {{{klimat}}}
Gospodarka
Kraje eksportu {{{eksport do}}}
Towary eksportowe {{{towary eksportowe}}}
Kraje importu {{{import z}}}
Towary importowe {{{towary importowe}}}
System monetarny {{{system monetarny}}}
Waluta brak oficjalnej waluty / jednostka wagi kruszcu, większość prowincji bije własną monetę, w obiegu jest również pieniądz qiński
Kod waluty {{{kod waluty}}}
{{{motto}}}
Ewolucja
◀ {{{przed}}} {{{po}}} ▶

Państwo Truskie (tr. Túmtaùd Trùg [tum˩˥.taʊ̯d˧˥˩ trug˥˩]) — państwo położone nad Morzem Wewnętrznym, w dolinie Wielkiej Rzeki. Istniało w latach 7354 EK 8984 EK . Założone w 7354 EK przez wodza Tárolaùgra I (później nazywanego Pierwszym i Założycielem). Przez stulecia odgrywało znaczącą rolę w regionie i okresowo uzyskiwało przewagę nad sąsiadami. Około 8600 EK rozpoczął się długotrwały regres pod presją Północnych Barbarzyńców, Pojtów (Pojcka rekonkwista) oraz Brotów, a także w wyniku uzależnienia gospodarczego od Siedmiomieścia. W 8981 EK chan Evad dokonał inwazji, zakończonej w 8984 EK podbojem i likwidacją państwa.

Nazwy w różnych językach

język nazwa państwa pełna nazwa państwa nazwa mieszkańca
języki ziemskie
polski Trugia Państwo Truskie Trug
angielski Trugia Trugian Dominate Trug
języki kyońskie
ajdyniriański Ťognir
Ťognir
/tʼɔg'ɲir/
Vaedjor Ťoghani
Vaedjor Ťoghani
/vaɛ'd͡ʑɔr tʼɔ'gʰaɲi/
Ťoghôs
Ťoghôs
/tʼɔ'gʰɤs/
ayu Τερεκί
Terekí
Τηλεα ῡ Τερεκί
Teilea yu Terekí
Τερεκίραι
Terekírai
nowosechtoński ܬܪܓ
Trg
/tr̩g/
ܬܪܓ ܐܵܕܘ݅ܠ
Trg adūl
/tr̩g ʔa'duːl/
ܬܪܓܝܪ
Trgyir
/tr̩'gir/
mhasalski 𐦣𐦴𐦨𐦤𐦥
Thūmaujiy
/tʰu:mɒ'd͡ʒij/
𐦨𐦧 𐦥𐦪𐦴𐦨𐦤𐦥
Thūmaujaht Kheme
/tʰu:mɒ'd͡ʒaht kʰe'me/
𐦴𐦣𐦴𐦨𐦤𐦥
Thūmaujiyaj
/tʰu:mɒd͡ʒi'jad͡ʒ/
pulserimski 𐑑𐑱𐑮𐑒𐑦
‹Terki›
/'terki/
𐑑𐑱𐑮𐑒𐑦 𐑣𐑴𐑢𐑳
‹Terki howa›
/ˈterki ˈhowa/
𐑑𐑱𐑮𐑱𐑒𐑦·𐑮𐑳𐑛
‹Terki·rod›
/ˈterki rod/
surandralski तोञ्ई
Toňi
/ˈtɔɲi/
खाफा तोञ्ई
Khápá Toňi
/ˈkʰɐpɐ ˈtɔɲi/
तोञ्ईहु
Toňië
/ˈtɔɲiə/
truski Túmtaùd
/tum˩˥.taʊ̯d˧˥˩/
Túmtaùd Trúg
/tum˩˥.taʊ̯d˧˥˩ trug˩˥/
Trùg
/trug˥˩/
yuketon Terkki
/ˈterkʼi/

//

//

Historia

Główny artykuł: Historia Państwa Truskiego
Główny artykuł: Trugowie

Państwo Truskie zostało założone przez Wielkiego Założyciela, Tárolaùgra I. Jego syn, Laagrad I, zreformował administrację i wspierał handel. Znacząco wzmocnił podstawy państwa, umożliwiając podboje jego syna, Tárolaùgra II. Wtedy Trugowie osiągnęli szczyt swojej potęgi, choć jeszcze nie siły militarnej.

Po śmierci Tárolaùgra II nastąpiły wojny domowe, z których zwycięsko wyszedł Meleín II (zwany Odnowicielem). Wprowadzone przez niego reformy administracyjne zostały dokończone około 150 lat później przez Tárolaùgra IV Starego. Stabilne podstawy stworzone przez tych władców pozwoliły państwu przetrwać kolejne stulecia mimo kryzysów.

Od około 8600 EK Trugia doświadczała narastającej presji sąsiadów: Pojtów, Brotów i barbarzyńców zza Jeziora. Słabnięcie potencjału militarnego, wzrost autonomii miast i uzależnienie gospodarcze od Siedmiomieścia doprowadziły do postępującej dezintegracji. W 8981 EK chan Evad najechał Trugię, a w 8984 EK zakończył jej podbój. Państwo Truskie przestało istnieć.

Geografia

Powierzchnia państwa obejmowała niespełna 600 tys. km² wzdłuż Wielkiej Rzeki. Na wschodzie leżały dwa bardzo duże jeziora słodkowodne — większe Jezioro Słoneczne i mniejsze Jezioro Księżycowe — połączone rzeką, która raz do roku, w porze deszczowej, odwracała kierunek prądu. Szeroką dolinę Wielkiej Rzeki otaczały od północy góry Dach Świata, a od południa Płaskowyż Taugryjski. Wschodnie obszary zajmowały lasy deszczowe, przechodzące ku zachodowi w suche lasy i stepy. Strefa stepowa stanowiła pogranicze między Trugami a Brotami i była areną długotrwałych konfliktów.

Polityka

Główny artykuł: Truskie klany

Ustrój Państwa Truskiego stanowił złożone połączenie elementów feudalnych, rozwiniętej biurokracji i ustroju miejskiego, z kilkoma równoległymi podziałami terytorialnymi.

Związek Truski

Pierwotną nazwą organizmu politycznego był Związek Truski — związek najważniejszych truskich miast pod ochroną Hegemona. W późniejszych wiekach widoczne były ślady dawnej niezależności miast związkowych, które dążyły do szerokiej autonomii.

Hegemon

Tytuł władcy brzmiał Hegemon i wywodził się z tytulatury Związku Truskiego. W użyciu funkcjonowało także określenie Pan (w znaczeniu „autokrator”, „dominus”).

Podział terytorialny

Podstawowy był podział feudalny. Prowincje oddawano w dziedziczny zarząd gubernatorom wojskowym, podporządkowanym z kolei mniejszym jednostkom terytorialnym. System ten pozostawał ściśle związany z wojskiem truskim, które przez długi czas gwarantowało stabilność. W okresie schyłkowym stopnie wojskowe uległy dziedziczeniu i pełniły równocześnie funkcje urzędnicze.

Miasta, choć formalnie podległe lokalnym feudałom, były w praktyce samorządne i podlegały bezpośrednio Hegemonowi. Dysponowały szeroką autonomią, mogły bić własną monetę i utrzymywać milicje miejskie, kluczowe dla obrony.

Biurokracja

W późnym okresie władza hegemonów była silnie ograniczona przez biurokrację, która odgrywała zasadniczą rolę w zarządzaniu państwem i przyczyniła się do jego długotrwałej trwałości mimo narastających problemów.

Demografia

Trugia była państwem wielonarodowym, o dużej różnorodności językowej i kulturowej. Najważniejszym językiem pozostawał truski, istotną rolę odgrywały też pojcki, brocki, taugryjski oraz język qin.

Religia

Na obszarze Trugii współistniały różne systemy wierzeniowe, m.in. religia truska, pojcka i bohenizm. Powszechny był synkretyzm, zwłaszcza trusko‑bohenistyczny.

Kultura

Trugowie, mimo koczowniczych początków, wykształcili bogatą kulturę. Architektura, literatura i tradycje wojskowe były głęboko zakorzenione w ich historii. Pomimo silnych wpływów Pojtów i Qińczyków, zachowano wyraźną tożsamość kulturową.

Ekonomia

Trugia miała charakter rolniczy, przy znaczących tradycjach handlowych. W okresie schyłkowym handel znajdował się w znacznej mierze pod kontrolą Qińczyków. Kluczowe trakty to Szlak Lasu oraz Szlak Kadzidła, łączące Trugię z innymi państwami. Do głównych towarów eksportowych należały: zboża, przyprawy, kakao, czekolada i cukier trzcinowy.

Wojskowość

Główny artykuł: Wojsko truskie

Trugowie pielęgnowali silną tradycję wojskową. W okresie późnym armia truska była jednak w złym stanie — niedoszkolona i zdemoralizowana. Ważną rolę w obronie ośrodków miejskich odgrywały milicje miejskie oraz oddziały najemne, których działania koncentrowały się na ochronie miast.